Αλ.Σακελλάριος: «Περιβόλι με άφθονο χιούμορ»

Σαν σήμερα, το 1991, πεθαίνει ο Αλέκος Σακελλάριος

Χωρίς να διδαχθεί, δίδαξε θέατρο και σινεμά σε πολλούς καλλιτέχνες ενώ διέπρεψε στην Δημοσιογραφία και στην συγγραφή έργων.

Τάσος Κ. Κοντογιαννίδης

Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από τότε που έφυγε στα 78 του ο Αλέκος Σακελλάριος. Κι εκεί ψηλά, στους ουρανούς, παρέα με μεγάλους ηθοποιούς, σίγουρα θα γράφει και θα σκηνοθετεί ταινίες, όπως έκανε, όταν ήταν εν ζωή. Ο Αλέκος, όπως είχε πει ο αείμνηστος Παπαδούκας ήταν ένα απέραντο πλούσιο περιβόλι, που παρήγαγε
άφθονο χιούμορ. Έγραφε, έλεγε, και σκηνοθετούσε. Ευρηματικός, αυτοσχέδιος, αυτοδίδακτος σκηνοθέτης, έδωσε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο θέατρο και το σινεμά.

Χωρίς να διδαχθεί, δίδαξε θέατρο στους ηθοποιούς και τους έμαθε να μιλάνε σωστά Ελληνικά!

Ο Σακελλάριος έβγαλε το 8ο Γυμνάσιο Αθηνών, στην Αχαρνών, μαζί με τον Κων. Καραμανλή, σπούδασε νομικά αλλά τον κέρδισε η δημοσιογραφία και η εβδόμη τέχνη,
γράφοντας και σκηνοθετώντας 60 ταινίες, 200 θεατρικά έργα και 2000 τραγούδια. Στην Κατοχή το 1942, μάζεψε φίλους και ηθοποιούς να κάνει πάρτι στο σπίτι του οδοντίατρου Ραφτόπουλου, με τι νομίζετε; Με μπομπότα! Κι έδινε θάρρος στον κοσμάκη με στίχους που περνούσε και στο θέατρο: «Υπομονή ας κάνουμε, γιατί ο καθένας ξέρει, ετούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρει…». Αλλά και ένα λυρικό τετράστιχο που ενοχλούσε τις Ιταλογερμανικές αρχές κι έμπαιναν στα θέατρα κι έκαναν έλεγχο: «Όταν θα φύγει η παγωνιά και λειώσουνε τα χιόνια, θα φέρουνε την άνοιξη ξανά τα χελιδόνια…», Χάλαγε ο κόσμος από τα χειροκροτήματα!

Ο Αλέκος με τον Βασίλη Λογοθετίδη κα την ΄Ιλια Λιβυκού στην ταινία « οι Γερμανοί ξανάρχονται»

Κάποια μέρα είδε δυο πανέμορφα κορίτσια να τραγουδούν και να χορεύουν με μεγάλη χάρη σ’ ένα οικογενειακό κέντρο. «Θα θέλατε κορίτσια, αυτά που παρουσιάζετε να τα παίξετε και στο σινεμά;» είπε. Τα κορίτσια αμήχανα στην αρχή, συμφώνησαν μετά, έκαναν τις πρόβες και όταν ήρθε η στιγμή να γράψει τα ονόματα τους στην ταινία,
δυστρόπησε. Μα είναι όνομα αυτό βρε κορίτσια; Άκου εκεί, Μαστραπά!… Ρωτά τη Μαργαρίτα «πώς είναι το επίθετο της μητέρας σου;» Μπρόγιερ, απαντά. «Αυτό είναι!»
φώναξε με ενθουσιασμό. «Αδελφές Μπρόγιερ, ΄Ερρικα και Μαργαρίτα!!!» Έτσι τις ονόμασε ο Αλέκος και τις καθιέρωσε!

Κάποτε, νεαρός ευεργετηθείς ηθοποιός, ψήλωσε ξαφνικά και του λέει: «Κύριε Αλέκο φεύγω, πάω να παίξω στην τηλεόραση». Ο Σακελλάριος ατάραχος του απαντά «να πας παιδί μου. Μόνο μην ξεχνάς. Το θέατρο κάνει ηθοποιούς και η τηλεόραση γνωστούς…».

