Μία από τις μεγαλύτερες αδικίες, είναι να θεωρούμε τις μητέρες που δεν εργάζονται «τεμπέλες», επειδή δεν έχουν μια παραδοσιακή, οκτάωρη εργασία αλλά εξακολουθούν να είναι υπεύθυνες για το μαγείρεμα, το καθάρισμα και τη φροντίδα των παιδιών και των συζύγων τους. Η φροντίδα του σπιτιού και η δημιουργία μίας ζεστής, όμορφης οικογενειακής ατμόσφαιρας, απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, κάτι που δεν το καταλαβαίνουν όλοι.
Η γυναίκα της ιστορίας έχει αρχίσει να δυσανασχετεί με τον άνδρα της, ο οποίος την είπε «τεμπέλα» όταν του ζήτησε να τη βοηθήσει με ορισμένες δουλειές του σπιτιού.
Η σύζυγος είναι 20 ετών, ενώ ο άνδρας της, 30. Είχε μια ολοκληρωμένη απασχόληση στο παρελθόν, αλλά θα την εγκαταλείψει για να υπηρετήσει στην Πολεμική Αεροπορία στο τέλος του καλοκαιριού. Προκειμένου να προετοιμαστεί για την επερχόμενη θητεία της, παραιτήθηκε από τη δουλειά της και αποφάσισε να αφιερώσει λίγο χρόνο στη φροντίδα του σπιτιού της και του άνδρα της, ενώ εκείνος συνέχιζε να εργάζεται κανονικά.
Ο άνδρας δεν κάνει καμία δουλειά στο σπίτι
Όταν ο άνδρας της επιστρέφει στο σπίτι, έχει την απαίτηση να χαλαρώνει και δεν θέλει να κάνει απολύτως τίποτα. «Καθαρίζω ολόκληρο το σπίτι, του μαγειρεύω, βάζω τα πλυντήρια, φροντίζω το σκυλί, και όλα είναι έτοιμα και τακτοποιημένα με το που γυρίζει από το σπίτι», αναφέρει η γυναίκα.
«Τον τελευταίο καιρό, μού λέει ότι «αράζω» και «τεμπελιάζω» επειδή του ζήτησα να βάλει μόνος του φαγητό. Εγώ μαγείρεψα και το φαγητό ήταν εκεί και τον περίμενε, αλλά δεν πεινούσε εκείνη την ώρα. Όταν ανέβηκα στα πάνω δωμάτια και έπεσα στο κρεβάτι, τότε ήθελε να φάει.
Το προηγούμενο βράδυ, πήγα να πάρω φαγητό απ’ ‘έξω και μου ζήτησε να του φέρω μπισκότα, πράγμα που έκανα. Όταν επέστρεφα στο σπίτι, του ζήτησα να ταΐσει τον σκύλο ώστε να πάω κατευθείαν να του σερβίρω και μου είπε ότι δεν μπορούσε να βοηθήσει γιατί έβλεπε κάτι βίντεο εκείνη την ώρα», πρόσθεσε.
Η συζήτηση που την εκνεύρισε
Όταν γύρισε σπίτι εκείνο το βράδυ, ένιωθε απογοητευμένη με τον άνδρα της γιατί πίστευε ότι θα μπορούσε με χαρά να την βοηθήσει έστω με μια από τις απλές δουλειές, αλλά δεν το έκανε. Και πάλι, της είπε ότι δεν πεινούσε την ώρα του δείπνου, οπότε αφού τάισε τον σκύλο, έβαλε στην άκρη το φαγητό του μέχρι να αποφασίσει να φάει.
Την ώρα του ύπνου, εκείνος την ρώτησε αν την απασχολούσε κάτι και αν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του νοικοκυριού. «Ρώτησε αν “καταλαβαίνω τα καθήκοντα μίας συζύγου” και προσπάθησε να με πείσει ότι είναι φυσιολογικό να θέλει να γυρίζει στο σπίτι μετά τη δουλειά και να χαλαρώνει μόνο».
«Είπε ότι δεν τον πειράζει να πηγαίνει βόλτα τον σκύλο ή να βγάζει τα σκουπίδια το βράδυ επειδή έχει σκοτεινιάσει, αλλά ακόμη και αυτά, πολλά είναι, δεδομένου ότι είναι κουρασμένος, ενώ εγώ έχω τον χρόνο να τα κάνω. Μετά τη συζήτηση, μου ζήτησε συγγνώμη που με είπε τεμπέλα, αλλά ακόμα νιώθω άσχημα γι’ αυτό»
Όσο και αν εκείνη καταλαβαίνει ότι, η ευθύνη της φροντίδας του σπιτιού και της προετοιμασίες των γευμάτων είναι πράγματι δική της, λόγω προγράμματος, εξακολουθεί να μην βρίσκει δίκαιο ο άνδρας της να την κατηγορεί για τεμπελιά, όταν τυχαίνει να κάνει δύο, τρία απλά πράγματα.
Η συμπεριφορά του άνδρα της, την έχει κάνει να τον μισεί.
Έχει δίκιο να αισθάνεται έτσι;
