Ο Ιβάν Σβιτάιλο μίλησε στο περιοδικό “ΕΓΩ!Weekly” για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην πορεία του, αλλά και τον ρατσισμό που δέχτηκε στο σχολείο.
Σας παραθέτουμε ένα απόσμασμα της συνέντευξης:
Ποιοι ήταν οι κυριότερες δυσκολίες που αντιμετώπισες;
Η κυριότερη ήταν η πείνα. Δεν είχα χρήματα για τη διατροφή και το ενοίκιο μου. Έχω βρεθεί σε φάση που πρέπει οπωσδήποτε να υποβληθώ σε επέμβαση στη Νέα Υόρκη και να μη γνωρίζω αν θα μπορέσει να με καλύψει η ασφάλεια μου. Υπήρχαν ημέρες που δεν είχα ούτε να φάω. Ευτυχώς είχα φίλους οι οποίοι με στήριξαν και ουσιαστικά με τάιζαν. Πέρασαν όμως αυτά.
Έφυγες από την Ουκρανία σε ηλικία 10 ετών. Βίωσες ρατσιστικές συμπεριφορές από τους Έλληνες;
Σίουρα. Όταν είσαι διαφορετικός και δεν μπορείς να επικοινωνήσεις επειδή δεν ξέρεις τη γλώσσα, αντιμετωπίζεις ρατσισμό. Επίσης τα παιδιά, που είναι πολλές φορές σκληρά, με κορόιδευαν για τα τρύπια παπούτσια ή την ίδια φόρμα που φορούσα κάθε μέρα. Ωστόσο δεν έδωσα ποτέ σημασία σ΄ αυτά.
Ήσουν Ουκρανός για τους συμμαθητές σου;
Ήμουν ο «Αλβανός» για τους συμμαθητές μου. Εκεί είναι το αστείο της υπόθεσης. Με φώναζαν Αλβανό, ενώ ήμουν Ουκρανός. Μου φαινόταν περίεργο. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιο λόγο με φώναζαν έτσι και σε κάθε περίπτωση γιατί πρέπει να θεωρείται βρισιά ή κοροϊδευτικό σχόλιο το ότι απλώς κατάγεσαι από μια άλλη χώρα. Το βίωνα από πρώτο χέρι και φαντάζομαι το απομυθοποίησα γιατί είχα έντονη επιθυμία να προσαρμοστώ, να γίνω κομμάτι των Ελλήνων, να γνωρίσω τον πολιτισμό της χώρας.
Πηγή: ΕΓΩ! Weekly
