Παρόλο που υπάρχουν πολλά πράγματα που απομακρύνουν τα ζευγάρια και τα ωθούν να σκεφτούν τον χωρισμό, μια μελέτη από το Personal Relationships διαπίστωσε ότι η συναισθηματική απόσυρση είναι στην πραγματικότητα το «σημείο χωρίς επιστροφή» για τους περισσότερους γάμους.
Αν ένας σύντροφος δεν ενδιαφέρεται να εμφανιστεί, να στηρίξει, να εκφραστεί ή να συμμετάσχει στην επίλυση συγκρούσεων, υπάρχει ελάχιστη ή καθόλου βάση για ανάπτυξη της σχέσης. Φυσικά, αυτή η απομάκρυνση και η έλλειψη προσπάθειας μπορεί αρχικά να είναι λεπτή, αλλά αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, θα χρησιμοποιεί συχνά αυτές τις ψυχρές και ευγενικές φράσεις. Οι πράξεις του μιλούν δυνατά, αλλά και οι λόγοι του και οι επιλογές στη γλώσσα του μπορούν επίσης να αποτελέσουν «κόκκινη σημαία» ότι έχει αποσυνδεθεί συναισθηματικά.
Γάμος: 11 ψυχρές αλλά ευγενικές φράσεις, που λέει ένας άνδρας όταν σκέφτεται τον χωρισμό
- “Είμαι κουρασμένος”
- “Θέλω λίγο χώρο”
- “Δεν θέλω να το συζητήσω”
- “Θ’ αργήσω να γυρίσω”
- “Απλώς είμαι ειλικρινής”
- “Δεν υπόσχομαι τίποτα”
- “Δεν ξέρω τι νιώθω”
- “Δεν θέλω τσακωμούς”
- “Ας το ξεχάσουμε”
- “Δεν έγινε και τίποτα”
- “Δεν έχω διάθεση”
“Είμαι κουρασμένος”
Αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, θα χρησιμοποιήσει ψυχρές, τυπικές φράσεις όπως «είμαι απλώς κουρασμένος» για να αποφύγει την ενασχόληση με πράγματα όπως ο ποιοτικός χρόνος ή η στοργή προς τη σύντροφό του.
Φυσικά, η συναισθηματική αναταραχή και η ντροπή που σίγουρα νιώθει μέσα του μπορούν να προκαλέσουν σωματική και πνευματική κόπωση, σύμφωνα με μελέτη του Frontiers in Psychology, αλλά η χρήση αυτού ως δικαιολογίας για να συνεχίσει να αποσυνδέεται προκαλεί μόνο περισσότερη ένταση.
Αντί να δείξουν ευαλωτότητα και ειλικρίνεια, προβάλλουν δικαιολογίες και προσπαθούν να αιτιολογήσουν τις συμπεριφορές τους, ακόμη και αν αυτό αφήνει τις συντρόφους τους να νιώθουν μπερδεμένες και παραμελημένες.
“Θέλω λίγο χώρο”
Ενώ ο προσωπικός χώρος μπορεί να είναι βοηθητικός στις σχέσεις και μετά από μια σύγκρουση, δίνοντας στους συντρόφους την ευκαιρία να πάρουν μια ανάσα και να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους, η συνεχής χρήση μιας τέτοιας φράσης είναι συχνά περισσότερο μια πράξη αποφυγής παρά αποτελεσματική.
Αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, αλλά φοβάται πολύ να το εκφράσει, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη φράση «χρειάζομαι χώρο» ως αμυντικό μηχανισμό. Κρύβονται πίσω από αυτήν, γνωρίζοντας ότι μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία για τις αποφευκτικές συμπεριφορές τους, ακόμη και αν αυτό προκαλεί περισσότερη ένταση και δυσαρέσκεια παρά καλό.
“Δεν θέλω να το συζητήσω”
Αυτό που δημιουργεί αποστασιοποίηση και γεννά τη δυσαρέσκεια από την οποία είναι δύσκολο να επανέλθει ένα γάμος, είναι η αποφυγή. Αυτό σημαίνει την αποφυγή των δύσκολων συζητήσεων, των συγκρούσεων, της αντιπαράθεσης και της ευαλωτότητας, τη στιγμή που αυτά είναι ακριβώς όσα χρειάζεται ένα ζευγάρι για να προχωρήσει μπροστά — είτε μαζί είτε χωριστά.
Αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, μπορεί να χρησιμοποιεί ψυχρές, τυπικές φράσεις όπως «δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό» όταν προκύπτουν τέτοιες στιγμές.
Ακόμη και αν γνωρίζει ότι δεν θέλει να είναι πια μαζί με τη σύντροφό του, κρατά όλα αυτά τα συναισθήματα μέσα του, περιμένοντας να εκραγούν με έναν νοσηρό και μη εποικοδομητικό τρόπο.
“Θ’ αργήσω να γυρίσω”
Σύμφωνα με μελέτη από το Journal of Consulting and Clinical Psychology, το να αποφεύγουμε τα προβλήματά μας και να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας προκαλεί μόνο περισσότερο άγχος και αβεβαιότητα στη ζωή μας. Μας θέτει σε μια καταθλιπτική κατάσταση όπου οι απαραίτητες συζητήσεις και η ειλικρίνεια φαντάζουν αδύνατες.
Οι σύζυγοι που σκέφτονται να φύγουν ενδέχεται να καταφεύγουν στην αποφυγή ως μηχανισμό αντιμετώπισης της εσωτερικής τους αναστάτωσης, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως «Θα αργήσω να γυρίσω σπίτι» για να αποφύγουν ποιοτικό χρόνο μαζί σας, ακόμα κι αν επικρατεί ψυχρότητα, αποσυνδεόμενοι έτσι από τη σχέση τους.
“Απλώς είμαι ειλικρινής”
Οι άνδρες που σκέφτονται να εγκαταλείψουν τον γάμο τους συχνά αφαιρούν τη ζεστασιά από το χάος της καθημερινότητας. Δεν ενδιαφέρονται πλέον να αφιερώνουν χρόνο για τα σημαντικά μικροπράγματα και δεν καταβάλλουν καν προσπάθεια να διατηρήσουν ένα επίπεδο στοργής με τις συντρόφους τους.
Συγκαλύπτουν την έλλειψη ζεστασιάς ή καλοσύνης με φράσεις όπως «απλώς είμαι ρεαλιστής» όταν, στην πραγματικότητα, απλώς προβάλλουν δικαιολογίες για την αποστασιοποίησή τους χωρίς να δίνουν εξηγήσεις.
“Δεν υπόσχομαι τίποτα”
Ενώ η δέσμευση σε μια σχέση, ή η πρόθεση να παραμείνει κανείς σε αυτήν για μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρείται συχνά «δεδομένη», όταν ένας σύζυγος αρχίζει να σκέφτεται να φύγει, αυτή αρχίζει γρήγορα να κλονίζεται.
Από τη δυσκολία του να είναι συνεπής στα ραντεβού τους, μέχρι την απόρριψη του μελλοντικού σχεδιασμού και τη χρήση φράσεων όπως «Δεν θέλω να δίνω υποσχέσεις», οι άνδρες μαρτυρούν ότι δεν δεσμεύονται για την ενίσχυση της ευημερίας της σχέσης και της συντρόφου τους.
Προστατεύουν τον εαυτό τους αποφεύγοντας υποσχέσεις και δεσμεύσεις, παρόλο που αυτά τα πράγματα είναι που πραγματικά αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη και διατηρούν την εγγύτητα ανάμεσα στους συντρόφους.
“Δεν ξέρω τι νιώθω”
Ένας από τους λόγους για τους οποίους πολλοί άνδρες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τη σχέση τους με μια γυναίκα από ό,τι οι σύντροφοί τους, είναι η ευαλωτότητα που αυτή τους προσφέρει. Πολλοί άνδρες δυσκολεύονται να βρουν τρόπους για να ανοιχτούν και να αναζητήσουν υποστήριξη από φίλους και συγγενείς· έτσι, όταν έχουν μια σύντροφο που τους βοηθά να είναι ευάλωτοι, αποκτούν μεγαλύτερη επαφή με τα συναισθήματά τους από μια πιο σταθερή βάση.
Ωστόσο, όταν ένας άνδρας αρχίζει να νιώθει αποσυνδεδεμένος από τη σύντροφό του και λιγότερο ασφαλής να ανοιχτεί, φράσεις όπως «Δεν ξέρω πώς νιώθω» αντικαθιστούν αυτές τις στιγμές. Μπορεί να ακούγεται ψυχρό, αλλά είναι επίσης, ως έναν βαθμό, ευγενικό σε σύγκριση με άλλες αποφευκτικές ή συναισθηματικά χειριστικές εναλλακτικές.
