Οι οικογενειακές σχέσεις είναι περίπλοκες, φορτισμένες με πλήθος συναισθημάτων και εμπειριών. Για παράδειγμα, τα αδέλφια. Ορισμένα τα συνδέει ένας άρρηκτος δεσμός ενώ άλλοι, δεν μιλούν όταν συναντιούνται τυχαία στον δρόμο.
Η απόσταση, δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα άγριων καβγάδων ή ανεπίλυτων συγκρούσεων. Συχνά, αποδίδεται σε κάποιες κοινές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας που άφησαν το αποτύπωμά τους.
Στο άρθρο αυτό, αναλύουμε τις 8 εμπειρίες της παιδικής ηλικίας των ατόμων που δεν διατηρούν επαφές με τ’ αδέλφια τους.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία επικοινωνία με τα αδέλφια τους, συνήθως είχαν αυτές τις 8 εμπειρίες στην παιδική ηλικία
- Ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων
- Ευνοιοκρατία στην οικογένεια
- Διαφορά ηλικίας
- Τραυματικές εμπειρίες
- Bullying και πειράγματα
- Διαφορετικοί δρόμοι στη ζωή
- Έλλειψη δεξιοτήτων επίλυσης συγκρούσεων
- Απουσία κοινών θετικών εμπειριών
Ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων
Οι οικογενειακές δυναμικές, είναι περίπλοκες. Σε σπίτια που η αγάπη δεν είναι αυτονόητη, ούτε προσφέρεται γενναιόδωρα, τ’ αδέλφια μπορεί να αναπτύξουν ανταγωνισμό. Ο ανταγωνισμός αυτός, αποβλέπει στην προσοχή των γονέων.
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν νιώθοντας την παραμέληση και έτσι μπαίνουν στον αδιάλειπτο αγώνα της προσέλκυσης της προσοχής, δεν θ’ αργήσει να δημιουργηθεί θυμός και πίκρα ανάμεσα στ’ αδέλφια.
Τα συναισθήματα αυτά, δημιουργούν ένα χάσμα που μεγαλώνει όσο τα παιδιά ενηλικιώνονται. Τελικά, η ευκολότερη λύση θα είναι η διακοπή κάθε επαφής, από την αντιμετώπιση και διαχείριση των βαθιά ριζωμένων συναισθημάτων της παραμέλησης και του θυμού από την κοινή τους, παιδική ηλικία.
Αν λοιπόν, αναρωτιέστε γιατί ορισμένοι άνθρωποι δεν μιλούν στ’ αδέλφια τους, λάβετε υπόψη και το οικογενειακό τους περιβάλλον. Ενδέχεται να πάσχιζαν διαρκώς για την προσοχή και την αγάπη των γονέων.
Ευνοιοκρατία στην οικογένεια
Ένας ισχυρός παράγοντας που δημιουργεί εμπόδια στην επικοινωνία των αδελφών, είναι η προνομιακή μεταχείριση από τους γονείς. Είναι μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση που αφήνει μόνιμα σημάδια στη ζωή των παιδιών.
Όταν οι γονείς δείχνουν προτίμηση σ’ ένα παιδί και μάλιστα, το κάνουν σημείο σύγκρισης, τα υπόλοιπα αδέλφια αναπτύσσουν αισθήματα ανεπάρκειας και κατωτερότητας. Η ευνοιοκρατία στην οικογένεια, οδηγεί στο αίσθημα του θυμού.
Προχωρώντας προς την ενηλικίωση, ο θυμός γίνεται σιωπή. Μεγαλώνοντας, τ’ αδέλφια δεν θ’ αργήσουν να γίνουν δύο ξένοι και, με το ζόρι θα μιλούν.
Η ευνοιοκρατία είναι μια ύπουλη δύναμη σε κάθε οικογένεια. Πρέπει να αναγνωριστεί η επίδραση και η ζημιά που προκαλεί ώστε να μην δηλητηριάζονται οι σχέσεις.
Διαφορά ηλικίας
Το ηλιακό χάσμα μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σχέση των αδελφών. Σχετικές έρευνες έχουν δείξει πως, η ηλικιακή διαφορά από έξι χρόνια και πάνω, δυσκολεύει τη διατήρηση στενών σχέσεων με τ’ αδέλφια.
