Κοιτώντας παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αθήνας θα διαπιστώσεις πόσο αλλιώτικες ήταν οι συνοικίες, οι μεγάλοι και πολυσύχναστοι δρόμοι, ακόμα και ορισμένα εμβληματικά σημεία της πρωτεύουσας.
Αν τύχει κάποια στιγμή να ξεφυλλίσεις ένα άλμπουμ με παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αθήνας θα διαπιστώσεις πόσες πολλές και σημαντικές αλλαγές έχουν συμβεί στο αστικό τοπίο της πόλης.
Οι παλιές συνοικίες, οι περιοχές, οι γνωστές πλατείες και οι πολυσύχναστες λεωφόροι της δεν θυμίζουν σχεδόν σε τίποτα την πρωτεύουσα του 50′, του 60′. Όσο κι αν έχεις τριγυρίσει τα Αθηναϊκά σοκάκια ή αν έχεις επισκεφθεί τις περισσότερες περιοχές της πόλης θα διαπιστώσεις πως είναι δύσκολο να την αναγνωρίσεις αν δεις φωτογραφίες της με άρωμα άλλης εποχής.
Μία τέτοια φωτογραφία είναι και η παρακάτω.
Αναγνωρίζεις την οδό που φαίνεται στην φωτογραφία;
Κοίταξε καλά την φωτογραφία. Σου θυμίζει κάτι;
Αν δεις την απάντηση δεν θα πιστεύεις πόσο έχει αλλάξει η περιοχή με τα χρόνια.
Η λύση στο κουίζ για την παλιά Αθήνα
Στην φωτογραφία του 1915, η οποία αποτελεί μέρος του πλούσιου φωτογραφικού αρχείου της ΕΡΤ και της συλλογής «Πέτρου Πουλίδη» φαίνεται άποψη της οδού Σίνα.
Ο Γεώργιος Σίνας, από τον οποίο η οδός πήρε το όνομά της, ήταν επιχειρηματίας, τραπεζίτης και εθνικός ευεργέτης.
Από μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από μητέρα και μεγάλωσε με τη βοήθεια της θείας του στις Σέρρες, όπου και έζησε τα πρώτα του σχολικά χρόνια. Κατά το 1790, βρίσκεται μαζί με τον πατέρα του στη Βιέννη· εκεί ολοκλήρωσε τις βασικές του ελληνικές σπουδές και έμαθε ξένες γλώσσες. Σε ηλικία είκοσι ετών έγινε συνέταιρος στις επιχειρήσεις του πατέρα του και κατάφερε και ανέπτυξε εξαιρετική πρωτοβουλία, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της αυστριακής βιομηχανίας και του εμπορίου. Επίσης διέθεσε μεγάλο μέρος των κεφαλαίων του για την αγορά ακινήτων και έγινε ο μεγαλύτερος τότε γαιοκτήμονας και ιδιοκτήτης αρχοντικών οικιών στην Αυστροουγγαρία. Κατάφερε να γίνει τραπεζίτης διεθνούς φήμης και πιστωτής όχι μόνο μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και δανειστής κυβερνήσεων και αυτοκρατοριών.
Το 1825 εκλέχτηκε πρώτος από τους δέκα διευθυντές της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας και διατήρησε τη θέση αυτή για 25 έτη.
Από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές επιχειρήσεις του Γ. Σίνα ήταν τα νηματουργεία της Κάτω Αυστρίας και το εργοστάσιο χαρτοποιίας στην ίδια περιοχή. Μεγάλη υπήρξε και η συμβολή του στην ανάπτυξη των συγκοινωνιών της Αυστρίας: ανέλαβε την κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου και παρόλο που το έργο δεν ολοκληρώθηκε, ο Σίνας θεωρείται πατέρας των σιδηροδρόμων των νοτίως του Δούναβη χωρών, καθώς και της Βαλκανικής. Επίσης υπήρξε ο ιδρυτής της πρώτης ατμοπλοϊκής εταιρείας του Δουνάβεως και ανέλαβε τη διάνοιξη πολλών διωρύγων κατά μήκος του ποταμού καθώς και την κατασκευή της περίφημης κρεμαστής γέφυρας των Αλυσίδων στη Βουδαπέστη (1840-1849). Στα ευεργετήματά του προς την Αυστρία συγκαταλέγεται και σημαντική χρηματική χορηγία για την ίδρυση του Πολυτεχνείου της Βιέννης.
Ο ίδιος διατηρούσε δεσμούς με την Ελλάδα και το 1833 διορίστηκε από τον βασιλιά Όθωνα πρόξενος της Ελλάδας στη Βιέννη, όπου και παρέμεινε ως τον θάνατό του. Ενίσχυσε οικονομικά την ελληνική παροικία της Βιέννης και τη γενέτειρα της οικογένειάς του, Μοσχόπολη. Επίσης προσέφερε αστρονομικά χρηματικά ποσά σε φιλανθρωπικά και πνευματικά ιδρύματα του ελληνικού κράτους:
- Λύκειο Θηλέων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (το μετέπειτα Αρσάκειο)
- Πανεπιστήμιο Αθηνών
- Οφθαλμιατρείο
- Αρχαιολογική Εταιρεία κ.ά.
Η μεγαλύτερη δωρεά προς την Ελλάδα υπήρξε η ίδρυση του Αστεροσκοπείου στον Λόφο Νυμφών της Αθήνας, του οποίου η ανέγερση (1842-1845) πραγματοποιήθηκε από τον Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Επίσης φρόντισε για τον εξοπλισμό του κτηρίου με κατάλληλα μετεωρολογικά και αστρονομικά όργανα. Για την προσφορά του τιμήθηκε με το μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος.
