Αν έχετε μεγαλώσει με χωρισμένους γονείς, το πιο πιθανό είναι να πιστεύετε ότι, αυτό το κεφάλαιο της ζωής σας, ανήκει πλέον στο παρελθόν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι επιπτώσεις αυτής της εμπειρίας μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ενηλικίωση.
Ίσως όμως, να έχετε εντοπίσει ορισμένα μοτίβα στη συμπεριφορά, τις σχέσεις ή τους μηχανισμούς αντιμετώπισης των προβλημάτων, που απορρέουν από την παιδική σας ηλικία.
Στο άρθρο, αναλύονται οκτώ κοινές συμπεριφορές που παρατηρούνται στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν βιώσει τον χωρισμό των γονέων τους.
Δεν έχει σημασία να βρείτε ποιος φταίει. Αυτό που αξίζει να κάνετε ωστόσο, είναι να αναγνωρίσετε μοτίβα συμπεριφοράς και να καλλιεργήσετε την αυτογνωσία.
Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με χωρισμένους γονείς, συνήθως εμφανίζουν αυτές τις 8 συμπεριφορές αργότερα στη ζωή τους
- Έντονη ανεξαρτησία
- Δυσκολία να εμπιστευτούν
- Προσαρμοστικότητα
- Δυσκολία στη συναισθηματική εγγύτητα
- Ανάγκη για αρμονία
- Ανάγκη ελέγχου
- Ανθεκτικότητα
- Επιθυμία για οικογένεια
8 συμπεριφορές των ανθρώπων που έχουν βιώσει τον χωρισμό των γονιών τους
Έντονη ανεξαρτησία
Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει από χωρισμένους γονείς, καταλήγουν να αναλαμβάνουν από μόνα τους ευθύνες, από νωρίς στη ζωή τους. Η αυτονομία τους, εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους στην ενήλικη ζωή.
Έχοντας βιώσει τους καβγάδες των γονέων τους, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν τον εαυτό τους, τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά. Αυτό ενισχύει από νωρίς την αυτονομία τους. Στην ενήλικη ζωή τους, μπορεί, ως εκ τούτου να χαρακτηρίζονται από έντονη ανεξαρτησία, ικανότητα, κίνητρο, αυτενέργεια. Έχουν μάθει να λαμβάνουν αποφάσεις μόνοι τους από μικρή ηλικία και δεν βασίζονται εύκολα στους άλλους.
Ωστόσο, αξίζει να θυμάστε ότι, η ανεξαρτησία μπορεί να οδηγήσει προς την απομόνωση. Αν σας χαρακτηρίζει η τάση αυτή, ίσως να μην καταφέρνετε να ζητήσετε βοήθεια όταν την έχετε ανάγκη.
Δυσκολία να εμπιστευτούν
Η εμπιστοσύνη είναι μια δύσκολη υπόθεση για τους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει από χωρισμένους γονείς.
Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με χωρισμένους γονείς, έχουν βιώσει την προδοσία και την ακύρωση υποσχέσεων και δεσμεύσεων. Αυτό τους έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη έντονης δυσπιστίας που τους στοιχειώνει σε όλες τις σχέσεις της ενήλικης ζωής.
Η δυσκολία αυτή είναι ριζωμένη στην ασυνείδητη προσδοκία των ανθρώπων ότι, οι ανθρώπινες σχέσεις, είναι καταδικασμένες να διαλυθούν ή να εξαφανιστούν.
Πρόκειται για έναν μηχανισμό άμυνας, που τους θωρακίζει από το ενδεχόμενο της μελλοντικής απογοήτευσης.
Η αναγνώριση του μοτίβου αυτού, συνιστά το πρώτο βήμα προς την επίλυση του προβλήματος.
Προσαρμοστικότητα
Η ανατροφή σ’ ένα περιβάλλον με ευμετάβλητες δυναμικές, εναλλαγές κατοικιών και μεταβαλλόμενα προγράμματα, κάνει τα παιδιά που έχουν βιώσει τον χωρισμό των γονέων τους, να είναι δεξιοτέχνες της προσαρμοστικότητας και της ευελιξίας.
Η ικανότητα αυτή μπορεί να τους ευνοεί στην ενήλικη ζωή τους. Διαχειρίζονται επιδέξια τις δυσκολίες και τις ανατροπές της ζωής – άλλωστε, αυτό έχουν μάθει από μικρή ηλικία.
Ωστόσο, η διαρκής προσαρμογή μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη σταθερότητας ή του αισθήματος του ετεροκαθορισμού. Μπορεί η προσαρμοστικότητα να είναι δύναμη όμως, όπως κάθε γνώρισμα, πρέπει να είναι ισορροπημένη.
Δυσκολία στη συναισθηματική εγγύτητα
Το διαζύγιο, μπορεί να δημιουργήσει στα παιδιά μια βαθιά αίσθηση ανασφάλειας. Έχοντας βιώσει τη διάλυση του γάμου των γονέων τους, οι άνθρωποι μπορεί να κουβαλούν έναν υποκείμενο φόβο διάλυσης και των δικών τους σχέσεων, στην ενήλικη ζωή τους.
Ως ενήλικες, οι άνθρωποι που έχουν βιώσει το διαζύγιο των γονέων τους, μπορεί να δυσκολεύονται με τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις και την ευαλωτότητα. Το ένστικτο της αυτοπροστασίας τους κάνει να κλείνονται. Μπορεί να μην εκφράζουν τα αληθινά τους συναισθήματα, να μην μοιράζονται τους φόβους τους, υπό τον φόβο της πιθανής τους έκθεσης – στον πόνο ή την απογοήτευση.
Η αποφυγή, μπορεί να οδηγήσει σ’ έναν φαύλο κύκλο συναισθηματικής απόστασης, η οποία δυσχεραίνει τη δημιουργία ουσιαστικών και υγιών σχέσεων.
Η δυσφορία αυτή δεν είναι κανένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Μέσα από την κατανόηση και την αυτογνωσία, οι άνθρωποι μπορούν να δαμάσουν τους φόβους τους και να υιοθετήσουν τη συναισθηματική εγγύτητα με υγιή τρόπο.
Ανάγκη για αρμονία
Η εμπειρία του διαζυγίου των γονέων, μπορεί να δημιουργήσει στους ανθρώπους μια έντονη ανάγκη για ηρεμία και αρμονία στη ζωή. Έχουν βιώσει τη σύγκρουση, γι’ αυτό δεν τη θέλουν και στην ενήλικη ζωή τους.
Ως ενήλικες, έχουν ανάγκη δημιουργίας ενός ήρεμου περιβάλλοντος. Μπορεί δηλαδή να καταβάλλουν υπερβολική προσπάθεια, προκειμένου ν’ αποφεύγουν τις συγκρούσεις ή να διασφαλίζουν πως οι γύρω τους νιώθουν ήρεμοι και ασφαλείς.
Η ανάγκη για ηρεμία και αρμονία, μπορεί να τους κάνει εξαιρετικούς φίλους, συντρόφους και συνεργάτες. Οι εμπειρίες τους, τους έχουν διδάξει την αξία της γαλήνης, κάτι που κουβαλούν πάντα μέσα τους.
Ανάγκη ελέγχου
Το βίωμα ενός διαζυγίου, μπορεί να δημιουργήσει στον άνθρωπο την έντονη ανάγκη διατήρησης του ελέγχου.
Όταν οι γονείς παίρνουν διαζύγιο, τα παιδιά νιώθουν ότι, οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους μεγάλους, κάνοντας στα παιδιά να αισθάνονται έρμαια των συνεπειών των αποφάσεων άλλων.
Αυτό μπορεί να διαμορφώσει τη συμπεριφορά του ανθρώπου και στην ενήλικη ζωή. Μπορεί δηλαδή, μεγαλώνοντας να έχουν ανάγκη διατήρησης του ελέγχου σε διάφορες πτυχές της ζωής τους. Αυτό είναι ένας τρόπος επανόρθωσης της απώλειας και του κενού που ένιωσαν στα πρώιμα χρόνια της ζωής τους.
Για παράδειγμα, μπορεί να έχουν εμμονή με τον σχεδιασμό, την ανάλυση, τον προγραμματισμό. Μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι αυτό είναι απόρροια της ανάγκης τους να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους, αυτό δηλαδή που, ως παιδιά, στερήθηκαν.
Η αναγνώριση αυτού του μοτίβου, τους έχει κάνει ν’ αναπτύξουν υγιείς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων και εξισορρόπησης. Όλα είναι μέρος του ταξιδιού τους προς την κατανόηση του εαυτού τους.
Ανθεκτικότητα
Η εμπειρία ενός διαζυγίου είναι πολύ επώδυνη για ένα παιδί. Όμως, ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Έτσι, τα παιδιά χωρισμένων γονέων, αποκτούν αξιοθαύμαστη ψυχική ανθεκτικότητα. Έχουν αντιμετωπίσει αντιξοότητες από νωρίς και έχουν μάθει να τις υπερβαίνουν.
Ως ενήλικες, μπορούν να χειρίζονται ανατροπές και προκλήσεις πιο αποτελεσματικά. Ξέρουν καλά ότι, τα δύσκολα περνούν και πως έχουν τη δύναμη να τα καταφέρουν.
Η αναγνώριση της ανθεκτικότητάς τους, τους τροφοδοτεί με δύναμη. Δεν αναμασούν το παρελθόν, αναγνωρίζουν τη σημασία του, και εμπιστεύονται τη δύναμη που έχουν αποκτήσει.
Επιθυμία για οικογένεια
Μπορεί, στην παιδική τους ηλικία να βιώσαν συναισθηματική αναταραχή, ωστόσο τα παιδιά χωρισμένων γονέων εξακολουθούν να τρέφουν την επιθυμία της δημιουργίας μίας σταθερής και στοργικής οικογένειας.
Ξέρουν τι είναι αυτό που δεν θέλουν μία εντύπωση που τους βοηθά να έχουν ξεκάθαρη εικόνα της επιθυμίας τους για τη δική τους οικογένεια.
Ως ενήλικες, είναι κατά κανόνα, πολύ αφοσιωμένοι στις σχέσεις τους, αποφασισμένοι να δημιουργήσουν οι ίδιοι ένα ασφαλές και τρυφερό περιβάλλον για τα παιδιά τους.
Η επιθυμία αυτή, είναι απόδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητάς τους. Μαρτυρά πως, μπορεί το παρελθόν να μας επηρεάζει, όμως δεν χρειάζεται να μας ορίζει, ούτε να προδιαγράφει το μέλλον μας. Εμείς έχουμε τη δύναμη να επιλέξουμε ένα διαφορετικό μονοπάτι.
Tip: Η σημασία της κατανόησης
Μπορεί τα παραπάνω μοτίβα να ανάγονται στις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, ωστόσο δεν έχουν τη δύναμη να καθορίσουν τον μέλλον σας.
Αν αποδεχτείτε την ευαλωτότητά σας, αν αναζητήσετε υποστήριξη και αν είστε ανοιχτοί στις αλλαγές, θα καταφέρετε ν’ απελευθερωθείτε από τις σκιές του παρελθόντος σας. Έτσι, θα ενισχύσετε τις σχέσεις σας και θα χαράξετε τον δρόμο προς την προσωπική ανάπτυξη και την πληρότητα.
