Οι άνθρωποι που αγαπούν τις γάτες φαίνεται ότι έχουν μεγαλύτερη πνευματική ικανότητα από αυτούς που αγαπούν τα σκυλιά, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας και άλλους ειδικούς.
«Μια πηγή χαρακτήρισε άτομο που αγαπά τους σκύλους ως πιστό, άμεσο, ευγενικό, ωφελιμιστικό, εξυπηρετικό και ομαδικό και το άτομο που αγαπά τις γάτες ως χαριτωμένο, διακριτικό, ανεξάρτητο, έξυπνο, συμπονετικό και μυστηριώδες», σημείωσε η έρευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας.
Παράλληλα η έρευνα υπογράμμισε ότι οι άνθρωποι που λατρεύουν τις γάτες ήταν ιδιαίτερα επιρρεπείς στην νεύρωση. Ο Τούρκος Ceyda Torun παρατήρησε ένα παρόμοιο φαινόμενο με την ψυχοσύνθεση των ιδιοκτητών των συμπαθών αιλουροειδών όταν γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για γάτες, ενώ υπογράμμισε ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που είχαν γάτες.
«Η ικανότητά τους για φιλοσοφική σκέψη και ενδοσκόπηση. Δεν είχε σημασία από πού κατάγονταν ή ποιο επίπεδο εκπαίδευσης είχαν. Το έβλεπες στα μάτια τους. Είχαν αυτό το φως», είπε στην εφημερίδα Guardian ο Ceyda Torun.
Επιπλέον υποστήριξε ότι η αγάπη για τις γάτες συχνά ταυτιζόταν με την δημιουργικότητα και την εντύπωση ενός ατόμου για την ομορφιά. «Υπάρχει κάτι αισθητικά πολύ ευχάριστο σε μια γάτα. Γι’ αυτό οι περισσότεροι καλλιτέχνες έλκονται από τις γάτες. Οι ζωγράφοι και οι ποιητές τείνουν να έχουν σχέσεις με γάτες, παρά με σκύλους. Οποιοδήποτε αιλουροειδές οποιουδήποτε μεγέθους έχει αυτή τη χαριτωμένη αθλητικότητα, αυτό το ταλέντο, αυτή τη φυσική υπεροχή που μπορείτε να αισθανθείτε», σημείωσε ο Ceyda Torun.
Αλλά τι ακριβώς σε κάνει να αγαπάς μια γάτα τόσο διαφορετικά; Όπως είπε ο Robert de Niro στην ταινία «Meet the Parents»: «Ένας σκύλος είναι πολύ εύκολο να υποχωρήσει αλλά οι γάτες σε κάνουν να εργαστείς για να κερδίσεις την αγάπη τους».
Και αυτό το συναίσθημα επιβεβαιώνεται από τον αρχισυντάκτη του περιοδικού «Your Cat», James Buzzel. «Δεν θέλουν απεγνωσμένα να σε ευχαριστήσουν. Έτσι όταν έρχονται και κάθονται στην αγκαλιά σου, είναι η απόλυτη τιμή», είπε ο James Buzzel.
Ο John Gray, ο οποίος έγραψε το βιβλίο με τίτλο «Feline Philosophy: Cats and the Meaning of Life», εξήγησε επίσης πώς το «όριο της προσκόλλησης της γάτας» σταματά στον άνθρωπο. «Οι γάτες μπορούν να αγαπήσουν την παρέα συγκεκριμένων ανθρώπων. Αλλά δεν τους χρειάζονται. Όταν μια γάτα έχει κουραστεί από έναν άνθρωπο… δεν κατηγορεί. Δεν προσπαθεί να αλλάξει τον άνθρωπο. Απλώς φεύγει», ανέφερε ο John Gray.
Σύμφωνα με τον John Gray, τελικά αυτή η «παγωμένη» συμπεριφορά διαχωρίζει την επιθυμία να αγαπάς μια γάτα από την επιθυμία να αγαπάς έναν σκύλο. «Αν είστε το είδος του ανθρώπου που θέλει να δει το πιστό, στοργικό, αξιόπιστο κομμάτι του εαυτού σας σε ένα ζώο, θα κοιτάξετε τα σκυλιά. Αν θέλετε να δείτε έξω από τον ανθρώπινο κόσμο, σε έναν άλλο κόσμο, όπου ζει ένα διαφορετικό ζώο χωρίς αυτές τις καθοριστικές ανθρώπινες ανάγκες, θα αγαπήσετε τις γάτες», σημείωσε ο συγγραφέας.
