Της Μαρίας Δεναξά
Η Le Figaro με άρθρο της με τίτλο “Ο Ερντογάν, ο σουλτάνος με τα πήλινα πόδια” αναφέρεται στις επιλογές που κάνει ως άλλος σουλτάνος της Τουρκίας.
Ο νέος σουλτάνος ονειρευόταν να γίνει ο Μωάμεθ ο Κατακτητής, αναφέρει η γαλλική εφημερίδα. Κολακεύοντας την εθνικιστική ίνα του λαού του, στον οποίο υπόσχεται να επιστρέψει την υπερηφάνειά του, κραδαίνει τα όνειρα της αυτοκρατορίας, με πρότυπο την οθωμανική κυριαρχία. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντικατέστησε το σπαθί με την κανονιοφόρο και τα drone.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, στον Λεβάντε ή στον Καύκασο, αψηφά τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, χωρίς να διστάζει να αλλάζει τους συμμάχους του. Υποτίθεται ότι στηρίζεται σε μια νέα «ευσεβή γενιά», ο ισλαμο-εθνικισμός του θα έβαζε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Ατατούρκ και της κοσμικής, σύγχρονης του Τουρκίας.
Το στοίχημα χάθηκε! Η «ευσεβής γενιά» του είναι θνησιγενής. Κουρασμένη από την αυταρχική εκτροπή του «Μεγάλου Τούρκου» της, απελευθερωμένη λόγω του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016, η νεολαία διψά για ελευθερία. Μετά τις μεγάλες εκκαθαρίσεις και τον έλεγχο σε όλους τους θεσμούς, το Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου θεωρήθηκε ως ο τελευταίος προμαχώνας της «φιλοδυτικής πνευματικής ολιγαρχίας» για την τουρκική εξουσία. Ο διορισμός ενός νέου πρύτανη, υποχείριου στον Ερντογάν πυροδότησε την κατάσταση. Παρά την καταστολή, η διαμαρτυρία των φοιτητών δεν εξασθενεί.
Ο Ερντογάν απώλεσε την αξιοπιστία του σε αυτήν τη νεολαία, που την αποκαλεί «τρομοκρατική», «βάνδαλη» ή «αποκλίνουσα». Ακόμη χειρότερα, ο ισλαμισμός του καθεστώτος φαίνεται να την έκανε αλλεργική στο Ισλάμ! Το ποσοστό των νέων που χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως «σύγχρονο» αυξάνεται σε σύγκριση με εκείνους που λένε ότι είναι θρησκευόμενοι. Σε όλη την Τουρκία, η θρησκεία χάνει έδαφος, ακόμη και εντός του AKP.
Ο Ερντογάν, που ονειρεύτηκε να γεννήσει μια νέα Οθωμανική Χρυσή Εποχή, εμφανίζεται ως σουλτάνος με πήλινα πόδια. Η απομόνωσή του στη διεθνή σκηνή θα ενταθεί με τη λιγότερο διαλλακτική κυβέρνηση του Biden. Το διαζύγιο με τη Δύση επιβαρύνει τη μείωση των ξένων επενδύσεων, γεγονός που επιταχύνει την ασφυξία της τουρκικής οικονομίας. Μέσα στη χώρα, οι στρατιωτικές του επιτυχίες ξεχάστηκαν γρήγορα. Η υποστήριξη για το AKP έχει μειωθεί στο 30%. Και η τελευταία του εκτροπή θα μπορούσε να του κοστίσει ακριβά… Στις εκλογές του 2023, 5 εκατομμύρια ψηφοφόροι που ψηφίζουν για πρώτη φορά, αυτοί οι «αποκλίνοντες» που βγήκαν στους δρόμους εναντίον του, θα κληθούν στις κάλπες.
