Ίχνη τρυπανισμού (επιχείρηση διάτρησης κρανίου) βρέθηκαν σε ένα κρανίο εντοπίστηκαν στο 9.000 ετών στην πόλη Τσαταλχογιούκ στην κεντρική Τουρκία.
Χιλιετίες πριν από την άνοδο των πόλεων στο νότο της Μεσοποταμίας, η πόλη Τσαταλχογιούκ άκμασε στην κεντρική Ανατολία. Εκτεινόμενη σε 34 στρέμματα και φιλοξενούσε έως και 8.000 ανθρώπους και ήταν η μητρόπολη της εποχής της. Οι άνθρωποι διέμεναν συνεχόμενα σε αυτή την πόλη για σχεδόν 2.000 χρόνια.
Σε δήλωσή τους στο Anadolu Agency (AA), οι αρχαιολόγοι είπαν ότι κατά τη διάρκεια των ανασκαφών πέρυσι βρήκαν έναν τάφο με 7 άτομα, που παρουσίαζε επιστημονικό ενδιαφέρον. Κατά τη διάρκεια των μελετών σε αυτούς τους ανθρώπινους σκελετούς, που εντοπίστηκαν στο πάτωμα σπιτιού, βρέθηκε μια τρύπα με διάμετρο 2,5 εκατοστών στα οστά του κρανίου ενός νεαρού αρσενικού ατόμου.
Ο επικεφαλής της Ανασκαφής και μέλος του διδακτικού προσωπικού του Πανεπιστημίου Anadolu, αναπληρωτής καθηγητής Ali Umut Türkcan, ανέφερε ότι: «Υπήρξε οικισμός σε 16 διαστρώσεις. Είναι μια μοναδική περιοχή στον κόσμο. Είναι ένας οικισμός όπου ο πολιτισμός προχώρησε πολύ αργά και εγκαταλείφθηκε. Η δουλειά μας συνεχίζεται ιδιαίτερα στη γειτονιά που βρήκαμε στο μακρύ δρόμο δίπλα στον εκθεσιακό χώρο, που ονομάζουμε ‘βόρειο Κορουγκάν’».
Και συνέχισε: «Ανοίξαμε νέο χώρο προς την πλαγιά του οικισμού. Ανοίγοντας εκείνη την περιοχή, βρήκαμε τη δεύτερη γειτονιά. Εντοπίσαμε ένα μεγάλο κτίριο στη νέα περιοχή. Επικεντρώσαμε τις εργασίες στο κτίριο περίπου 80 τετραγωνικών μέτρων, με 5 θαλάμους. Πέρυσι, συναντήσαμε έναν τάφο που έφερε απ’ έξω το νύχι ενός γύπα σε ένα σπίτι. Οι ανθρωπολόγοι της ανασκαφής έκαναν λεπτομερείς εξετάσεις στον τάφο που περιείχε 7 άτομα. Η διαδικασία διάτρησης στο κρανίο του ατόμου τράβηξε την προσοχή μας. Στο Τσαταλχογιούκ, είδαμε για πρώτη φορά ένα ξεκάθαρο παράδειγμα τρύπανισμού».
Ο Türkcan δήλωσε ότι η ακαδημαϊκή μελέτη σχετικά με τα ευρήματα θα κοινοποιηθεί σύντομα στο κοινό. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή Handan Üstündağ από το Πανεπιστήμιο Anadolu, τον καθηγητή Başak Boz από το Πανεπιστήμιο Trakya, τον καθηγητή Arzu Demirel από το Πανεπιστήμιο Mehmet Akif Ersoy και τον μεταπτυχιακό φοιτητή αρχαιολόγο Donald Kale.
Το μέλος του διδακτικού προσωπικού του Τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Anadolu, ο καθηγητής Handan Üstündağ, μέλος της ανθρωπολογικής ομάδας της ανασκαφής, δήλωσε: «Ένα στρογγυλό κομμάτι οστού αφαιρέθηκε από την πλευρά του κρανίου μέσω μιας κυκλικής τομής διαμέτρου περίπου 2,5 εκατοστών. Βρήκαμε πολλά σημάδια τομής που δείχνουν ότι είχαν ξύσει το τριχωτό της κεφαλής κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Πιστεύουμε ότι αυτό ήταν ένας τρυπανισμός για θεραπευτικούς σκοπούς. Αναγνωρίσαμε ότι αυτός ο σκελετός ανήκει σε νεαρό άνδρα ηλικίας 18-19 ετών. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το άτομο έζησε μετά από αυτή την επέμβαση. Γιατί δεν υπήρχε σημάδι επούλωσης στον οστικό ιστό. Όταν έγινε αυτή η επέμβαση, αυτό το άτομο είτε πέθαινε είτε ήταν ήδη νεκρό».
Ο Üstündağ εξήγησε ότι η πρακτική του τρυπανισμού είναι γνωστό ότι χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για ιατρική θεραπεία και συγκεκριμένα για την θεραπεία πονοκεφάλων, αιμορραγίας του εγκεφάλου, καθαρισμού σπασμένων οστών και αίματος μετά από τραύμα στο κεφάλι, συσσώρευση υγρού στο εγκεφάλου και ψυχικές διαταραχές.
Υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα εφαρμογής τρυπανισμού σε ανασκαφές στην Ανατολία, ο Üstündağ υπογράμμισε: «Το παράδειγμα που βρήκαμε στο Τσαταλχογιούκ είναι ένα από τα παλαιότερα. Παραδείγματα πρακτικών που είναι τουλάχιστον 1000 χρόνια αρχαιότερες από το Τσαταλχογιούκ βρέθηκαν στις ανασκαφές του Aşıklı Höyük, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Kızılkaya στο Ακσαράι στο Ντιγιαρμπακίρ. Στο Τσαταλχογιούκ, ανακαλύψαμε το πρώτο παράδειγμα με αποδείξεις για τρυπανισμό.
«Το εύρημα μας είναι ένα από τα παλαιότερα παραδείγματα στην Ανατολία και διαφέρει από άλλα παραδείγματα της ίδιας περιόδου ως προς το μέγεθος της τρύπας που έχει ανοίξει. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έζησαν πριν από 8.500 χρόνια προσπάθησαν να θεραπεύσουν ασθένειες, να ανακουφίσουν τον πόνο τους ή τον πόνο των συγγενών τους και να αποτρέψουν τους θανάτους. Αυτό το εύρημα είναι επίσης αξιοσημείωτο από την άποψη του ιατρικού ιστορικού», κατέληξε ο καθηγητής.
