Μήπως κάθε φορά που παίρνετε ένα προσκλητήριο για γάμο, “σας λούζει κρύος ιδρώτας;” Πράγματι, ορισμένοι άνθρωποι, δεν περνούν καλά στους γάμους. Όχι λόγω κάποιας φοβίας, συγκεκριμένα, αλλά επειδή νιώθουν μια διάχυτη δυσφορία.
Οι άνθρωποι αυτοί, θα εφεύρουν δικαιολογίες για να μην παραστούν, ή μπορεί να φτάσουν αργοπορημένοι, ή ακόμη, και αν φτάσουν στην ώρα τους, θα “κρύβονται”, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν την οχλαγωγία και τον συνωστισμό. Η σκέψη και μόνο της ατελείωτης αλληλεπίδρασης με πλήθος ανθρώπων μοιάζει εξαντλητική.
Κι όμως, η ψυχολογία, μας προσφέρει εντυπωσιακές εξηγήσεις. Οι άνθρωποι που τρέμουν όταν τους προσκαλούν σε γάμους, εμφανίζουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά.
Ποια μπορεί να είναι αυτά;
Στο άρθρο αυτό, αναλύουμε τις 7 ενδεικτικές συμπεριφορές των ατόμων που νιώθουν “να τους λούζει κρύος ιδρώτας”, όταν είναι καλεσμένοι σε γάμους.
Ίσως σας βοηθήσουν να κατανοήσετε καλύτερα τα δικά σας συναισθήματα – ή εκείνα ενός κοντινού σας προσώπου που “εξαφανίζεται” κάθε φορά που χτυπούν γαμήλιες καμπάνες.
Πάμε να τα δούμε αναλυτικά.
Οι άνθρωποι που φοβούνται να πάνε σε γάμους, συνήθως εμφανίζουν αυτές τις 7 συμπεριφορές
- Χρονοτριβή
- Κοινωνικό άγχος
- Αποφυγή
- Στρατηγική έγκαιρης απόδρασης
- Υπερανάλυση
- Επιδίωξη κατ’ ιδίαν αλληλεπιδράσεων
- Απόλαυση της κοινωνικής διοργάνωσης
Χρονοτριβή
Δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι, οι άνθρωποι που αποφεύγουν τους γάμους, χαρακτηρίζονται για την τάση της χρονοτριβής. Είναι μια συνηθισμένη τακτική – και την έχουμε εφαρμόσει περισσότερες φορές απ’ όσες μπορούμε να θυμηθούμε. Λαμβάνετε ένα προσκλητήριο, το ρίχνετε μια ματιά… και το αφήνετε στην άκρη “για αργότερα”.
Και μετά το “αργότερα”, γίνεται “αύριο”, και το “αύριο” μετατρέπεται σε “επόμενη εβδομάδα”.
Και πριν το καταλάβετε, ο γάμος πλησιάζει επικίνδυνα – κι εσείς ούτε έχετε απαντήσει στο προσκλητήριο , ούτε έχετε σκεφτεί τι θα φορέσετε ή τι δώρο θα πάρετε.
Αλλά γιατί το κάνουμε αυτό;
Η αναβλητικότητα είναι ένας μηχανισμός αντίδρασης στο άγχος ή στη δυσφορία. Είναι ένας τρόπος αποφυγής – μια προσπάθεια να αποφύγουμε κάτι που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε.
Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που αποφεύγουμε είναι η κοινωνική πίεση και η πιθανή αμηχανία που συνοδεύουν μια γαμήλια εκδήλωση.
Αν νιώθετε ότι αυτό σας εκφράζει, μην είστε αυστηροί με τον εαυτό σας. Η αναγνώριση αυτής της συμπεριφοράς είναι το πρώτο βήμα προς την κατανόηση της.
Και να θυμάστε: είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθουμε άβολα σε κοινωνικές περιστάσεις – όλοι το βιώνουμε κάποια στιγμή.
