Η Αρχαιολογική Αρχή της πόλης Ρέτζο Καλάμπρια και της επαρχίας Βίμπο Βαλέντια ανακοίνωσε την ανακάλυψη σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων, που ανήκουν στις ρωμαϊκές φάσεις της πόλης Βίμπο Βαλέντια (που βρίσκεται στη νότια Ιταλία), στην περιοχή S. Aloe, εντός του Αστικού Αρχαιολογικού Πάρκου.
Κατά τις εργασίες σεισμικής μετασκευής στο σχολείο «Murmura», ανασκάφηκαν τριάντα δύο αίθουσες στο ισόγειο καθώς και τα επίπεδα θεμελίωσης του κτιρίου. Κάτω από το επίπεδο του δαπέδου εμφανίστηκαν σημαντικές χωματουργικές σφραγίδες, οι οποίες διατηρήθηκαν από τα θεμέλια του κτιρίου, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διατηρούσαν ανέπαφη την αρχαιολογική στρωματογραφία της περιοχής.
Εντοπίστηκε ένα πολύτιμο μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Αρτέμιδος
Δεκατρία από αυτά τα δωμάτια είχαν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς βρέθηκαν πολυάριθμα ευρήματα και τοιχογραφίες. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν υπολείμματα κατασκευών που αποδίδονταν τόσο σε domus (ιδιωτικές κατοικίες) όσο και σε κτίρια με πιθανή δημόσια χρήση, τα οποία ήταν μέρος ενός σημαντικού αστικού τομέα του Municipium της Vibo Valentia.
Ανάμεσά τους ξεχώριζαν οι κατασκευές που ανήκουν σε ένα συγκρότημα λουτρών και συγκεκριμένα μια μεγάλη πισίνα, ίσως και ένα natatio. Ήταν επενδεδυμένο με πολύτιμα χρωματιστά μάρμαρα και μπήκε μέσα σε ένα μνημειακό δωμάτιο διακοσμημένο με κόγχες, κίονες και μαρμάρινα αγάλματα, μέσα σε ένα στρώμα συντριμμιών στο επίπεδο του εδάφους.
Τα πιο σημαντικά αντικείμενα, που μεταφέρθηκαν πρόσφατα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο «Βίτο Καπιταλμπί» του Βίμπο Βαλέντια, προέρχονται από αυτήν την αίθουσα, και μεταξύ αυτών είναι ένα πολύτιμο μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Αρτέμιδος, που περιλαμβάνεται ήδη σε έκθεση στο μουσείο εγκαινιάστηκε πριν από λίγους μήνες.
Η διερευνημένη στρωματογραφία, τα συλλεγόμενα υλικά και οι τεχνικές τοιχοποιίας, κάνουν δυνατή τη χρονολόγηση των ανακαλύψεων σε μια περίοδο μεταξύ της ύστερης Δημοκρατικής εποχής (2ος-1ος αιώνας π.Χ.) και της Αυτοκρατορικής εποχής (2ος-3ος αιώνας μ.Χ.).
Τα ευρήματα βρίσκονται κοντά σε domus και θερμικά κτίρια, γνωστά για τα ψηφιδωτά που ανακαλύφθηκαν από τη δεκαετία του 1970. Ο προσανατολισμός των δομών που βρίσκονται μέσα στο σχολείο ευθυγραμμίζεται με αυτόν των ήδη γνωστών δομών, πιθανώς καθιστώντας τους μια φυσική συνέχεια της δημόσιας/οικιστικής γειτονιάς που έχει ήδη διερευνηθεί εν μέρει.
Οι ανακαλύψεις αυτές προκύπτουν από τη στενή συνεργασία μεταξύ της Εποπτείας και της Δημοτικής Διοίκησης, η οποία χαρακτηρίζει εδώ και χρόνια τις δραστηριότητες διατήρησης στην περιοχή. Μια συνέργεια που επέτρεψε την απρόσκοπτη διεξαγωγή των εργασιών, συμβιβάζοντας τις ανάγκες δομικής προσαρμογής του σχολικού κτιρίου με την προστασία και τη διατήρηση των αρχαιολογικών περιουσιακών στοιχείων που ανακαλύφθηκαν.
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν όχι μόνο εμπλουτίζουν την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της πόλης Vibo Valentia, αλλά αντιπροσωπεύουν επίσης έναν σημαντικό πόρο για την κοινότητα και έναν πιθανό πόλο έλξης για πολιτιστικό τουρισμό.
