Σε μερικά σημεία στην Αντάκια, στην Τουρκία, τα σωστικά συνεργεία δεν επαρκούν για κάθε γκρεμισμένο σπίτι. Ολόκληρα κτίρια έχουν γείρει στο πλάι. Κάποιοι μπόρεσαν να τα εγκαταλείψουν. Κάποιοι άλλοι έμειναν παγιδευμένοι και μόνοι.
Κάτω από ένα σωρό τσιμέντου ακούγεται μια φωνή. Είναι μια παγιδευμένη γυναίκα που ζητεί απεγνωσμένα βοήθεια. Οι δημοσιογράφοι του Ρόιτερς που ακούνε την φωνή, μόλις έχουν εντοπίσει το άψυχο σώμα ενός παιδιού, λίγο πιο κάτω.
Μέσα στην βροχή ένας άντρας άλλοτε κουνάει τα χέρια του απελπισμένα και άλλοτε τα σφίγγει. Κλαίει. Οι δημοσιογράφοι τον ρωτούν πώς τον λένε. Απαντάει «Ντενίζ» και συνεχίζει. «Τους ακούτε; Φωνάζουν, κάνουν θόρυβο και κανείς δεν έρχεται. Καταστραφήκαμε. Καταστραφήκαμε Θεέ μου. Φωνάζουν. Μιλάνε. Σώστε μας, λένε, αλλά δεν μπορούμε να τους σώσουμε. Πώς να το κάνουμε; Όλο το πρωί σήμερα δεν έχει έρθει κανείς.»
Οι άστεγοι κοιμούνται σε πρόχειρες δομές. Κάποια τζαμιά άνοιξαν για να κοιμηθούν οι άστεγοι. Άλλοι κοιμούνται στα αυτοκίνητα, στους δρόμους.
.
