Ήμουν μικρό παιδί όταν αντίκριζα τον Λευκό Πύργο, φτάνοντας με το αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη. Χάζευα το σύμβολο της πόλης να στέκει αγέρωχο, λουσμένο στο φως και με ενθουσιασμό ρωτούσα τους γονείς μου κάθε φορά για την ιστορία του. Η μητέρα μου μεγάλωσε σε μια γειτονιά δίπλα από τα Λαδάδικα και πάντα με περηφάνια μιλούσε για την καταγωγή της και τις παραδόσεις της πόλης. Όπως και για τις αμέτρητες μυρωδιές της, καθώς η Θεσσαλονίκη έχει συνδυάσει το όνομά της με τη μπουγάτσα, το σουσαμένιο κουλούρι, τα τρίγωνα Πανοράματος και φυσικά τον πιο γλυκό πειρασμό…τα αφράτα τσουρέκια, η μυρωδιά των οποίων δελεάζει κάθε περαστικό, ιδίως όταν είναι φρεσκοψημένα και γεμιστά με απολαυστική πραλίνα.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, ο παππούς και η γιαγιά έφυγαν από τη ζωή, το πατρικό σπίτι πωλήθηκε και η μητέρα μου έβαλε «απαγορευτικό» στη Θεσσαλονίκη. Έτσι, για ψυχολογικούς λόγους δεν την επισκέφθηκα κι εγώ ξανά. Κράτησα όμως επαφή με κάποιους συγγενείς, ιδίως με την αγαπημένη μου ξαδέλφη, Χριστίνα, η οποία κάθε τόσο μου έστελνε στο Facebook φωτογραφίες από τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματα στον Θερμαϊκό και τα παρεΐστικα μεζεδοπωλεία στις στοές. Κάθε τόσο με καλούσε να την επισκεφτώ, «πρέπει να γνωρίσεις τη Μακεδονία» μου έλεγε. Λόγω δουλειάς συνεχώς το ανέβαλα, όμως μια μέρα πέρυσι, τέτοια εποχή, το αποφάσισα. «Φτιάξε πρόγραμμα, έρχομαι» είπα στη Χριστίνα. Πήρα άδεια, γέμισα τη βαλίτσα μου και κατηφόρισα στον Σταθμό Λαρίσης να πάρω το τρένο, νιώθοντας τον ίδιο ενθουσιασμό που είχα ως παιδί όταν επισκεπτόμουν τη Θεσσαλονίκη. Κι όμως, τώρα ήταν αλλιώς, σαν να ήταν η πρώτη φορά…
Η Χριστίνα με περίμενε με ανοιχτές αγκάλες στον σταθμό και η ημέρα δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα από έναν μερακλίδικο ελληνικό καφέ Ουζούνογλου στο αγαπημένο της στέκι που ήθελε να γνωρίσω. Με την πρώτη ρουφηξιά, θα καταλάβεις ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους καφέδες που έχεις δοκιμάσει ποτέ, ενώ το σαγηνευτικό του άρωμα κατακλύζει τις αισθήσεις σου. Με παράδοση από το 1928, βραβευμένος για την ανώτερη γεύση του με δύο χρυσά αστέρια Superior Taste Award 2019, η ποιότητα του καφέ Ουζούνογλου κρύβεται πίσω από κάθε κόκκο του. Πέρασαν 2-3 ώρες συζήτησης…. χαλαρής, όπως προτάσσει η κουλτούρα της Θεσσαλονίκης, και καταρτίσαμε το πλάνο για τις επόμενες ημέρες, καθώς ήθελα να δω αρκετά μέρη, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πριν χαθούμε στα δρομάκια της πόλης όμως, έπρεπε να γλυκάνω τον ουρανίσκο μου με ένα πεντανόστιμο ντόπιο τσουρέκι, που είναι συνυφασμένο με τη γαστρονομική ταυτότητα της συμπρωτεύουσας. Από αυτά που παρασκευάζονται με αυθεντικές συνταγές και με χειροποίητο τρόπο και η μυρωδιά τους αναδύεται από φούρνους και ζαχαροπλαστεία. Ακολούθησε μια συναρπαστική ξενάγηση στην πόλη από την οποία δεν θα μπορούσε να λείπει η αποκάλυψη γαστρονομικών μυστικών και η γνωριμία με την περίφημη νυχτερινή ζωή της. Εξάλλου, είχε εγερτήριο νωρίς το πρωί, για να ξεκινήσουμε την εκδρομή μας με προορισμό τη Δράμα, την πόλη των Νερών, όπως πολλοί την αποκαλούν.
Χτισμένη στους πρόποδες του όρου Φαλακρού, με μακραίωνη ιστορία και απαράμιλλη φυσική ομορφιά, η Δράμα με μάγεψε δίχως υπερβολή. Κατάλαβα από την πρώτη στιγμή γιατί αποτελεί κορυφαίο weekend προορισμό για τους Θεσσαλονικείς. Μην ξεχάσω το πλήθος των ποιοτικών προϊόντων που παράγει, με γαστριμαργικές αναζητήσεις και απολαύσεις, ικανές να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό… επισκέπτη. Ευτυχώς πρόλαβα να δοκιμάσω ζουμερό φιλέτο γαλοπούλας στα κάρβουνα, με διαλεχτά καρυκεύματα που ψήνεται σε ξυλόφουρνο πάνω σε πυρακτωμένη θράκα. Θα σε καταπλήξει, με τη μεστή και ταυτόχρονα ελαφριά του γεύση. Ολοκληρώσαμε τη βόλτα μας στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας, που αποτελεί στολίδι για τη Δράμα και δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι μια τέτοια ειδυλλιακή τοποθεσία με πηγές, λιμνούλες, καταρράκτες, καπναποθήκες και παραδοσιακούς νερόμυλους βρίσκεται στην καρδιά της πόλης.