Όμως, μέσα από αυτή την κατανόηση, μπορούμε να αρχίσουμε να δουλεύουμε πάνω στη δυσφορία μας – και, ίσως, να βρούμε τρόπους να απολαύσουμε αυτές τις στιγμές στο τέλος.
Κοινωνικό άγχος
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σημάδι είναι η αυξημένη νευρικότητα και το άγχος γύρω από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Το μυαλό τους εξετάζει διαρκώς αγχωτικά σενάρια:
Τι θα πουν σε όλον αυτόν τον κόσμο; Μήπως γελοιοποιηθούν στη δεξίωση; Ο φόβος της κριτικής και της αρνητικής αξιολόγησης από τους άλλους μπορεί να γίνει ασφυκτικός.
Αν είστε εσωστρεφείς, αξίζει ν’ αναγνωρίσετε πως, το συναίσθημα αυτό, είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Ο διάσημος ψυχολόγος Carl Jung είχε πει:
“Η συνάντηση δύο προσωπικοτήτων είναι σαν την επαφή δύο χημικών ουσιών: αν υπάρξει αντίδραση, και οι δύο μεταμορφώνονται”.
Πρέπει να καταλάβετε πως, το άγχος που νιώθετε, απορρέει από τον φόβο της εικόνας που θα δημιουργήσουν οι άλλοι για εσάς.
Η αναγνώριση του φόβου σας, μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε καλύτερα τις κοινωνικές αυτές καταστάσεις.
Αντί να ανησυχείτε για την εντύπωση που θα προκαλέσετε, εστιάστε στη δύναμη της ίδιας της επικοινωνίας – στην ευκαιρία να μάθετε κάτι από τους άλλους, ίσως και να εξελιχθείτε εσωτερικά, έστω και λίγο.
Αυτή η αλλαγή οπτικής δεν θα εξαφανίσει μαγικά το άγχος, αλλά θα κάνει σίγουρα τις κοινωνικές εκδηλώσεις – και ειδικά τους γάμους – λιγότερο τρομακτικούς.
Αποφυγή
Η τρίτη συμπεριφορά είναι κάτι που πολλοί γνωρίζουν πολύ καλά: η αποφυγή της προσοχής.
Στη περίπτωση των εσωστρεφών είναι άνθρωποι που ανέκαθεν κάνουν τα πάντα για να μην τραβήξουν τα βλέμματα επάνω τους κατά τη διάρκεια ενός γάμου.
Το “κλειδί” για να υπερβείτε αυτή τη δυσκολία ήταν να συνειδητοποιήσετε κάτι απλό αλλά ουσιώδες: κανείς δεν σας παρακολουθεί τόσο στενά όσο φοβάστε. Όλοι οι καλεσμένοι απολαμβάνουν τη στιγμή – δεν είναι εκεί για να κρίνουν.
Κατανοώντας αυτή την αλήθεια, ίσως καταφέρετε σταδιακά να βγείτε από τη ζώνη άνεσής τους και να αρχίσετε να απολαμβάνετε τους γάμους περισσότερο. Αυτή η αποστροφή και ο φόβος πως, θα βρεθείτε στο προσκήνιο βασίζεται στον φόβο της έκθεσης και της κριτικής – ένα κοινό χαρακτηριστικό για όσους δεν αισθάνονται άνετα σε γάμους.
Φοβούνται πως, αν βρεθούν έστω και για μια στιγμή στο κέντρο της προσοχής, μπορεί να κάνουν κάποιο λάθος και να γίνουν αντικείμενο σχολίων ή χλευασμού.
Η αποδοχή και η αποφόρτιση αυτής της αγωνίας μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για πιο αυθεντική και ελεύθερη συμμετοχή.
Στρατηγική έγκαιρης απόδρασης
Ένα ακόμη σημάδι ότι που μαρτυρά ότι αποφεύγετε τους γάμους είναι το γεγονός ότι πάντα έχετε έτοιμο ένα σχέδιο πρόωρης αποχώρησης.