Η μεγάλη διαφορά ηλικίας, είναι εμπόδιο στην καλλιέργεια του δεσμού των αδελφών. Μεγαλώνοντας, η απόσταση αυτή εδραιώνεται και γίνεται αδιαφορία, οδηγώντας τα αδέλφια σε αποξένωση.
Δεν είναι αυτονόητο, αλλά σίγουρα συντελεί στον περιορισμό της επικοινωνίας τους στην ενήλικη ζωή.
Τραυματικές εμπειρίες
Δυστυχώς, η παιδική ηλικία δεν είναι για όλους ανέμελη και χαρούμενη. Για ορισμένους ανθρώπους, ήταν μια περίοδος τραυματικών εμπειριών που έχει σημαδέψει και τις αναμνήσεις της ενήλικης ζωής.
Εμπειρίες όπως ένα διαζύγιο, ένας θάνατος ή οι συχνές μετακινήσεις, επιδρούν στη σχέση των αδελφών. Ο τρόπος που αποκρίνονται τα αδέλφια στους παράγοντες αυτούς, είναι διαφορετικός ανάλογα με την ηλικία, την προσωπικότητα και την ανθεκτικότητα του καθενός.
Για παράδειγμα, ενώ κάποιο από τ’ αδέλφια μπορεί να απομακρυνθεί, να κλειστεί στον εαυτό του, ένα άλλο μπορεί να εμφανίσει αντιδραστική συμπεριφορά. Η απόκλιση στους μηχανισμούς διαχείρισης, οδηγεί σε παρανοήσεις και μπορεί να επιβαρύνει τις σχέσεις.
Το βάρος των κοινών τραυματικών βιωμάτων, μπορεί να γίνει ανυπόφορο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, για τ’ αδέλφια, είναι προτιμότερη η αποξένωση, παρά η αναδρομή στις επώδυνες αυτές αναμνήσεις.
Η απομάκρυνση στην ενήλικη ζωή, μπορεί να υποδηλώνει την ανάγκη της προστασίας του ατόμου από τον πόνο που συνεπάγεται η αναβίωση των παιδικών εμπειριών.
Bullying και πειράγματα
Το σπίτι πρέπει να είναι το ασφαλές καταφύγιο, όπου τα παιδιά λαμβάνουν αγάπη, προστασία και αποδοχή. Δυστυχώς, για ορισμένα παιδιά, το οικογενειακό περιβάλλον ήταν ένα πεδίο μάχης και βιωμάτων εκφοβισμού από τ’ αδέλφια τους.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στ’ αδέλφια είναι αναμενόμενος και φυσιολογικός μέχρι ενός σημείο. Όταν όμως τα όρια ξεπερνιούνται και υπάρχουν περιστατικά σωματικής επιθετικότητας, συνεχούς υποτίμησης και συναισθηματικής χειραγώγησης, όλα αυτά αφήνουν μόνιμα σημάδια.
Τα παιδιά που έχουν τόσο οδυνηρά βιώματα από τα αδέλφια τους, μεγαλώνοντας νιώθουν πόνο και θυμό. Ο δεσμός με τα αδέλφια, αντί να είναι πηγή στήριξης και συντροφιάς, μετατρέπεται σε οδυνηρή υπενθύμιση των βασάνων που είχαν υπομείνει.
Σε περιπτώσεις όπως αυτές, η διακοπή της επικοινωνίας στην ενήλικη ζωή αποτελεί μηχανισμό προστασίας από το συναισθηματικό τραύμα. Είναι αναγκαίο, να καλλιεργείται ένα κλίμα σεβασμού και αγάπης ανάμεσα στα αδέλφια από νωρίς στη ζωή.
Διαφορετικοί δρόμοι στη ζωή
Η ζωή είναι ένα ταξίδι και, κάθε άνθρωπος ακολουθεί το δικό του μονοπάτι. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των αδελφών. Κάποιες φορές, τ’ αδέλφια ακολουθούν τόσο ξεχωριστούς δρόμους, ώστε η επικοινωνία και η κατανόηση, μοιάζουν αδύνατες.
Οι διαφορές στις επιλογές της ζωής, επιβαρύνουν τις σχέσεις ανάμεσα στ’ αδέλφια. Έτσι, σταδιακά απομακρύνονται και η επικοινωνία τους γίνεται όλο και πιο σπάνια και δύσκολη.
