Μήπως δυσκολεύεστε να εκφράσετε τα συναισθήματά σας; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχετε αναπτύξει υγιή τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων σας; Αν έχετε μεγαλώσει σε περιβάλλον όπου δεν εξωτερικεύατε τα συναισθήματά σας, αυτό μπορεί να προσκαλεί πολλές συνήθειες για τις οποίες δεν βρίσκετε λογική εξήγηση.
Ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουμε – ή δεν μαθαίνουμε να συζητάμε τα συναισθήματά μας ως παιδιά, επιδρά βαθιά στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις σχέσεις και τα συναισθήματα στην ενήλικη ζωή μας, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούμε.
Στο άρθρο αυτό, αναλύουμε 8 συνηθισμένες συμπεριφορές των ανθρώπων που δεν έχουν μάθει να εκδηλώνουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους – και το πώς αυτό το κενό επιδρά στην ενήλικη ζωή τους.
Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν χωρίς να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, συνήθως εμφανίζουν αυτές τις 8 συνήθειες αργότερα στη ζωή τους
- Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
- Αποφυγή συναισθηματικής εγγύτητας
- Υπερβολική επιστράτευση της λογικής
- Τάσεις απομόνωσης
- Εσωτερικευμένη αυτοκριτική
- Δυσκολία στην αποδοχή επαίνου
- Δυσκολία αποδοχής βοήθειας
- Συναισθηματική κόπωση
Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Όταν ένας άνθρωπος μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που αποθαρρύνει τη συναισθηματική έκφραση, αυτό αφήνει μόνιμα τα σημάδια του στην ενήλικη ζωή τους.
Οι άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους, δυσκολεύονται να τα διαχειριστούν στην ενήλικη ζωή τους. Δεν πρόκειται για μια συνειδητή απόφαση, αλλά για μία μαθημένη συμπεριφορά. Αν η έκφραση των συναισθημάτων στην παιδική ηλικία, προκαλούσε την απόρριψη ή ακόμη επέσειε και τιμωρία, ο άνθρωπος μαθαίνει τα καταπιέζει.
Είναι, με άλλα λόγια, ένας μηχανισμός προστασίας που έχει αναπτυχθεί κατά την παιδική ηλικία και, στην ενήλικη ζωή, εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους.
Οι άνθρωποι που παλεύουν με την έκφραση των συναισθημάτων τους, μπορεί να νιώθουν καταπίεση όταν οι άλλοι εκδηλώνουν τα δικά τους αισθήματα.
Αποφυγή συναισθηματικής εγγύτητας
Μπορεί ένας άνθρωπος να φαίνεται εσωστρεφής και συγκρατημένος. Ενδεχομένως, η οικογένεια στην οποία μεγάλωσε να μην του έδωσε τις ευκαιρίες να εκφράζεται και να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του.
Η αναχαίτιση της συναισθηματικής έκφρασης επιδρά στις στενές σχέσεις κατά την ενήλικη ζωή.
Οι άνθρωποι αποφεύγουν τις βαθιές συναισθηματικές σχέσεις, με αποτέλεσμα να νιώθουν άβολα όταν τυχαίνει να συζητήσουν ζητήματα σχετικά με τα αισθήματα.
Μπορεί να αισθάνονται ότι, η συναισθηματική εγγύτητα είναι κάτι το απειλητικό, ένα άμεσο αποτέλεσμα της αποφυγής έκφρασης κατά τα πρώιμα διαμορφωτικά χρόνια.
Η επίγνωση είναι το πρώτο δραστικό βήμα προς τη θετική αλλαγή. Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει συναισθηματικές συνήθειες, να καλλιεργήσουν στενές συναισθηματικές σχέσεις.
Υπερβολική επιστράτευση της λογικής
Μία συναρπαστική ικανότητα του ανθρώπου, είναι η προσαρμογή σε διάφορες καταστάσεις και συνθήκες. Όσοι δεν έχουν μάθει να εκδηλώνουν τα αισθήματά τους, θέλουν να στηρίζονται αμιγώς στη λογική.
Ακόμη και σε καταστάσεις που τα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο, οι άνθρωποι αυτοί βασίζονται μόνο στη λογική σκέψη. Τα συναισθήματα τους προκαλούν αναστάτωση, είναι για εκείνους απρόβλεπτα, ενώ η λογική είναι ο ασφαλής και αξιόπιστος δρόμος. Αυτό είναι ιδιαίτερα έκδηλο κατά τη λήψη αποφάσεων.
Ενώ πολλοί άνθρωποι, λαμβάνοντας αποφάσεις, λαμβάνουν υπόψη τους τόσο συναισθηματικούς όσο και λογικούς παράγοντες, οι άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους, βασίζονται μόνο στη λογική και τα δεδομένα.
Η αναγνώριση αυτής της συμπεριφοράς, μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι, να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους.
Δεν είναι ελάττωμα του χαρακτήρα, αλλά ένας μηχανισμός άμυνας που έχει αναπτυχθεί.
Τάσεις απομόνωσης
Όταν ένας άνθρωπος έχει μεγαλώσει χωρίς να εκφράζει τα συναισθήματά του, στην ενήλικη ζωή του μπορεί να έχει τάσεις απομόνωσης.
Το ενδεχόμενο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης μπορεί να τους μοιάζει απειλητικό. Αυτό είναι παράγωγο της ανάγκης τους για μοναξιά, ή έστω προτίμηση επαφών και αλληλεπιδράσεων που είναι ασφαλείς.
Η απομόνωση δεν είναι το ίδιο με τον ποιοτικό χρόνο που αφιερώνουμε στον εαυτό μας. Ο αυτοαποκλεισμός είναι ένας μηχανισμός άμυνας που δημιουργείται από το αίσθημα της δυσφορίας. Ο ποιοτικός χρόνος με τον εαυτό είναι αναγκαίος για την ψυχική υγεία.
Εσωτερικευμένη αυτοκριτική
Όταν δεν δίνουμε χώρο στα συναισθήματά μας, τα εσωτερικεύουμε. Αυτό οδηγεί στην επιβλαβή συνήθεια της αυτοκριτικής. Πείθουμε τον εαυτό μας ότι, τα συναισθήματά μας δεν έχουν σημασία ή ότι δεν ισχύουν. Φτάνουμε στο σημείο να κριτικάρουμε τον εαυτό μας που τα βιώνουμε.
Όλα τα συναισθήματα είναι αληθινά. Είναι κομμάτι της προσωπικότητάς μας, αξίζει να τα αναγνωρίζουμε, να τ’ αποδεχόμαστε και να τα σεβόμαστε.
Πρέπει να καλλιεργούμε αυτοσυμπόνοια, να αποδεχόμαστε το γεγονός ότι έχουμε αισθήματα και να τα εκδηλώνουμε. Μπορείτε να απαλλαγείτε από τη βλαβερή συνήθεια της αυτοκριτικής, ανοίγοντας τον δρόμο προς την αποδοχή του εαυτού και την αγάπη του.
Δυσκολία στην αποδοχή επαίνου
Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν χωρίς να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους, νιώθουν άβολα όταν δέχονται φιλοφρονήσεις. Δεν ξέρουν καν πως να τ’ αποδεχτούν. Ως εκ τούτου, τα υποτιμούν, τα υποβαθμίζουν, τ’ αντικρούουν.
Είναι μία έκβαση της ανατροφής τους σε ένα περιβάλλον όπου δεν εξωτερίκευαν τα συναισθήματά τους. Ο έπαινος κάνει τους ανθρώπους αυτούς να νιώθουν ευάλωτοι, ότι τους εκτιμούν και τους αποδέχονται, συναισθήματα με τα οποία δεν είναι εξοικειωμένοι και ως εκ τούτου, ανεπιθύμητα.
Ως ενήλικες, αδυνατούν να δεχτούν μια καλή κουβέντα, δεν δέχονται κομπλιμέντα χωρίς να υποβιβάζουν την αξία τους. Είναι ένα ταξίδι, αλλά είναι σημαντικό για την αυτοεκτίμηση και την υγεία των διαπροσωπικών σχέσεων.
Δυσκολία αποδοχής βοήθειας
Μία συχνή ένδειξη που μαρτυρά ότι ένας άνθρωπος δεν έμαθε να εκδηλώνει τα συναισθήματά του, είναι η δυσκολία του να ζητήσει βοήθεια.
Έχει εξισώσει την ανάγκη για στήριξη με την παραδοχή αδυναμίας ή ανεπάρκειας.
Οι άνθρωποι αυτοί, έχουν μάθει να είναι αυτόνομοι, σε σημείο που επιβαρύνουν τον εαυτό τους. Προτιμούν να υποφέρουν μόνοι τους, παρά να παραδεχτούν ότι έχουν ανάγκη από στήριξη.
Η αλήθεια είναι ότι, όλοι χρειαζόμαστε βοήθεια. Η ανάγκη για βοήθεια, δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά σημάδι δύναμης και σύνεσης. Μαρτυρά ότι, μπορείτε να αναγνωρίσετε τα όριά σας και έχετε το θάρρος να δείτε πότε χρειάζεστε βοήθεια.
Συναισθηματική κόπωση
Το σημαντικότερο στοιχείο όλων των παραπάνω συμπεριφορών, είναι η συναισθηματική εξουθένωση.
Η καταπίεση των συναισθημάτων είναι εξουθενωτική. Είναι σαν να κουβαλάς ένα βαρύ φορτίο σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Το συναισθηματικό βάρος επιδρά στα επίπεδα της ενέργειάς σας, τη διάθεση και συνολικά, στην ποιότητα της ζωής σας.
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι, ποτέ δεν είναι αργά να εκφραστείτε, να μάθετε να εξωτερικεύετε τα αισθήματά σας. Έτσι, θα δείτε ότι η ζωή μπορεί να γίνει πολύ πιο ανάλαφρη.
Tips
Αν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας, δεν είναι δικό σας λάθος – μάλλον είναι μια μαθημένη συμπεριφορά από το παρελθόν σας.
Όσο περισσότερο συνειδητοποιείτε τον τρόπο με τον οποίο οι τάσεις και οι συμπεριφορές αυτές επιδρούν στις σχέσεις και την ευημερία σας, μπορείτε να κάνετε τα πρώτα βήματα προς την υπέρβασή τους και την εξέλιξή σας.
Η αναγνώριση των παραπάνω συναισθηματικών συμπεριφορών, είναι δύναμη επειδή συνεπάγεται την απόδειξη της ικανότητάς σας να τις αλλάξετε. Μάθετε να αποδέχεστε και να διαχειρίζεστε τα συναισθήματά σας με τρόπο υγιή, ώστε να βελτιώσετε τις σχέσεις και την ποιότητα της ζωής σας.
