«Ο ρόλος τον οποίο επιτελείτε, αναμφίβολα, είναι κομβικός για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και για αυτό σας ευχαριστούμε. Ιδιαίτερα σήμερα, τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής
στη μαρτυρική Κύπρο, δεν λησμονούμε τους αγώνες του απόδημου ελληνισμού και τις παρεμβάσεις του στα κέντρα λήψης των αποφάσεων για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού
προβλήματος και γενικότερα για τα δίκαια του ελληνισμού».
Τα παραπάνω τόνισε ο Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), Μέλος της Βουλής των
Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος στον χαιρετισμό που απηύθυνε στους ελληνικής καταγωγής βουλευτές και γερουσιαστές που συμμετέχουν στην 14η Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (Πα.Δ.Ε.Ε.), που πραγματοποιείται στην Βουλή των Ελλήνων.
Η πίστη δύναμη ελπίδας για τους απόδημους
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «επανειλημμένως, στις συναντήσεις μου με εκπροσώπους της ομογένειας, όπου γης, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω την ενεργή εθνική συνείδηση των Ελλήνων του εξωτερικού και την αγνή προσήλωση στις κοινές μας παραδόσεις και αξίες. Αναμφίβολα, αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται κατά μέγα μέρος στην Ορθοδοξία και στην Εκκλησία. Η πίστη στον Έλληνα είναι σχεδόν συνυφασμένη με την ταυτότητά του. Και αυτή την πίστη την είχαν μαζί τους ως δύναμη ελπίδας στον τόπο που κατέφευγαν, αλλά και κιβωτό διατήρησης της ανάμνησης της πατρίδας. Και η Εκκλησία, κυρίως υπό τη σκέπη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φρόντισε μέσω των ενοριών να διατηρήσει ζωντανή όχι μόνον την πίστη και την μνήμη αλλά και τη διασύνδεση των Ελλήνων στον νέο τόπο κατοικίας τους. Οι ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού στις πλείστες περιπτώσεις είναι ταυτισμένες με την εκκλησιαστική ζωή, ακόμη και όταν χάνεται και η γνώση της ελληνικής γλώσσας».
Κοινή επιδίωξη ΔΣΟ και ΠαΔΕΕ η Ειρήνη και Δημοκρατία
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ απευθυνόμενος στον παριστάμενο υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γιώργο Κώτσηρα επισήμανε ότι η αξιοποίηση της ομογένειας «έχει ήδη αποδώσει σημαντικούς καρπούς
στην προώθηση των εθνικών μας θέσεων σε καίρια κέντρα λήψης αποφάσεων, με κορυφαίο το παράδειγμα των ΗΠΑ. Χωρίς υπερβολή, η ομογενειακή συμβολή ήταν ουσιαστική για την πρόσφατη αναβάθμιση της θέσεως και του κύρους της χώρας. Κι αυτό σε μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από πολλαπλές προκλήσεις και απειλές, ιδιαιτέρως από την γείτονα Τουρκία, η οποία επέμενε σε δύο επικίνδυνα αναθεωρητικά δόγματα, όπως είναι αυτά του νεοοθωμανισμού ή της γαλάζιας πατρίδας».
Συνεχίζοντας σημείωσε ότι με «την ιδιότητα του επικεφαλής ΓΓ της ΔΣΟ, ενός επίσης διακοινοβουλευτικού θεσμού, τρία μόλις έτη γηραιότερου από τον δικό σας, που συνενώνει στους κόλπους του Ορθόδοξους βουλευτές από 25 χώρες, είχα τη χαρά να συναντηθούμε και να συνεργαστούμε με την ηγεσία της ΠαΔΕΕ, τον αγαπητό Πρόεδρο, Γερουσιαστή του Ρόουντ Άιλαντ των ΗΠΑ, Λου Ραπτάκη αλλά και το σύνολο του προεδρείου της. Σε αυτές τις επαφές διαπιστώσαμε ότι μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και επιδιώξεις, όπως είναι η ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών, η καταδίκη του αναθεωρητισμού και της καταπάτησης των αρχών του διεθνούς δικαίου, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία –και τόσο παραστατικά μας περιέγραψε ο συνάδελφος από την Ουκρανία, με τον οποίο είχα χθες και ιδιαίτερη συνάντηση- η προώθηση της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Αναλυτικά ο χαιρετισμός του Μ. Χαρακόπουλου:
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε,
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι βουλευτές και γερουσιαστές, μέλη της 14ης Γενικής Συνέλευσης της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (Πα.Δ.Ε.Ε.), εκ μέρους της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζω κι εγώ στη Βουλή των Ελλήνων και εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες σας.
