Για τα καλά έχει ανοίξει η συζήτηση για δημιουργία ενός νέου φορέα ο οποίος θα συγκεντρώνει τα αποδυναμωμένα κόμματα της Αριστεράς σε ενιαία δομή. Τα μυστικά αλλά και τα φανερά δείπνα δίνουν και παίρνουν ενώ άγνωστο παραμένει το ποιος είναι ο… μάγειρας αυτών των τραπεζωμάτων.
Του Μάνου Νιφλή
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση γίνεται για έναν φορέα «ομπρέλα» πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Νέα Αριστερά αλλά και άλλες δυνάμεις του λεγόμενου προοδευτικού χώρου. Στο μενού των συναντήσεων που γίνονται βρίσκεται η δομή του σχήματος.
Αρχικά, κανείς δεν μιλάει για διάλυση κομμάτων αλλά τη δημιουργία συνασπισμού. Βέβαια, αυτό εξαρχής κόβει τη συζήτηση για πρωτιές στις επόμενες εθνικές κάλπες καθώς, ως γνωστόν, ένας συνασπισμός κομμάτων δεν μπορεί να πάρει κανένα μπόνους εδρών. Πάντως, οι εμπνευστές του σχήματος έχουν στο μυαλό τους κόμματα από την Ευρώπη που έχουν τέτοια δομικά χαρακτηριστικά.
Έτσι, η λογική της συμπροεδρίας που συναντάται στους Πράσινους της Γερμανίας αλλά και σε άλλους χώρους όπως οι Φιλελεύθεροι, μοιάζει με μία πρώτη λύση και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η ιδέα αυτή είναι στο τραπέζι.
Είναι λογική, ξένη στην Ελλάδα που δεν αποκλείεται να μετρηθεί δημοσκοπικά το επόμενο διάστημα.
Εφόσον αυτός ο φορέας γίνει κόμμα και αργότερα εκπροσωπηθεί και στη Βουλή δεν αποκλείεται να συναντήσουμε διαφορετικό πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και άλλο πρόεδρο του κόμματος.
Όλα αυτά τα σενάρια εξετάζονται σχεδόν καθημερινά καθώς είναι έντονο το άγχος στελεχών του ευρύτερου χώρου, όχι μόνο για το πολιτικό τους μέλλον αλλά και για την ουσία της πολιτικής που θα ακολουθηθεί απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.
Έμπειρα στελέχη θεωρούν πως η – δημοσκοπική μέχρι στιγμής – άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση για τη δημιουργία αυτού του όπως έχει διατυπωθεί «ενιαίου ψηφοδελτίου». Και αφού μιλάμε για «ψηφοδέλτιο» – έχει γίνει πάντα σε επίπεδο διερεύνησης – κουβέντα για το ποιο θα μπορούσε να είναι και το πρόσωπο που θα συμβόλιζε αυτήν τη νέα προσπάθεια με έμπειρα στελέχη να μιλούν ακόμη και για «ηχηρές μεταγραφές».
Το χρονοδιάγραμμα του σχεδίου παραμένει άγνωστο και στην εξίσωση μπαίνουν οι προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη καθώς αν ο Πρωθυπουργός αποφασίσει πρόωρες εκλογές, όλες αυτές οι συζητήσεις θα παραμείνουν στη σφαίρα της φαντασίας.
