Υπό μία έννοια, φαίνεται να επιβεβαιώνεται πως υπάρχει Θεός της Ελλάδας: Αν δεν ήταν περίοδος διακοπών, με τους περισσότερους μπαχαλάκηδες και δικαιωματιστές να βρίσκονται για μπάνια… Αν, αντίθετα, ημερολογιακά βρισκόμασταν κοντά στις επετείους του Πολυτεχνείου ή του Γρηγορόπουλου… (Επίσης, δε, αν δεν συνέβαινε το θύμα, ο Σύρος, να έχει ποινικό μητρώο…). Ισως η χώρα μας θα ζούσε -και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αντιμετώπιζε- καταστάσεις ανάλογες προς αυτές στη Γαλλία… Αφήστε το ενδεχόμενο το θύμα να ανήκε σε κοινωνική κατηγορία -π.χ. Ρομά, ΛΟΑΤΚΙ, παοκτσήδες κ.λπ.- που θα ενεργοποιούσε τις βίαιες αντιδράσεις οργανωμένων ομάδων…
Βέβαια, δεν θα περίμενες από έναν αστυνομικό να μπορεί να σταθμίσει τις -ενδεχόμενες- ευρύτερες πολιτικές συνέπειες μιας πράξης, στην οποία δεν προέβη άλλωστε και σε συνθήκες απόλυτης νηφαλιότητας… Να δεχθώ, επίσης, πως δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσει ούτε τους κινδύνους που θα μπορούσε να δημιουργήσει για τους συναδέλφους του: Πόσοι αστυνομικοί, φρουροί, περιπολούντες κ.λπ. δεν έχουν υποστεί επιθέσεις -κάποιοι έχουν καεί ζωντανοί- από αντίποινα αναρχικών, αριστεριστών και άλλων μετά από πράξεις αστυνομικής βίας ή αυθαιρεσίας; Αλλά… Τον κανονισμό του Σώματος στο οποίο υπηρετεί, που απαγορεύει «πυροβολισμό ακινητοποίησης», δεν θα έπρεπε να τον γνωρίζει;
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι περισσότερο κοινωνικό και λιγότερο αστυνομικό…Χαρακτηριστικά, έκανα την εξής ανάρτηση: «Αν μπορούσε να πυροβολήσει στα πόδια και δεν το έπραξε, έχει ένστικτα φονιά και δεν κάνει για την Αστυνομία. Αν δεν μπορούσε -από τέτοια απόσταση- να πυροβολήσει στα πόδια, είναι άχρηστος και δεν κάνει για την Αστυνομία»… (Σημειωτέον πως κατά την εκπαίδευση των Γάλλων αστυνομικών τούς δίνονται ελάχιστα δευτερόλεπτα όχι μόνο για να πυροβολήσουν εύστοχα, αλλά και για να αντιληφθούν εάν αυτό που βγάζει από την τσέπη του ο ύποπτος είναι όπλο ή κινητό τηλέφωνο… Οχι, βέβαια, πως και εκεί όλα λειτουργούν άψογα…).
Οι αντιδράσεις, λοιπόν, υπήρξαν αδιανόητες. Κατά την άποψη των πλείστων (που και τις προϋποθέσεις του επιτρεπτού πυροβολισμού εκ μέρους οργάνων της τάξης -θέλουν να- αγνοούν και τις βασικές αξίες του νομικού πολιτισμού περί ιεράρχησης αγαθών το ίδιο), οι αστυνομικοί ΟΦΕΙΛΟΥΝ -πού το είδαν;- να πυροβολούν κάθε απειθούντα στα σήματά τους!
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Πως για μεγάλο μέρος της κοινωνίας η ανθρώπινη ζωή ουδεμία αξία έχει; Κυρίως, όμως, τι να σκεφτεί κανείς για όσα δεν σκέφτονται οι οπαδοί μιας έννομης τάξης, πρώτο και τελευταίο επιχείρημα της οποίας είναι ο θανατηφόρος πυροβολισμός;
Είναι βέβαιο πως όλοι οι απειθούντες θα είναι πάντα κακοποιά στοιχεία; Ποιος δεν έχει ακούσει από κάποιο γνωστό του για ένα εφηβάκι που βούτηξε στη ζούλα κάποια στιγμή το πατρικό ή μητρικό αυτοκίνητο για να πουλήσει μούρη στους ομήλικους -μόλις προ ημερών μου το έλεγε η κυρία που μου μαγειρεύει για τη 14χρονη εγγονή της- και το οποίο εφηβάκι είναι πιθανόν να πανικοβλήθηκε από το σήμα των αστυνομικών, ώστε ή να επιταχύνει ή -άμα ακινητοποιηθεί το όχημα- να το βάλει στα πόδια; Αποκλείεται, εξάλλου, από εξοστρακισμό της σφαίρας να πληγεί κάποιος τυχαία διωκόμενος; (Εν προκειμένω, κυρία αναρωτήθηκε αν, με τη λογική αυτή, θα έπρεπε να απαγορεύεται να πυροβολούν οι αστυνομικοί ακόμη και αμυνόμενοι… Προφανώς, η κυρία ουδέποτε διδάχθηκε μαθήματα -όχι νομικής, αλλά- στατιστικής…). Αλλά, για περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη, θα ήταν δύσκολο μέσω δακτυλικών αποτυπωμάτων να εντοπιστεί και να συλληφθεί εκ των υστέρων ο ύποπτος, εφόσον αποδεικνυόταν πως είναι άτομο υψηλής επικινδυνότητας;
Συμπέρασμα: Τέτοιες αστυνομικές ενέργειες έχουν πολλά θύματα, βέβαια ή πιθανά: Ποια είναι αυτά; Βασικές αξίες του πολιτισμού, πρωτίστως η αξία της ανθρώπινης ζωής… Η κοινωνική ευταξία, που είναι ενδεχόμενο να διασαλευτεί… Το Αστυνομικό Σώμα, οι κίνδυνοι για τα μέλη του οποίου μπορεί να αυξηθούν, αλλά βέβαια και η κοινωνική εικόνα του, με όποια αξία αυτή έχει… Οι φιλήσυχοι πολίτες, που δεν θα πρέπει να νιώθουν ιδιαίτερα ασφαλείς στις μετακινήσεις τους, αν τα όργανα της τάξης πυροβολούν τόσο αβασάνιστα. Θα τολμούσα, δε, στα -δυνητικά τουλάχιστον- θύματα να προσθέσω και την ελληνική Δικαιοσύνη, ειδικά την αξιοπιστία της, αφού, όπως σχεδόν σε όλο τον κόσμο, νιώθει υποχρεωμένη να προστατεύσει τον θεσμό που είναι επιφορτισμένος με την τήρηση της δημόσιας τάξης…
Μα τι λέω; Ολα αυτά που γράφω, τώρα το συνειδητοποιώ, είναι ανυπόστατα και άνευ νοήματος. Το όργανο της τάξης δεν πυροβόλησε εμπρόθετα. Οπως τόσο συχνά συμβαίνει, και παρ’ ημίν και στην αλλοδαπή, το όπλο εκπυρσοκρότησε… Και η κακή μοίρα κατηύθυνε τη βολίδα προς το θύμα… Είμαι βέβαιος πως και συνάδελφοί του θα βρεθούν να το πιστοποιήσουν… Και δικαστές θα το αποδεχθούν… Αφού είναι αδιανόητο αστυνομικός να παραβίασε τον κανονισμό…
Γράφει ο Θανάσης Διαμαντόπουλος, Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης – ΠΗΓΗ: Realnews