Πηγαίναμε σε γάμους έχοντας ήδη στο μυαλό μας πότε θα φύγουμε, μόλις αυτό θεωρούνταν κοινωνικά αποδεκτό. Φροντίζετε η παρουσία σας να είναι σύντομα, εύχεστε στο ζευγάρι, κάθεστε λίγο στο τραπέζι και αποχωρείτε από τους πρώτους. Το ενδιαφέρον είναι ότι μια μελέτη της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (APA) επιβεβαιώνει αυτή τη συμπεριφορά. Η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα με κοινωνικό άγχος είναι πιο πιθανό να φύγουν πρόωρα από κοινωνικές εκδηλώσεις ή να τις αποφεύγουν τελείως.
Σύμφωνα με τη μελέτη, αυτή η αντίδραση είναι ένας μηχανισμός άμυνας – μια προσπάθεια διαχείρισης του αισθήματος υπερφόρτωσης που προκαλεί το κοινωνικό περιβάλλον.
Κατανοώντας αυτή τη λειτουργία, θα καταφέρουμε να δείξουμε περισσότερη ενσυναίσθηση προς τον εαυτό μας και να αρχίσουμε να δουλεύουμε πάνω στην ουσιαστική διαχείριση του άγχους μας – αντί να το αποφεύγουμε.
Ένα μικρό βήμα προς τη συμφιλίωση με τον κοινωνικό εαυτό μας.
Υπερανάλυση
Η πέμπτη χαρακτηριστική συμπεριφορά είναι η υπερβολική σκέψη, ειδικά σε σχέση με το τι θα μπορούσε να πάει στραβά σε έναν γάμο.
Αυτό ήταν ένα μεγάλο ζήτημα για τους εσωστρεφείς. Συχνά τους κατέκλυζαν σκέψεις με κάθε πιθανό – ή και απίθανο – σενάριο που θα μπορούσε να τους προκαλέσει ντροπή ή αμηχανία.
Φόβοι όπως:
- Κι αν σκοντάψω και πέσω;
- Κι αν λερώσω τα ρούχα μου;
- Κι αν πω κάτι ακατάλληλο σε μια συζήτηση;
Αυτό το είδος υπερανάλυσης οδηγεί σε υπερβολική ανησυχία και μπορεί να κάνει την ιδέα του να παρευρεθεί κανείς σε έναν γάμο τρομακτική.
Το κλειδί για να διαχειριστούμε αυτή την τάση είναι να αναγνωρίσουμε ότι τα λάθη και οι ατυχίες είναι μέρος της ζωής. Όλοι βιώνουν στιγμές ντροπής – αλλά τις περισσότερες φορές ξεχνιούνται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο νομίζουμε.
Και το πιο σημαντικό: τα περισσότερα από τα υποθετικά “σενάρια καταστροφής” δεν συμβαίνουν ποτέ.
Όταν το συνειδητοποιήσαμε αυτό, μας έγινε πιο εύκολο να αφήσουμε πίσω μας αυτές τις ανησυχίες και να επικεντρωθούμε στις θετικές πλευρές της εμπειρίας – να γιορτάσουμε την αγάπη και να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις.
Επιδίωξη κατ’ ιδίαν αλληλεπιδράσεων
Το έκτο σημάδι ότι ίσως νιώθετε άβολα με τους γάμους είναι η έντονη προτίμηση για διαπροσωπικές επαφές σε μικρό κύκλο, αντί για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με πολλά άτομα.
Οι εσωστρεφείς, νιώθουν πιο άνετα σε ιδιωτικές, ουσιαστικές συζητήσεις – πρόσωπο με πρόσωπο – παρά σε θορυβώδεις συγκεντρώσεις.
Σε γάμους, συνήθως βρίσκουν ένα μόνο άτομο για να μιλήσουν, αντί να τριγυρνούν από παρέα σε παρέα.
Αυτή η προτίμηση συνδέεται συχνά με την εσωστρέφεια.
Η γνωστή ψυχολόγος Susan Cain εξηγεί χαρακτηριστικά: “Οι εσωστρεφείς ακούν περισσότερο απ’ ό,τι μιλούν, σκέφτονται πριν απαντήσουν και συνήθως εκφράζονται καλύτερα γραπτώς παρά προφορικά”. Αυτό το απόσπασμα μάς αγγίζει βαθιά. Είναι απολύτως θεμιτό να προτιμά κανείς πιο ουσιαστικές και ήρεμες επαφές, αντί για επιφανειακές συνομιλίες με πλήθος ανθρώπων.
Αυτή η κατανόηση μάς βοήθησε να αντιμετωπίζουμε τους γάμους με περισσότερη αποδοχή.
Αντί να νιώθουμε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε με όλους, ας δούμε την περίσταση ως ευκαιρία για ουσιαστικές συναντήσεις – ακόμη κι αν είναι μόνο μία ή δύο, μέσα στη διάρκεια της βραδιάς.
Απόλαυση της κοινωνικής διοργάνωσης
Μπορεί να ακούγεται αντιφατικό – αλλά αξίζει να το σκεφτείτε. Το τελευταίο σημάδι πως ίσως απεχθάνεστε τους γάμους είναι το εξής:
να απολαμβάνετε τελικά την εκδήλωση. Ναι, διαβάσατε σωστά. Αν σταματήσετε ν’ αγχώνεστε για όσα θα μπορούσαν να συμβούν, και εστιάσετε στη χαρά της στιγμής, τότε θα χαρείτε τον γάμο και την παρουσία σας σ’ αυτόν.
Βλέπετε, το να φοβάται κανείς κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί και να το απολαύσει. Γι’ αυτό, ιδού μια πρακτική συμβουλή: μην αφήνετε τον φόβο ή την αμηχανία να επισκιάσουν την εμπειρία. Αντίθετα, προσπαθήστε να εστιάσετε στα θετικά – τον όμορφο στολισμό, το νόστιμο φαγητό, το χαρούμενο ζευγάρι.
Αγκαλιάστε την εμπειρία σαν μια περιπέτεια – και ίσως διαπιστώσετε πως τελικά περάσατε καλύτερα απ’ όσο περιμένατε.
Tips
Το να αισθάνεται κανείς άγχος ή δυσφορία στην προοπτική ενός γάμου είναι πιο συνηθισμένο απ’ όσο φαντάζεστε — και αν αναγνωρίζετε κάποια από τις παραπάνω συμπεριφορές στον εαυτό σας, να ξέρετε πως δεν είστε μόνοι.
Όμως, αξίζει να θυμόμαστε: οι γάμοι είναι γιορτές αγάπης και χαράς. Μην αφήνετε τους φόβους ή τις ανησυχίες σας να σας στερήσουν τη δυνατότητα να ζήσετε αυτές τις όμορφες στιγμές.
Την επόμενη φορά που θα λάβετε ένα προσκλητήριο γάμου, αντί να ενεργοποιήσετε τους μηχανισμούς άμυνας που συνηθίζετε, κάντε μια παύση. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας.
Κατανοήστε ότι είναι αποδεκτό να νιώθετε έτσι – και μετά προκαλέστε τον εαυτό σας να πλησιάσει την εκδήλωση με ένα πιο ανοιχτό πνεύμα. Ίσως με μια αλλαγή οπτικής, η συμμετοχή σε έναν γάμο να μην φανεί τόσο τρομακτική. Ίσως… να είναι και ευχάριστη.
Λοιπόν, τολμήστε το – απαντήστε θετικά στην πρόσκληση και επιτρέψτε στον εαυτό σας να βιώσει τη χαρά και τη μαγεία της στιγμής.
