Όταν ο Γιάννης Διακογιάννης βρέθηκε «Ενώπιος Ενωπίω» με τον Νίκο Χατζηνικολάου – Το Μουντιάλ του 1994, ο Ντιέγκο και ο Παναγούλιας

Ο Γιάννης Διακογιάννης, ο οποίος έφυγε σήμερα από την ζωή σε ηλικία 91 ετών, είχε παραχωρήσει συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο «Ενώπιος Ενωπίω» και τον Νίκο Χατζηνικολάου το 1994. Η εκπομπή προβλήθηκε στο MEGA στις 12 Ιουλίου του 1994 και το υλικό προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Χατζηνικολάου.

Γιάννης Διακογιάννης: Όταν η αείμνηστη Ρίκα Βαγιάνη έγραφε για τον λατρεμένο της πατριό

Ο θρύλος της αθλητικής δημοσιογραφίας είχε μιλήσει για το Μουντιάλ του 1994 που διεξήχθη στις ΗΠΑ, και την πρώτη συμμετοχή της Εθνικής Ελλάδας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Υπενθυμίζεται πως τότε η Εθνική μας εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων και επέστρεψε στην Ελλάδα με μηδέν βαθμούς και 0-10 συντελεστή τερμάτων (σε όμιλο κόντρα σε Αργεντινή, Βουλγαρία και Νιγηρία).

Ο Γιάννης Διακογιάννης είχε αναφερθεί και στην απουσία του από τις μεταδόσεις των αγώνων της Εθνικής, λέγοντας πως το 1994 είχε αποσυρθεί ήδη τρία χρόνια. Όμως είχε τονίσει πως «είχα κάποιες επαφές με τον Δημήτρη Κατσίμη. Κάπου συμφωνήσαμε και στο τέλος κάτι που είχα προτείνει και είχε γίνει αποδεκτό δεν προχώρησε. Εμένα προσωπικά με ενόχλησε και δεν έχει καμία σχέση με το οικονομικό. Είπα καλύτερα να μην πάω».

Γιάννης Διακογιάννης: Η στιγμή που η ΕΡΤ μεταδίδει την είδηση του θανάτου του

«Έχω καλύψει επτά Μουντιάλ. Από την τηλεόραση μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το Μουντιάλ πιο όμορφα, γιατί δεν έχει την ένταση και την φόρτιση που έχει όταν μεταδίδει τον αγώνα. Δεν υπάρχει το άγχος. Είσαι πλέον θεατής σε μία πολυθρόνα ή έναν καναπέ και βλέπεις τον αγώνα άνετα. Τότε παρακολουθείς και βλέπεις καλύτερο ποδόσφαιρο. Μπορείς να κάνεις κρίσεις, να βγάλεις εντυπώσεις όταν δεν μεταδίδεις τον αγώνα. Εκτός ότι παρασύρομαι και λέω μερικά πράγματα σαν να είμαι σχολιαστής, γίνομαι και οπαδός, που δεν μπορούσα να γίνω όταν ήμουν σχολιαστής (σ.σ. όταν δεν μεταδίδει έναν αγώνα). Δεν επιλέγω ομάδες, αλλά έχω συμπάθειες» είχε προσθέσει ο κορυφαίος αθλητικός δημοσιογράφος.

Μιλώντας για την παρουσία της Ελλάδας στο Μουντιάλ του 1994, ο Γιάννη Διακογιάννης είχε δηλώσει: «Παρακολουθώ ποδόσφαιρο πάνω από 40 χρόνια, όχι μόνο ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Όταν ο Παναγούλιας είπε “Στον τελικό με την Βραζιλία” το πήρα σαν χιούμορ, σαν καλαμπούρι. Αλλά δεν πίστευα στην διάκριση γιατί γνωρίζω το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με το επίπεδο αυτό δεν μπορεί η Εθνική να υπερβάλει και να φτάσει πιο ψηλά. Έλειπε η πείρα. Αλλά απογοητεύτηκα από την εμφάνιση. Περίμενα να δείξει κάτι. Όλες οι ομάδες κάτι έδειξαν. Η Ελλάδα δεν έδειξε τίποτα. Έλεγα “ωραία θα χάσει, αλλά θα παλέψει. Θα δούμε κάτι”. Η εμφάνιση ήταν αυτό που απογοήτευσε όχι μόνο εμένα αλλά και τον φίλαθλο τον προσγειωμένο».

Γιάννης Διακογιάννης: Όταν η «φωνή» των σπορ έγινε τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη

Για τους λόγους των κακών εμφανίσεων της Εθνικής, ο Γιάννης Διακογιάννης είχε δηλώσει πως: «Την βασική ευθύνη την έχει ο κ. Παναγούλιας. Πρώτον, την υπεραισιοδοξία που έχει την μετέφερε σε ορισμένους παίκτες και τους φόρτωσε περισσότερο άγχος. Δεύτερον, άργησε να κάνει επιλογές. Μέχρι και την τελευταία ημέρα πριν τον αγώνα με την Αργεντινή δεν ήξερε ποιος θα παίξει. Αντί να μοντάρει μία ομάδα, έκανε πειραματισμούς στους φιλικούς αγώνες. Συνεχώς άλλαζε την ομάδα. Η ομάδα πήγε να παίξει στον πρώτο αγώνα χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον. Σε όλες τις ομάδες που πήγαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, οι 9 παίκτες ήταν σχεδόν σίγουροι. Δεν έκαναν πειράματα. Τρίτον, τους πήγε έναν μήνα πριν στην Νέα Υόρκη για “προετοιμασία”. Δεν κάνεις προετοιμασία τέτοιο καιρό στην Νέα Υόρκη με τέτοια ζέστη και υγρασία. Το είχε κάνει και με τον Ολυμπιακό και το πλήρωσε τότε. Όταν είσαι στην Νέα Υόρκη, στο Μανχάταν, στην Αστόρια και έρχονται -με το δίκιο τους- οι ομογενείς για αυτόγραφα και φωτογραφίες, τους βγάζεις από αυτό που πάνε να κάνουν, δηλαδή να παίξουν μπάλα. Ο Μανωλάς και οι άλλοι που αντέδρασαν με τις δεξιώσεις που πήγαιναν είχαν δίκιο. Ο κ. Παναγούλιας μετά την κλήρωση είπε: “Την Αργεντινή και την Βουλγαρία την ξέρουμε, δεν ξέρουμε την Νιγηρία”. Ποια Αργεντινή ήξερε; Του ’90 με τον  Μαραντόνα που δεν ήταν σίγουρο ότι θα έπαιζε, τον Κανίγια που δεν ήταν σίγουρο ότι θα είχε λήξει η τιμωρία του λόγω κοκαΐνης, και τον Ρουγκέρι. Είχε την ευκαιρία να τους δει και δεν πήγε. Ποιους Βούλγαρους ξέρει; Γιατί δεν πήγε να τους δει στην Σόφια; Του δόθηκε η ευκαιρία να δει τους Νιγηριανούς στο Κύπελλο Αφρικής και δεν πήγε. Έστειλε τον βοηθό του. Δεν πήγε. Είπε μάλιστα παραμονή του αγώνα με την Αργεντινή ότι  “η διαφορά των δύο ομάδων είναι ελάχιστη”. Και δεν το είπε χαριτολογώντας σε ένα μπαρ, αλλά το είπε στους δημοσιογράφους».

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