Παρόλο που έχουν μεγαλώσει στο ίδιο σπίτι, από τους ίδιους γονείς, ορισμένα αδέλφια ακολουθούν τόσο διαφορετικούς δρόμους, ώστε χάνουν εντελώς κάθε επαφή.
Έλλειψη δεξιοτήτων επίλυσης συγκρούσεων
Η σύγκρουση είναι κομμάτι κάθε σχέσης. Ακόμη και του αδελφικού δεσμού. Ωστόσο, ο τρόπος διαχείρισης των συγκρούσεων, καθορίζει την υγεία των σχέσεων.
Σε οικογένειες όπου καλλιεργείται η ανοιχτή επικοινωνία και γίνονται προσπάθειες επίλυσης των συγκρούσεων, οι διαφορές δεν αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Αν αντίθετα, δεν υπάρχει ανοιχτή επικοινωνία, η κλιμάκωση των συγκρούσεων οδηγεί σε επώδυνα βιώματα – στο τέλος, δεν κερδίζει κανείς.
Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν αναπτύσσουν τις δεξιότητες της αποτελεσματικής επικοινωνίας ή της επίλυσης των συγκρούσεων. Η αδυναμία τους να διευθετήσουν τις διαφορές, διαχέεται στις σχέσεις της ενήλικης ζωής τους.
Έτσι, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τις συγκρούσεις τους, επιλέγουν την αποξένωση και τη διακοπή της επικοινωνίας. Ο κύκλος αυτός της αποφυγής, καταλήγει σε παρατεταμένες περιόδους σιωπής και απόστασης ανάμεσα στ’ αδέλφια.
Απουσία κοινών θετικών εμπειριών
Οι θετικές εμπειρίες είναι ο συνεκτικός κρίκος στις σχέσεις των αδελφών. Τα αστεία που τους δένουν, ο μυστικός κώδικας με τον οποίον επικοινωνούν, οι κοινές περιπέτειες που έχουν φέρει τ’ αδέλφια πιο κοντά.
Δυστυχώς, δεν έχουν όλα τ’ αδέλφια έναν δεσμό που δημιουργήθηκε από θετικές και τρυφερές εμπειρίες.
Σε οικογενειακά περιβάλλοντα όπου οι συγκρούσεις και οι εντάσεις επισκίαζαν τη χαρά, τα παιδιά δεν έχουν να μοιραστούν θετικές αναμνήσεις με τ’ αδέλφια τους. Μεγαλώνοντας, απομακρύνονται καθώς δεν τους συνδέει κάποιος δυνατός συναισθηματικός δεσμός και έτσι, δεν υπάρχει λόγος να επιδιώκουν πλέον την επικοινωνία τους.
Η καλλιέργεια ενός τρυφερού και υποστηρικτικού δεσμού, όπου τα αδέλφια θα μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις για μια ζωή, είναι καθοριστικής σημασίας. Οι αναμνήσεις θα είναι ο κρίκος που θα συνδέει τις ενήλικες ζωές των αδελφών.
Tip: Πίσω από την αποξένωση, οι κοινές εμπειρίες
Η κατανόηση των περίπλοκων πτυχών του αδελφικού δεσμού, υπερβαίνει τις διαφορές και τις συγκρούσεις. Τα αδέλφια βιώνουν ένα σύνολο από εμπειρίες που διαμορφώνουν τόσο τον χαρακτήρα, όσο και τη σχέση τους, για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Όσοι άνθρωποι έχουν αποξενωθεί από τ’ αδέλφια τους, πρέπει να θυμούνται πως, προέρχονται από το ίδιο περιβάλλον. Ο τρόπος της ερμηνείας βέβαια, των εμπειριών και των βιωμάτων, διαφέρει έντονα.
Αξίζει να αναρωτηθείτε για ποιους λόγους έχετε απομακρυνθεί από τ’ αδέλφια σας με στόχο, είτε την επανόρθωση της σχέσης, ή την λήψη μιας ικανοποιητικής και οριστικής απάντησης. Εκτός από το DNA, τα αδέλφια συνδέουν πάντα οι κοινές αναμνήσεις, το παρελθόν που τους έχει διαμορφώσει, ακόμη και με ασυνείδητο τρόπο.
Με στόχο είτε τη συμφιλίωση, ή την αποδοχή, η ενδοσκόπηση είναι ένα ταξίδι που αξίζει να κάνετε.