Ετυχε με τον Αλέκο να εργαστούμε μαζί στις εφημερίδες Ακρόπολις και Απογευματινή και αρκετές φορές μετά την εργασία καθόμασταν μεγάλη παρέα
συζητούσαμε και μας έλεγε τέτοιες ιστοριούλες του.

Φιλιά στη γυναίκα του Τίνα,
μπροστά στους συναδέλφους του το 1990

Στη δεκαετία του ’50, μας είχε πει, υπήρχε διαμάχη μεταξύ δεξιών και αριστερών (δημοκρατικών όπως αυτοαποκαλούνταν), ηθοποιών. Πολλοί τότε αυτάρεσκα δέχονταν τον χαρακτηρισμό του κουλτουριάρη και όταν άκουγαν «Σακελλάριος» έβγαζαν μπιμπίκια… Τότε ο Αλέκος είχε προστριβές με πολύ γνωστή ηθοποιό που τον προκαλούσε με απρεπείς χαρακτηρισμούς. «Θα σε φτιάξω!» της είπε. ΄Ηξερε καλά το παρελθόν της, με τον φίλο της μαυραγορίτη επί κατοχής Φειδία Γιαδικιάρογλου που είχε
κατάστημα φωτιστικών γωνία Αιόλου και Βίσσης και στο υπόγειο παράνομα πολλά είδη τροφίμων που έκανε μ’ αυτά μαύρη αγορά! Ο μαυραγορίτης Γιαδικιάρογλου, είχε χαρίσει ένα χρυσό μενταγιόν στην ηθοποιό, το οποίο, μέσα στην πείνα της κατοχής, του το έδωσε μία Κολωνακιώτισσα για να πάρει αλεύρι, φασόλια και άλλα τρόφιμα για να αντιμετωπίσει την πείνα της. Και όταν κάποια μέρα στην πλατεία Κολωνακίου είδε το μενταγιόν της κρεμασμένο στο λαιμό της ηθοποιού, τη ρώτησε: «Καλέ που το βρήκες αυτό;». Εκείνη αφελέστατα το σήκωσε, της το έδειξε λέγοντας: «Σ’ αρέσει;». Δεν άντεξε η άλλη, το άρπαξε, το τράβηξε και την χαστούκισε!

Η Βουγιουκλάκη και η Νίκη Λινάρδου (ως Γιαδικιάρογλου) στην ταινία «το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο»

Έτσι λοιπόν ο Σακελάριος, που όταν γύριζε αργότερα την ταινία «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», έβαλε το όνομα Γιαδικιάρογλου στη γυναίκα του Νίκη Λινάρδου που υποδυόταν… μαθήτρια, και κάθε τόσο οι καθηγητές φώναζαν «Γιαδικιάρογλου!» και της άστραφταν χαστούκια!… Και όλα αυτά για να βάλει στη θέση της την ηθοποιό που τον πρόσβαλε αδίκως με άθλιους χαρακτηρισμούς.

Με την Τίνα στο
σπίτι τους στην Ευελπίδων

Τον Μάρτη του 1991 είχα οργανώσει συνάντηση των παλιών δημοσιογράφων της «Ακροπόλεως» στην ταβέρνα «Ζεριβιέν» στο Κολωνάκι για να ξαναζήσουμε τις παλιές
καλές στιγμές της εφημερίδας. ΄Όταν του τηλεφώνησα και τον κάλεσα, μου είπε «Θα έρθω στο ραντεβού Τάσο με μία μεγάλη έκπληξη!». Δεν το είπα σε κανέναν. ΄Ηρθε στην ταβέρνα συνοδεύοντας ένα πανέμορφο κορίτσι που όλοι λοξοκοιτούσαν. Σηκώνεται ο Αλέκος και μας λέει «να σας συστήσω την νέα σύζυγο μου». ΄Εσκυψε μετά και της έδωσε ένα γλυκό φιλί! ΄Ηταν η Τίνα Βρεττού!

 

Exit mobile version