Χαίρομαι που βλέπω ανάμεσα σας και καλούς συναδέλφους που συμμετέχουν και στις εργασίες της ΔΣΟ εκπροσωπώντας τα κοινοβούλια τους, όπως τον Βαγγέλη Ντούλε από την Αλβανία, τον Γεράσιμο Καουάς από την Ιορδανία και τον Λαοκράτη Κόρανις από την Ουγγαρία. Εκ προοιμίου να πω ότι προσβλέπουμε σε ακόμη ενεργότερη συμμετοχή των ελληνικής καταγωγής Ορθοδόξων βουλευτών στην Οργάνωσή μας.
Ο ρόλος τον οποίο εσείς επιτελείτε, όπως ήδη επισημάνθηκε, είναι αναμφίβολα κομβικός για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και για αυτό σας ευχαριστούμε. Ιδιαίτερα σήμερα, τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στη μαρτυρική Κύπρο, δεν λησμονούμε τους αγώνες του απόδημου ελληνισμού και τις παρεμβάσεις του στα κέντρα λήψης των αποφάσεων για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος και γενικότερα για τα δίκαια του ελληνισμού.
Ο απόδημος ελληνισμός, δημιουργημένος από αλλεπάλληλα κύματα μεταναστών, που σε διαφορετικές εποχές αναζήτησαν ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον εργασίας και διαβίωσης, συνιστά, χωρίς υπερβολή, μια δεύτερη Ελλάδα. Ομογενείς μας διαπρέπουν σε κάθε τομέα της επαγγελματικής, ακαδημαϊκής, κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας. Το πλέον τρανταχτό παράδειγμα είστε, άλλωστε, εσείς, ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι στα νομοθετικά σώματα των χωρών σας.
Επανειλημμένως, στις συναντήσεις μου με εκπροσώπους της ομογένειας, όπου γης, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω την ενεργή εθνική συνείδηση των Ελλήνων του εξωτερικού και την αγνή προσήλωση στις κοινές μας παραδόσεις και αξίες. Αναμφίβολα, αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται κατά μέγα μέρος στην Ορθοδοξία και στην Εκκλησία. Η πίστη στον Έλληνα είναι σχεδόν συνυφασμένη με την ταυτότητά του.
Και αυτή την πίστη την είχαν μαζί τους ως δύναμη ελπίδας στον τόπο που κατέφευγαν, αλλά και κιβωτό διατήρησης της ανάμνησης της πατρίδας. Και η Εκκλησία, κυρίως υπό τη σκέπη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φρόντισε μέσω των ενοριών να διατηρήσει ζωντανή όχι μόνον την πίστη και την μνήμη αλλά και τη διασύνδεση των Ελλήνων στον νέο τόπο κατοικίας τους. Οι ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού στις πλείστες περιπτώσεις είναι ταυτισμένες με την εκκλησιαστική ζωή, ακόμη και όταν χάνεται και η γνώση της ελληνικής γλώσσας.
Κύριε υφυπουργέ Εξωτερικών,
Αυτή τη σπουδαία δύναμη για δεκαετίες δεν είχαμε την οξυδέρκεια ή και την αποφασιστικότητα να την αξιοποιήσουμε στο βαθμό που θα έπρεπε. Μόνον σχετικά πρόσφατα, ακολουθώντας τις επιτυχείς πρακτικές στις σχέσεις άλλων εθνών με τη διασπορά τους, κατορθώσαμε να έχουμε απτά αποτελέσματα.
