Η «ανάσταση» του μεταγωγικού στόλου της Πολεμικής Αεροπορίας

Το πακέτο βοήθειας που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός ότι έρχεται από τις ΗΠΑ περιλαμβάνει και το σχέδιο ανάστασης του μεταγωγικού στόλου της Πολεμικής Αεροπορίας που εδώ και χρόνια πνέει τα λοίσθια.

του Χρήστου Μαζανίτη

Την τελευταία διετία το enikos.gr έχει αναδείξει ακόμη και με φωτογραφικά ντοκουμέντα το πρόβλημα που υπήρχε στον μεταγωγικό στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας. Ένα πρόβλημα χρονίζον που αποκαλύφθηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο στο πανελλήνιο πέρυσι, όταν κατά την αποστολή ενός δεύτερου C-130 με ομάδα της ΕΜΑΚ για τις σεισμόπληκτες περιοχές της ανατολικής Τουρκίας, παρουσίασε βλάβη στο ύψος της Ευβοίας με αποτέλεσμα να προχωρήσει σε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας.

Από εκεί τελικά η αποστολή αναχώρησε – χωρίς όλον τον εξοπλισμό της – με το μικρότερο C-27J Spartan της Πολεμικής Αεροπορίας.

Στην ημερήσια διαταγή του την Παρασκευή, κατά την τελετή παράδοσης παραλαβής στη Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης, στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης ανέφερε ότι βλέπει ως το τέλος του έτους η Πολεμική Αεροπορία να έχει διαθέσιμα 10 μεταγωγικά αεροσκάφη και των δύο τύπων, δηλαδή C-130 και C-27.

Ο ίδιος ο Αρχηγός γνωρίζει πολύ καλά, ίσως καλύτερα απ’ όλους στην ΠΑ, την κατάσταση με τα μεταγωγικά αεροσκάφη, όπως και με τα Super Puma και τα πυροσβεστικά Canadair CL-215 και CL-415, αφού ως διοικητής ΔΑΥ την περασμένη χρονιά ήταν υπ’ ευθύνη του.

Μετά το πακέτο της αμερικανικής βοήθειας, όμως, που ανακοίνωσε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης το Σάββατο, ο στόλος των μεταγωγικών φαίνεται ότι στο τέλος του χρόνου θα ανέρχεται σε 12 μεταγωγικά. Ο αριθμός αυτός, που είναι πολύ πιθανό να επιτευχθεί, θα είναι ο υψηλότερος των τελευταίων δέκα ίσως και παραπάνω ετών.

Συγκεκριμένα, αυτή τη στιγμή, μετά τις παλινωδίες και καθυστερήσεις με την Σύμβαση εν Συνεχούς Υποστήριξης (FOS) που υπέγραψε με την κατασκευάστρια εταιρεία η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ολοκληρώνεται η αποκατάσταση του 4ου C-27 για το οποίο θα ξεκινήσουν οι πτητικές δοκιμές ενώ μέχρι το φθινόπωρο υπολογίζεται να έχουν αποκατασταθεί ακόμη δύο αεροσκάφη.

Σε ό,τι αφορά τα C-130, η ΕΑΒ παραδίδει ένα αεροσκάφος, υπάρχει ήδη ένα που έχει αποκατασταθεί μέσω NSPA (NATO Support and Procurement Agency) στην Πορτογαλία ενώ ολοκληρώνονται οι εργασίες γι’ ακόμη ένα, ως το τέλος του χρόνου η ΕΑΒ λέει ότι θα έχει παραδώσει ακόμη ένα, ένα βρίσκεται εν υπηρεσία κι υπολογίζεται να έρθουν και τα 2 C-130H από την παραχώρηση που κάνουν οι ΗΠΑ προς την Ελλάδα, ταυτόχρονα με την εκκίνηση των διαδικασιών για την προμήθεια 2+2 καινούριων C-130J.

Γι’ αυτό το θέμα, όπως αναφέραμε προ ημερών στο enikos.gr, την Τρίτη 16 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), συνάντηση εκπροσώπων της εταιρείας «Lockheed Martin», κ. Timothy German (Director, Global Pursuits), κ. Lawrence Gallogly (Director Business Development), κ. Tim Brackin (International Business Development), κ. Ron Clifton (Air Mobility Improvements and Derivatives) και κ. Χρήστο Νικολάου (Director, Business Development Initiatives), με αρμόδιους επιτελείς του ΓΕΑ καθώς και της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ).

Σκοπός της συνάντησης, όπως ανέφερε και η σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ήταν η παρουσίαση των δυνατοτήτων των αεροσκαφών C-130J που κατασκευάζει η υπόψη εταιρεία.

Σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr το ραντεβού ανανεώθηκε για την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Κι ο λόγος ήταν διότι οι αρμόδιοι επιτελείς του ΓΕΑ ζήτησαν επιπλέον οικονομικά στοιχεία επί των δυνατοτήτων του αεροπλάνου, τις οικονομίες κλίμακος που δημιουργεί, την ροή των ανταλλακτικών αλλά και κόστη συντήρησης – λειτουργίας.

Το κυρίως θέμα πάνω στο οποίο προέκυψαν οι περισσότερες πληροφορίες έχουν να κάνουν με τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα που έγινε στον μεταγωγικό στόλο των αεροπλάνων του Ισραήλ. Η σύγκριση έγινε μεταξύ ενός αναβαθμισμένου παλαιού C-130 κι ενός νέου C-130J και οι οικονομικές μελέτες των ισραηλινών έδειξαν ότι τα επιχειρησιακά οφέλη σε χρονικό ορίζοντα δεκαετίας είναι δυσανάλογα υπέρ μίας καινούριας επιλογής.

Σε αυτό λαμβάνεται υπόψιν ότι ένα αναβαθμισμένο C-130 δεν φτάνει ποτέ το επίπεδο ενός “J” και σε 10 χρόνια που θα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του θα χρειαστούν ή επιπλέον χρήματα για αναβάθμιση ή θα πρέπει να αποσυρθεί. Η σύγκριση κόστους μεταξύ των δύο λύσεων έγειρε την πλάστιγγα, κατά την εταιρεία, υπέρ της νέας επιλογής. Ωστόσο από το ΓΕΑ ζήτησαν επιπλέον στοιχεία επ’ αυτού, ώστε να έχουν πλήρη εικόνα όταν καταρτιστεί ο σχετικός φάκελος για την προμήθεια των νέων μεταγωγικών.

Σημαίνει το παραπάνω ότι ανά 10 ή 15 χρόνια θα πρέπει να αλλάζουμε αεροπλάνα; Σε καμία περίπτωση όχι. Όμως, σύμφωνα με την μελέτη, φαίνεται ότι είναι πιο συμφέρον οικονομικά σε ένα αεροπλάνο 35 -40 ετών να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν το κόστος συντήρησης – αναβάθμισης σε σχέση με την αγορά νέου σε βάθος δεκαετίας, δεδομένου μάλιστα των απαιτήσεων επί του πεδίου στο σύγχρονο περιβάλλον, που είναι ιδιαίτερα απαιτητικές κι ευμετάβλητες.

 

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