Καλεσμένος του Μάνου Νιφλή στην εκπομπή «Στιγμές» στο ΟΝΕ, ήταν το βράδυ της Δευτέρας (19/5) ο Γιάννης Μπέζος. Ο λαοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης αναφέρθηκε σε άγνωστες πτυχές της μακράς του επαγγελματικής σταδιοδρομίας στον χώρο του θεάματος, αλλά και σε προσωπικές στιγμές της καθημερινότητάς του, άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Ο Γιάννης Μπέζος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο ξεκίνημά του στον χώρο του θεάτρου και στη συνέχεια στάθηκε και στο τι άλλαξε στη ζωή του ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην τηλεοπτική σειρά «Οι Απαράδεκτοι». «Το 91 ήμουν ήδη πρωταγωνιστής στο θέατρο. Ταυτόχρονα βγήκα και στην ιδιωτική τηλεόραση. Αυτή ήταν η πρώτη μου σειρά», είπε αρχικά και πρόσθεσε: «Δεν κατάλαβα τίποτα. Εγώ έτσι όπως ζούσα συνέχισα να ζω, δεν με επηρέασε σε τίποτα. Το μόνο που άλλαξε ήταν οι προθέσεις ή οι διαθέσεις των ανθρώπων, αλλά και το οικονομικό. Προσδοκούσαν να πουλήσουν κάτι επάνω μου, κάτι το οποίο θεωρώ και φυσιολογικό. Όμως επί της ουσίας δεν άλλαξε τίποτα», τόνισε χαρακτηριστικά αναφορικά με το πόσο τον επηρέασε η αναγνωρισιμότητα, ενώ πρόσθεσε ότι μετά τον συγκεκριμένο ρόλο είχε πάρα πολλές προτάσεις, μερικές εκ των οποίων χαρακτήρισε «ανόητες». «Μου είχαν προτείνει ακόμη και να παρουσιάσω σόου μεγάλα. Δεν μπορούσα να το κάνω γιατί εάν θα το έκανα θα αισθανόμουν αμήχανα. Εγω δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε κάτι τέτοιο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο γνωστός ηθοποιός.
«Την εκτίμησή του είναι δύσκολο να την κερδίσεις»
Όσο για το αν «απόλαυσε» την αναγνωρισιμότητα, ο Γιάννης Μπέζος απάντησε: «Έχω απολαύσει πολύ περισσότερο τα λόγια μεμονωμένων ανθρώπων. Το να κερδίζεις την αγάπη του κόσμου έστω και πρόσκαιρα δεν είναι πολύ δύσκολο. Την εκτίμησή του είναι δύσκολο να την κερδίσεις, γιατί θέλει χρόνο αυτό. Δεν ήταν ο σκοπός μου αυτός, αλλά τελικά βλέπω ότι μέχρις ενός σημείου το έχω καταφέρει. Αυτό όμως θέλει, πέρα από το να είσαι “παρών” στη δουλειά, να κάνεις δηλαδή το καλύτερο, αλλά και στην εικόνα σου εκτός τηλεόρασης και θεάτρου. Επίσης, να μην παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά, κάτι που δεν συμβαίνει στη χώρα μας, όπου νομίζουμε ότι όλος ο πλανήτης ασχολείται με εμάς».