Το οδοιπορικό μου στη Μακεδονία θα ήθελα να είναι ατελείωτο, όμως όλα τα ωραία τελειώνουν κι εγώ είχα μόλις μια μέρα ακόμα. Η Χριστίνα επέμενε ότι παρότι θα σπαταλούσαμε αρκετή ώρα στον δρόμο, άξιζε να επισκεφθούμε το Αμύνταιο, τη γραφική κωμόπολη του νομού Φλώρινας. Όπως μου είπε, από ένα ταξίδι γευσιγνωσίας δεν θα μπορούσε να λείπει μια περιήγηση στα οινοποιεία της περιοχής. Βιώνεις από απόσταση αναπνοής τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού και εξερευνάς του χώρους απ’ όπου το αρχικό προϊόν κάνει τη διαδρομή του, μέχρι να καταλήξει στο ποτήρι μας. Ως λάτρης του κρασιού, η εμπειρία μου στο κτήμα Κυρ-Γιάννη στο Αμύνταιο ήταν μοναδική. Τα εδάφη των αμπελώνων οι οποίοι βρίσκονται σε υψόμετρο 700μ, είναι αμμώδη και συμβάλλουν στην παραγωγή κρασιών με εξαιρετική φινέτσα και πλούσιο άρωμα. Το διαπίστωσα όταν απόλαυσα ένα ποτήρι λευκό κρασί ΠΑΡΑΓΚΑ. Τραγανό, με νότες λεμονιού και φλοιών εσπεριδοειδών στη μύτη, εξαιρετική οξύτητα και όμορφο στρογγυλό τελείωμα. Επιστρέφοντας στον μικρό παραδοσιακό ξενώνα όπου διαμέναμε, μας περίμενε μια έκπληξη. Η υπέροχη και χαμογελαστή οικοδέσποινα μας φίλεψε ζεστό ψωμί που μόλις είχε βγει από τον φούρνο, μαζί με μαρμελάδα φράουλα Χαλβατζής.
Με αυτές τις πρωτόγνωρες για εμένα εικόνες το ταξίδι μου στη Μακεδονία κάπου εκεί ολοκληρώθηκε… Γνωρίζοντας ότι θα επιστρέψω στην Αθήνα, έκλεισα τη βαλίτσα μου με δισταγμό, «αιχμαλώτισα» όμως μέσα όλες τις στιγμές που βίωσα αυτές τις ημέρες. Το ίδιο έκανα και με τα προϊόντα ντόπιων παραγωγών και τις συνταγές της φημισμένης κουζίνας της Μακεδονίας, όπου μέσα τους συνυπάρχουν αρμονικά αιώνες επιρροών. Τελικά δεν είναι τυχαίο ότι η Μακεδονία αποτελεί τον «ουρανίσκο» της γευστικής μας ταυτότητας.
Έναν χρόνο μετά, μια συνηθισμένη επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ για τις… απαραίτητες προμήθειες, μου επεφύλασσε μια έκπληξη και ξύπνησε ευχάριστες μνήμες. Πηγαίνοντας στο ΑΒ της γειτονιάς μου, ανακάλυψα με μεγάλη χαρά ότι οι Γεύσεις από τη Μακεδονία έφτασαν και στην Αθήνα, στα ράφια των καταστημάτων της «ΑΒ Βασιλόπουλος». Μεγάλη ποικιλία τοπικών τυριών, νόστιμα αλλαντικά, όσπρια, αλεύρι, κρασί αλλά και πολλά γλυκά εδέσματα. Μια μοναδική ευκαιρία δηλαδή για να δοκιμάσω ακόμα περισσότερες γεύσεις και να…. χορτάσω Μακεδονία. Χωρίς πολλή σκέψη έβαλα στο καλάθι μου λοιπόν Γλυκό Κουταλιού Κεράσι από την Έδεσσα, Πικάντικο Λουκάνικο με Βουβαλίσιο Κρέας, Πετρωτό Κατσικίσιο τυρί από τη Χαλκιδική και ένα Λευκό Κρασί Thema από τη Δράμα για να συνοδέψω όλα αυτά τα λαχταριστά καλούδια. Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή… γιατί υπάρχουν τόσα ακόμη εκλεκτά προϊόντα από τη Μακεδονία που θέλω να δοκιμάσω, που θα με κάνουν να επισκεφτώ σύντομα, ξανά τα ΑΒ. Το ίδιο προτείνω να κάνετε κι εσείς. Δοκιμάστε μοναδικά τοπικά προϊόντα από τη Μακεδονία μέχρι τις 11 Νοέμβριου στα καταστήματα ΑΒ και ταξιδέψτε γευστικά στην ξακουστή συμπρωτεύουσα! Μπορείτε να τα ανακαλύψετε και στο site της ΑΒ και θα διαπιστώσετε ότι κάθε γεύση κρύβει μέσα της μια μοναδική σύνθεση γνώσης και φαντασίας, που την κάνει απολαυστική και γι’ αυτό περιζήτητη. Ταξιδέψετε στην υπέροχη Μακεδονία μέσα από τα καταστήματα ΑΒ και τις Γεύσεις Ελλάδας και θα με θυμηθείτε!
