Από τη χαραυγή της ανθρωπότητας, άπαντες οι λογικοί του κόσμου ετούτου, για να επιβιώσουν και να συμπορευτούν με αρμονία με τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα που τους περιέβαλλαν και συνεχίζουν να τους περιβάλλουν, έπρεπε να φτάσουν σε μια νέα ανακάλυψη πριν οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια προς την αφάνεια του ανθρώπινου είδους. Ίσως και την υπέρτατη όλων, ξεκινώντας από την ανακάλυψη της φωτιάς, φτάνοντας μέχρι τη διάσπαση του πυρήνα του ατόμου. Αυτή λοιπόν, η μέγιστη «εφεύρεση του νου», σήμανε και την απαρχή της ανθρώπινης επιβίωσης χωρίς ατυχή απρόοπτα.
Ακολουθεί διάλογος που αποτελεί το πρώτο βήμα της προσπάθειας διασαφήνισης της παραπάνω θεωρίας:
Μωρό μου έχω παχύνει;
Μμμ… τώρα που το λες, νομίζω έχεις πάρει μερικά κιλάκια στην περιοχή της κοιλιάς.
Με αυτό το απλό, μα γεμάτο ουσία παράδειγμα που μας επιτρέπει να αποδώσουμε εναλλάξ την ερώτηση και την απάντηση εξίσου και στα δύο φύλα, θα προσπαθήσουμε παρέα να οραματιστούμε τη συνέχεια αυτής της συνομιλίας ενός προϊστορικού ζευγαριού, που προηγείται της προαναφερθείσας ανακάλυψης, την οποία και δεν σας έχω αποκαλύψει ακόμη.
Τι θες να μου πεις δηλαδή; Ότι πάχυνα και δεν σου αρέσω;
Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο. Απάντησα απλά στην ερώτησή σου.
Πες μου τώρα ότι θα προτιμούσες να είχες δίπλα σου εκείνη(ον) τη(ο) χτικιάρα(η) της διπλανής σπηλιάς. Πες’ το. Γιατί δεν το λες;
Είσαι καλά που θα θελήσω κάποια(ον) άλλη(ον). Εγώ εσένα αγαπώ όπως και να είσαι.
Πώς τολμάς και μου λες κατάμουτρα ένα τέτοιο πράγμα;
Μα δεν σου είπα κάτι κακό. Δεν με νοιάζει που πάχυνες. Σε αγαπώ ακόμη.
Συνεχίζεις βλέπω τις προσβολές. Το βράδυ να κοιμηθείς μόνος(η) σου. Να μην σε ενοχλεί και η μεγάλη κοιλιά μου…
Και οι μέρες κυλούσαν αργά μέσα στις χιλιετίες… Και τα ζευγάρια, κοιμόντουσαν χωριστά. Τις έρημες νύχτες σκέπαζε η εκκωφαντική σιωπή της έλλειψης του έρωτα, και η υπογεννητικότητα είχε φτάσει σε επικίνδυνα σημεία.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, είχαν απομείνει μόλις πέντε έξι Νεάντερνταλ οι οποίοι έσβηναν ο ένας μετά τον άλλον βουτηγμένοι κι εκείνοι στην ειλικρίνεια. Μέχρι που έκαναν την παρουσία τους οι homo sapiens, οι οποίοι, σοφοί όπως ήταν – άλλωστε το λέει και το όνομά τους – πάλεψαν σθεναρά να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων φτάνοντας στο μοναδικό ασφαλές συμπέρασμα, ότι καμία σχέση δεν θα μπορεί να υπάρξει εις τον αιώνα των αιώνων αν δεν καμουφλαριστεί η «πικρή» αλήθεια με μικρά ευεργετικά ψέματα. Αργότερα ο Φρόιντ, θα υποστήριζε και ο ίδιος αυτή τη θεωρία, όμως για την εποχή εκείνη, η ανακάλυψη του ψέματος ήταν πρωτοποριακή και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας των ανθρώπων για την ασφαλή και χωρίς προβλήματα διαιώνιση του είδους, χωρίς όμως να ακουστεί και να διαφημιστεί ποτέ επίσημα από ανθρώπινα χείλη για χιλιάδες χρόνια. Το φανερό μυστικό κύλησε αθόρυβα από γενιά σε γενιά μέσα από το DNA των απογόνων του σοφού ανθρώπου, διανθισμένο όμως από τη μόδα και τις αξίες της κάθε εποχής, για να φτάσει έως και τη δική μας χιλιετία.
Εσύ λοιπόν, σύγχρονε άνθρωπε, που ξεστομίζεις κουβέντες χωρίς να σκέφτεσαι, κάνε μια βουτιά στο μέσα σου, αφουγκράσου τη σοφία των προγόνων σου που κυλούν στο είναι σου και δώσε επιτέλους τη σωστή απάντηση την ώρα που το ταίρι σου, σού θέτει ένα τόσο κρίσιμο ερώτημα που από μια λέξη σου και μόνο – αυτό σου το τονίζω και να το θυμάσαι – θα εξαρτηθεί η διάθεση όλου του καλοκαιριού, επηρεάζοντας αναμφίβολα και τους πρώτους μήνες του Φθινοπώρου.
Αυτό το μαγιό με παχαίνει;
Το νου σου τί απάντηση θα δώσεις. Δεν είναι ώρα για ρίσκα!
Βιογραφικό:
Η Γερακίνα Μπουρίκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ν. Αρτάκη Ευβοίας. Η ζωή την οδήγησε επί τέσσερα χρόνια να εγκατασταθεί στη Βόρεια Ελλάδα και τα τελευταία είκοσι τρία να ζει μόνιμα στην Αθήνα. Τα λογιστικά και οι πωλήσεις ήταν το βασικό της επάγγελμα, μέχρι τη γέννηση των παιδιών της. Η τύχη που της χάρισε τη δυνατότητα να ασχοληθεί αποκλειστικά με το «επάγγελμα μητέρα» της έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψει τα υπέροχα μονοπάτια της συγγραφής.
Έπειτα από την έκδοση των δύο πρώτων βιβλίων της, παράλληλα με τη συγγραφή του τρίτου της μυθιστορήματος που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2018, αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Κυριακάτικη και αργότερα συνεργάστηκε ως συντάκτρια με το online πολιτιστικό περιοδικό Books and Style. Τα τελευταία χρόνια, συνεχίζοντας και το συγγραφικό της έργο, εργάζεται στο Τμήμα Πολιτισμού της Περιφέρειας Αττικής. Από τις Εκδόσεις Κάκτος κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Ο δρόμος της πεταλούδας» & «Ολέθρια Μυστικά»
