Ως λόφο αγίου Αιμιλιανού, τον ήξεραν παλαιότερα, και τη σημερινή του ονομασία την πήρε λόγω του τραπεζίτη Γεωργίου Σκουζέ, ο οποίος κατείχε μία έκταση δεκαπέντε στρεμμάτων και αγόρασε από τους γύρω ιδιοκτήτες έκταση περίπου ογδόντα στρεμμάτων, στην οποία υπήρχε και ο λόφος, διαμορφώνοντας έτσι ένα μεγάλο κτήμα. Περίφραξε την περιοχή και φύτεψε εκλεκτά ελαιόδεντρα, πεύκα, κυπαρίσσια και οπωροφόρα. Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν Κυκλαδίτες και κυρίως Μυκονιάτες. Περιοχή με μεσοπολεμικές μονοκατοικίες αξιόλογης αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας και με υπέροχη θέα, λόγω υψομέτρου. Στην κορυφή του λόφου, ο μεγάλος πέτρινος ναός του Αγίου Αιμιλιανού με αρχαιοελληνικά στοιχεία στην αρχιτεκτονική του, όπως οι μαρμάρινοι κίονες, είναι κτισμένος στη θέση του αρχαίου ιερού της Ευχλόου Δήμητρας.
Είναι ένας κατάφυτος λόφος, με πέτρινα σκαλοπάτια, στον οποίον με μία εύκολη πεζοπορία μπορείτε να φτάσετε περνώντας μέσα μουριές, κυπαρίσσια, ελιές και πεύκα, στην κορυφή, για να απολαύσετε τη θέα και να χαλαρώσετε. Μικρός σχετικά λόφος τον οποίον μπορείτε να τον γυρίσετε μέσα λίγες ώρες και να ξαποστάσετε στα παγκάκια που υπάρχουν ή να απολαύσετε το παιχνίδι των παιδιών στην παιδική χαρά.