Γιατί πράγματι, η επιλογή αυτή έχει ήδη αποδώσει σημαντικούς καρπούς στην προώθηση των εθνικών μας θέσεων σε καίρια κέντρα λήψης αποφάσεων, με κορυφαίο το παράδειγμα των ΗΠΑ. Χωρίς υπερβολή, η ομογενειακή συμβολή ήταν ουσιαστική για την πρόσφατη αναβάθμιση της θέσεως και του κύρους της χώρας. Κι αυτό σε μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από πολλαπλές προκλήσεις και απειλές, ιδιαιτέρως από την γείτονα Τουρκία, η οποία επέμενε σε επικίνδυνα αναθεωρητικά δόγματα, όπως είναι αυτά του νεοοθωμανισμού ή της γαλάζιας πατρίδας.
Με την ιδιότητα του επικεφαλής Γενικού Γραμματέα της ΔΣΟ, ενός επίσης διακοινοβουλευτικού θεσμού, τρία μόλις έτη γηραιότερου από τον δικό σας, που συνενώνει στους κόλπους του Ορθόδοξους βουλευτές από 25 χώρες, είχα τη χαρά να συναντηθούμε και να συνεργαστούμε με την ηγεσία της ΠαΔΕΕ, τον αγαπητό Πρόεδρο, Γερουσιαστή του Ρόουντ Άιλαντ των ΗΠΑ, Λου Ραπτάκη αλλά και το σύνολο του προεδρείου της ΠαΔΕΕ. Σε αυτές τις επαφές διαπιστώσαμε ότι μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και επιδιώξεις, όπως είναι η ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών, η καταδίκη του αναθεωρητισμού και της καταπάτησης των αρχών του διεθνούς δικαίου, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία –και τόσο παραστατικά μας περιέγραψε πριν λίγο ο συνάδελφος από την Ουκρανία, με τον οποίο είχα χθες και ιδιαίτερη συνάντηση- η προώθηση της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα και με την Διακήρυξη που ψηφίσαμε στην πρόσφατη επετειακή Γενική Συνέλευση της ΔΣΟ, καθώς συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την ίδρυσή της το 1993, με πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων, στην Χαλκιδική: «Επενδύουμε στην ανάπτυξη διαθεσμικής συνεργασίας με άλλους Διεθνείς και Ευρωπαϊκούς Κοινοβουλευτικούς Θεσμούς, με σκοπό να επιτευχθούν οι κοινοί μας στόχοι. Ενδιαφερόμαστε να επεκτείνουμε τη συνεργασία μας με οργανώσεις και φορείς της κοινωνίας των πολιτών και κοινωνικούς χώρους που έχουν ως σημείο αναφοράς του πεδίου δράσης τους τις χριστιανικές αξίες. Στοχεύουμε στην δημιουργία συνεργατικών σχέσεων με οργανώσεις και φορείς της κοινωνίας των πολιτών που σχετίζονται με τις άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες (Ισλάμ, Ιουδαϊσμός), μέσω των οποίων προάγουμε την πολιτιστική και θρησκευτική ποικιλομορφία και ταυτόχρονα επιχειρούμε να αναδείξουμε το κοινό αξιακό υπόβαθρο των διαφορετικών θρησκευτικών καταβολών ως σημείο αρμονικής συνύπαρξης».
Ιδιαίτερα, στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ της ΔΣΟ και της ΠαΔΕΕ έχουν τεθεί οι βάσεις για μια ενεργότερη και συντονισμένη παρέμβαση και κοινές δράσεις σε δύο εξαιρετικής σπουδαιότητας ζητήματα. Και ευελπιστώ το επόμενο διάστημα να υπάρξουν απτά αποτελέσματα.
Το ένα αφορά στην εργαλειοποίηση της θρησκείας εκ μέρους της τουρκικής ηγεσίας με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε μουσουλμανικό τέμενος. Πρόκειται για μια πράξη η οποία προσβάλλει βάναυσα την ιερότητα ενός μνημείου που αποτέλεσε για αιώνες σημείο αναφοράς της Ορθοδοξίας, και σύμβολο της βυζαντινής οικουμενικότητας.
Είναι χρέος όλων να επιμείνουμε στην αφύπνιση και αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, ώστε η αυθαιρεσία να μην γίνει αποδεκτή ως νομιμότητα και να μην βρει επίδοξους μιμητές.
Ως γνωστόν, στο πλαίσιο αυτό έχουμε εκδώσει έναν Τόμο με εμβληματικούς ιστορικούς Ναούς της Αγίας του Θεού Σοφίας, που περιλαμβάνει 37 Ναούς από πολλές χώρες, εκκινώντας από την Σκωτία και καταλήγοντας στην Κίνα, με κεντρικό άξονα βεβαίως την Αγιά Σοφιά στην Πόλη.
Ο τόμος αυτός έχει ήδη μεταφραστεί σε 14 γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε 7 χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Ιταλία, Ρουμανία, Γερμανία, Ελβετία και Βέλγιο), και έχει επιδοθεί σε πολλούς ανώτατους πολιτειακούς, πολιτικούς αλλά και εκκλησιαστικούς παράγοντες, μεταξύ αυτών στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Πάπα Φραγκίσκο. Τον τόμο τον επιδώσαμε στην εκπρόσωπο του Κέντρου Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO στην έδρα της, στο Παρίσι, ζητώντας η Αγία Σοφία να κηρυχθεί μνημείο εν κινδύνω.
Η εκστρατεία μας συνεχίζεται τόσο με την έκδοση του τόμου και σε άλλες γλώσσες, όσο και με την παρουσίασή του και σε άλλες χώρες και πόλεις. Προς τούτο προσβλέπουμε στη συνεργασία μαζί σας για την παρουσίασή του το φθινόπωρο στις ΗΠΑ, στο Μουσείο της Βίβλου στην Ουάσιγκτον, και ακολούθως στην Αυστραλία και τον Καναδά.
Το δεύτερο πεδίο συνεργασίας είναι η κοινή μας αγωνία για τη διατήρηση της χριστιανικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή, όπου ο χριστιανικός πληθυσμός κινδυνεύει με εξαφάνιση. Ως γνωστόν, σε Συρία και Ιράκ, οι πολεμικές περιπέτειες των τελευταίων δεκαετιών, η δράση του ISIS και των ακραίων ισλαμιστών, και η κατακόρυφη πτώση του επιπέδου ασφάλειας και διαβίωσης, ανάγκασαν πολλούς Χριστιανούς σε μαζική φυγή και προσφυγοποίηση.
Για τον λόγο αυτό και απαιτούνται σοβαρές πρωτοβουλίες που θα επιτρέψουν την επιστροφή των Χριστιανών προσφύγων στις εστίες τους. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε, επίσης, να συνδράμουμε στην στήριξη των πρεσβυγενών Πατριαρχείων, που παραμένουν προμαχώνες της Ορθοδοξίας ανά τους αιώνες στον χώρο της Μέσης Ανατολής.
Ως εκ τούτου, αναμένουμε με χαρά να συναντηθούμε με το νέο προεδρείο που θα εκλέξει η συνέλευσή σας και να συντονίσουμε τις ενέργειες και τις δράσεις μας. Είμαστε ανοικτοί σε εποικοδομητικές προτάσεις και σκέψεις που θα προάγουν τις κοινές μας αξίες και τα κοινά μας οράματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται ραγδαία, και όπου οι προκλήσεις καθημερινώς γιγαντώνονται οφείλουμε να χαράξουμε τολμηρούς δρόμους δημιουργικής προσφοράς στον παγκόσμιο ελληνισμό, στην οικουμενική Ορθοδοξία, στην ειρηνική συνύπαρξη και αλληλοεπίδραση μέσα στην ανθρωπότητα.
Σας ευχαριστώ.