“Δεν θέλω τσακωμούς”
Οι δύσκολες περίοδοι προκύπτουν όταν ο ένας σύντροφος δεν παραχωρεί τον ίδιο χώρο για τον άλλον — αντιπροσωπεύουν μια στιγμή που η σχέση δεν αποτελούσε προτεραιότητα. Παρόλο που αυτές οι φάσεις μπορεί να είναι φυσιολογικές για πολλά ζευγάρια μέσα στο χάος της ζωής, φέρνουν επίσης ένα επίπεδο σύγκρουσης, αποσύνδεσης και αγώνα που είναι δύσκολο να διαχειριστούν ορισμένα ζευγάρια.
Ειδικά αν έχουν απομακρυνθεί ή δεν έχουν εξασκηθεί στην επίλυση συγκρούσεων, τα πάντα μπορούν να οδηγηθούν σε έναν αρνητικό διάλογο που θα δημιουργήσει πληγές. Αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, μπορεί να αποτραβηχτεί από όλο αυτό το χάος, προτιμώντας να αποφύγει κάθε είδους σύγκρουση και επίλυση.
“Ας το ξεχάσουμε”
Αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, δεν τον ενδιαφέρει να επαναφέρει παλιά ζητήματα, να διαχειριστεί τη δυσαρέσκεια ή να εξελιχθεί μαζί με τη σύντροφό του — αυτό που τον απασχολεί είναι να προστατεύσει τη δική του άνεση και ψυχική ηρεμία. Γι’ αυτό και φράσεις όπως «ας το αφήσουμε αυτό στο παρελθόν» είναι τόσο συνηθισμένες — δεν δείχνουν συγχώρεση, αλλά μια ψυχρή ευγένεια εν μέσω σύγκρουσης.
Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης σε μια σχέση απαιτεί σχεδόν πάντα την επαναφορά αυτών των παλιών θεμάτων και την επίλυσή τους μέσω της επικοινωνίας. Ωστόσο, οι σύζυγοι δεν ανησυχούν για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης, επειδή δεν σκέφτονται πλέον ένα μέλλον με αυτό το άτομο.
“Δεν έγινε και τίποτα”
Ακόμη και αν δεν έχει σκοπό να ακυρώσει άμεσα τα συναισθήματα της συντρόφου του, ένας σύζυγος που έχει αποστασιοποιηθεί και σκέφτεται να φύγει, συχνά θα τα υπονομεύει και θα τα υποτιμά ανεπαίσθητα σε καθημερινές συζητήσεις.
Με φράσεις όπως «αστειευόμουν» ή «δεν είναι και τίποτα σπουδαίο», ωθούν τις συντρόφους τους να νιώθουν αμφιβολία για τις ανησυχίες τους, ώστε οι ίδιοι να μην αναγκαστούν να δώσουν χώρο σε συγκρούσεις ή στην ανάληψη ευθυνών. Πρόκειται για έναν μηχανισμό άμυνας και έναν τρόπο να διατηρήσουν τη δική τους άνεση, διότι ακόμη και αν κάνουν κάτι «λάθος» με το να μην είναι ειλικρινείς για τα συναισθήματά τους, η σχέση είναι ξεκάθαρα ήδη ταραγμένη.
“Δεν έχω διάθεση”
Όπως εξηγεί μια μελέτη από το “Social and Personal Relationships”, η οικειότητα, η στοργή και η συναισθηματική σύνδεση είναι όλα αλληλένδετα με την ικανοποίηση από τη σχέση. Σε μεγάλο βαθμό, πρέπει να έχεις το ένα για να έχεις και το άλλο.
Ωστόσο, αν ένας σύζυγος σκέφτεται να φύγει, είναι πιθανό ένα από αυτά τα στοιχεία να έχει ήδη φθίνει, και η φυσική και συναισθηματική του απόσταση είναι σύμπτωμα αυτού. Μπορεί να χρησιμοποιεί τη δικαιολογία «Δεν έχω διάθεση» για να αποφύγει δύσκολες συζητήσεις ή ακόμα και την ουσιαστική επαφή των δύο συζύγων. Διαρκώς παραμελεί τον κοινό χρόνο, εις βάρος της σύνδεσης και της εγγύτητας.
