Όλοι θέλουν να πιστεύουν ότι, έχουν παντρευτεί τον ιδανικό άνθρωπο για αυτούς. Η πραγματικότητα ωστόσο, είναι διαφορετική. Ο γάμος, μπορεί να μην είναι ούτε ιδανικός, ούτε ονειρεμένος και η σχέση να αποδεικνύεται πως, είναι αδιέξοδη.
Αρκετές γυναίκες, συνειδητοποιούν σε ορισμένες κρίσιμες στιγμές, ότι έχουν παντρευτεί λάθος άνθρωπο.
Έρευνες μας πληροφορούν ότι, οι γυναίκες επωμίζονται δυσανάλογα περισσότερο συναισθηματικό βάρος, έχουν να διαχειριστούν περισσότερες ευθύνες της σχέσης και της οικογενειακής ζωής με αποτέλεσμα, να δημιουργούνται αισθήματα θυμού και να συνειδητοποιούν πως, ο γάμος τους ήταν ένα μεγάλο λάθος.
Τα σημεία αυτά, μπορεί να εκφράζονται με φράσεις που αποκαλύπτουν ότι λείπει το πιο σημαντικό στοιχείο της σχέσης: Η σύνδεση και η κατανόηση.
Γάμος: 5 γυναίκες αποκαλύπτουν τη στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι παντρεύτηκαν τον λάθος άνθρωπο
- “Όταν μου είπε πως δεν τον καταλαβαίνω”
- “Μετά τη γέννα, μου ζήτησε να αλλάξω τα λάδια του αυτοκινήτου”
- “Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν αισθάνομαι τίποτα για εκείνον”
- “Όταν είχε ανάγκη από σοβαρή βοήθεια και αρνιόταν να τη ζητήσει”
- “Όταν όλα έμοιαζαν λάθος”
«Όταν μου είπε πως δεν τον καταλαβαίνω»
«Παντρεύτηκα πολύ νέα. Αρραβωνιάστηκα στα 19. Παρ’ όλα αυτά, ο γάμος μου ήταν αρκετά καλός για πέντε περίπου χρόνια. Ο σύζυγός μου βίωσε μια οικογενειακή τραγωδία και άρχισε να συμπεριφέρεται περίεργα.
Κρυβόταν για να καπνίσει, και όταν το ανακάλυψα και τον ρώτησα γιατί, δεν μου απάντησε· είπε: “Επειδή δεν με ρώτησες.” Δεν ήξερα πολύ βασικά πράγματα και αναγκαζόμουν να κάνω ερωτήσεις όπως: “Κρύβεσαι από εμένα και καπνίζεις τσιγάρα από το παράθυρο του μπάνιου μας;”. Δεν έφτανε που ένιωθα ήδη άσχημα, αλλά μου έλεγε πως δεν τον καταλαβαίνω από πάνω.
Ο μόνος άνθρωπος που τον καταλάβαινε, είπε, ήταν ο καλύτερός του φίλος από το δημοτικό, με τον οποίο επικοινωνούσε ίσως μια φορά κάθε τρία χρόνια. Είμαστε διαζευγμένοι εδώ και τρία χρόνια τώρα».
Έμμα, 35 ετών.
«Μετά τη γέννα, μου ζήτησε να αλλάξω τα λάδια του αυτοκινήτου»
«Υπήρξαν κάποιες στιγμές που συνειδητοποίησα ότι το να παντρευτώ ήταν λάθος: Μια μέρα μετά την επιστροφή μας από το νοσοκομείο, αφού είχα γεννήσει τον πρώτο μας γιο με καισαρική, μου ζήτησε να πάω να αλλάξω το λάδι του αυτοκινήτου ενώ εκείνος έπαιζε PlayStation.
Ή, το αγαπημένο μου: Όταν ο πρωτότοκος γιος μας ήταν μικρότερος από τριών μηνών, παραιτήθηκε από τη δουλειά του στο Γκρίνουιτς, στο Κονέκτικατ, και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις οικονομίες μας για να υλοποιήσει μια επιχειρηματική ιδέα που δεν είχε μέλλον.
Μόλις μια εβδομάδα στην «καριέρα» του, συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν καλός στη χειρωνακτική εργασία, αφού έσπασε τη γυάλινη συρόμενη πόρτα αξίας 3.000 ευρώ του μοναδικού του πελάτη.
Αχ, οι άντρες που παντρευόμαστε όταν είμαστε νέες και ανόητες».
Σίνα W., 40 ετών.
«Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν αισθάνομαι τίποτα για εκείνον»
«Υπήρχαν αρκετά “καμπανάκια” στον γάμο μου, οι οποίοι τον καταδίκασαν από νωρίς στα μάτια των άλλων. Ήμουν πολύ νέα όταν παντρευτήκαμε, μόλις 18 ετών· εκείνος ήταν 24.
Ξεκίνησε να με απατά κρυφά και έφτασε στο σημείο να έχει ανοιχτά άλλες , φεύγοντας και ξαναγυρνώντας, προσπαθώντας να καταλάβει τι θέλει. Παρ’ όλα αυτά, τίποτα από αυτά δεν με έκανε να πιστέψω ότι ο γάμος μας ήταν λάθος.
Ακόμα και όταν τελικά εγκατέλειψα τις προσπάθειες να τον σώσω και κατέθεσα αίτηση διαζυγίου, δεν πίστευα ότι ήταν λάθος. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να το καταλάβω.
Μια μέρα, συζητούσαμε με μια παρέα και προέκυψε το θέμα των πρώην. Είπα ότι δεν ένιωθα ούτε μίσος, ούτε αντιπάθεια, ούτε θυμό, ούτε αγάπη — καμία αίσθηση απολύτως — για τον πρώην σύζυγό μου. Τα συναισθήματά μου για εκείνον ήταν ίδια με αυτά που θα είχα για έναν τυχαίο άνθρωπο στον δρόμο – δηλαδή ανύπαρκτα.
Το μόνο που ένιωθα ήταν για χάρη των παιδιών μου και για το γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ παρών στη ζωή τους. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα πως τον είχα παντρευτεί για όλους τους λάθος λόγους.
Αν τον είχα παντρευτεί επειδή ήμουν τρελά ερωτευμένη και δεν μπορούσα να φανταστώ το μέλλον μου χωρίς εκείνον, τότε κάποιο συναίσθημα θα παρέμενε , ακόμα και αφού θα είχα προχωρήσει.
Αν, και όταν, ξαναπαντρευτώ, ελπίζω να είμαι αρκετά ώριμη και ξεκάθαρη, ώστε να ξέρω ότι αυτή τη φορά θα το κάνω για τους σωστούς λόγους και ότι θα είναι για πάντα».
Λίντσεϊ J, 36 ετών.
«Όταν είχε ανάγκη από σοβαρή βοήθεια και αρνιόταν να τη ζητήσει»
«Γυρίσαμε σπίτι από το ταξίδι του μέλιτος, και δεν μπορούσα να τον βρω πουθενά. Έψαξα στο γραφείο μου, και τον βρήκα κάτω από το γραφείο, να κουνιέται σε εμβρυική στάση. Ο διάλογος ήταν ο εξής: “Γιατί το κάνεις αυτό;”
“Ξέρεις, υποτίθεται ότι πρέπει να παίρνω φάρμακα”.
“Πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που τα πήρες;”
“Περίπου πέντε χρόνια”… »
Τζεν, 27 ετών.
«Όταν όλα έμοιαζαν λάθος»
«Παρόλο που είναι αγχωτική, η προετοιμασία ενός γάμου θα έπρεπε να είναι μια συναρπαστική περίοδος. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας που συνειδητοποίησα (ή μάλλον συνειδητοποίησα ξανά) ότι το να παντρευτώ ήταν κακή ιδέα.
Τα προσκλητήρια έμοιαζαν επιτηδευμένα και καταναγκαστικό έργο. Μετά από αρκετό ψάξιμο και αφού καταλήξαμε σε ένα σχέδιο, όσα επιλέξαμε, δεν μου ταίριαζαν.
Δεν υπήρχε καμία αλήθεια πίσω από τα όμορφα λόγια. Η επιλογή του τραγουδιού για τον πρώτο μας χορό ήταν παρόμοια: παρόλο που οι στίχοι κάθε τραγουδιού ήταν συγκινητικοί και ρομαντικοί, τίποτα δεν μου φαινόταν σωστό.
Κάθε τραγούδι που μου άρεσε με έκανε να νιώθω ότι όλα είναι μέρος μίας μεγάλης απάτης, λες και ακολουθούσα το πρωτόκολλο χωρίς τα συναισθήματα που θα έπρεπε να το συνοδεύουν.
Όταν η καρδιά σου δεν θέλει κάτι, το μυαλό σου πρέπει να ξανασκεφτεί την επιλογή που κάνεις».
Ρέιτσελ, 41 ετών.
