Ο μεγαλύτερος κρατήρας από πρόσκρουση αστεροειδών στον κόσμο μπορεί να είναι θαμμένος στα νότια της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, εκτιμούν οι επιστήμονες.
Το ρεκόρ για τον μεγαλύτερο γνωστό κρατήρα αστεροειδή στη Γη κατέχει αυτή τη στιγμή το σημείο πρόσκρουσης Vredefort στη Νότιο Αφρική, το οποίο έχει διάμετρο σχεδόν 300 χλμ. Ο υπόγειος κρατήρας στην Αυστραλία πιστεύεται ότι είναι περίπου τρεις φορές μεγαλύτερος από αυτόν που ευθύνεται για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Ο κρατήρας, ο οποίος δεν έχει ακόμη ανασκαφεί, έχει ονομαστεί δομή Deniliquin και πιστεύεται ότι είναι θαμμένος κάτω από εκατομμύρια χρόνια ιζημάτων που θα μπορούσαν να καλύπτουν διάμετρο έως και 520 χλμ., σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Tectonophysics.
Να σημειωθεί ότι ο κρατήρας Chicxulub στην χερσόνησο Γιουκαταν στο Μεξικό, ο οποίος πιστεύεται ότι προκλήθηκε από τον αστεροειδή που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους, έχει διάμετρο περίπου 150 χλμ., ανέφεραν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία.
Επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης και επίκουρου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας Andrew Glikson, δήλωσαν ότι ο κρατήρας Deniliquin μπορεί να προκλήθηκε από πρόσκρουση αστεροειδούς στη Γη πριν από περίπου 420 εκατομμύρια χρόνια.
Εάν η επιστημονική υπόθεση επαληθευτεί τότε θα μιλάμε για τον μεγαλύτερο κρατήρα που έχει δημιουργηθεί στην Γη από πρόσκρουση αστεροειδών.
Οι κρατήρες αστεροειδών δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπιστούν, καθώς μπορεί να θαφτούν από ιζήματα για εκατομμύρια χρόνια ή να καλυφθούν από διάφορους παράγοντες, όπως η διάβρωση.
Ωστόσο, ορισμένες νέες ανακαλύψεις μπορούν να αποκαλύψουν την ύπαρξη κρατήρων. Για παράδειγμα η ανακάλυψη υλικών «εκτόξευσης» που εκτινάχθηκαν από έναν κρατήρα κατά τη διάρκεια πρόσκρουσης αστεροειδούς.
Οι μεγάλες προσκρούσεις αστεροειδών συμπίπτουν με γεγονότα μαζικής εξαφάνισης στη Γη, όπως τον δεινοσαύρων πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια.
Νέα έρευνα δείχνει ότι η Γη και οι άλλοι πλανήτες στο Ηλιακό Σύστημα μπορεί να υπέστησαν έντονους βομβαρδισμούς αστεροειδών μέχρι και πριν από περίπου 3,2 δισεκατομμύρια χρόνια. Από τότε υπήρχαν περιστασιακά τέτοιου είδους γεγονότα.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι υπάρχουν πιθανώς τουλάχιστον 38 επιβεβαιωμένα και 43 πιθανά σημεία στη Γη, που κυμαίνονται από μικρούς κρατήρες έως μεγάλες, θαμμένες δομές.
Η δομή του θόλου, η οποία μπορεί να διαβρωθεί αργά και/ή να θαφτεί, μπορεί να είναι το μόνο που διατηρείται από την αρχική δομή.
Βάσει μαγνητικών μοτίβων, οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι μπορεί να υπάρχει μια τεράστια, θαμμένη δομή πρόσκρουσης κάτω από τη λεκάνη Murray στη Νέα Νότια Ουαλία.
Τα τρέχοντα στοιχεία για την πρόσκρουση Deniliquin βασίζονται σε γεωφυσικά δεδομένα από την επιφάνεια. Ωστόσο η απόδειξη ότι ο κρατήρας προήλθε από πρόσκρουση αστεροειδούς θα απαιτούσε τη συλλογή φυσικών αποδεικτικών στοιχείων που μπορούν να προέλθουν μόνο από βαθιά γεώτρηση στη δομή, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Επιπλέον εκτιμούν ότι ο επίσης ότι ο χρόνος της πιθανής πρόσκρουσης αστεροειδούς μπορεί να συνέπεσε με το γεγονός μαζικής εξαφάνισης στην Ορδοβίκια περίοδοι.
Ωστόσο, δεν είναι όλοι πεπεισμένοι. Ο Louis Moresi, καθηγητής Γεωφυσικής και Γεωδυναμικής στο Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο λέει ότι ο κρατήρας μπορεί να προκλήθηκε από τη σύγκρουση δύο ξηρών εκτάσεων αντί για πρόσκρουση αστεροειδούς. «Δεν με έχουν πείσει ακόμη [ότι είναι κρατήρας] αλλά παρουσίασαν αρκετά καλά επιχειρήματα», δήλωσε ο Dr Moresi στο ABC News.
