Το πρώτο κβαντικό κύκλωμα στον κόσμο δημιούργησαν Αυστραλοί επιστήμονες. Για τη δημιουργία του χρειάστηκαν εννέα ολόκληρα χρόνια.
Το κύκλωμα είναι πλήρως λειτουργικό και μάλιστα δοκιμάστηκε στη μοντελοποίηση ενός μικρού μορίου, του οποίου τα άτομα βρίσκονται σε πολλαπλές κβαντικές καταστάσεις.
Για τη δημιουργία του πρωτοποριακού αυτού κυκλώματος, οι επιστήμονες χρησιμοποιήσαν ένα μικροσκόπιο στο απόλυτο κενό για να τοποθετήσουν τα κβαντικά σωματίδια με ακρίβεια μεγαλύτερη του νανόμετρου, ώστε να μιμούνται τις κινήσεις των ηλεκτρονίων σε μονούς και διπλούς δεσμούς άνθρακα σε ένα μόριο πολυακετυλενίου.
Η προσπάθεια ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι επιστήμονες αφού έπρεπε να βρουν πόσα άτομα φωσφόρου έπρεπε να βρίσκονται σε κάθε κβαντικό σωματίδιο και ακριβώς πόσο μακριά μεταξύ τους έπρεπε να βρίσκονται τα σωματίδια. Έπειτα έπρεπε να δημιουργήσουν ένα μηχάνημα ακριβείας για να τοποθετήσει τα σωματίδια όπως πρέπει μέσα στο chip σιλικόνης.
Το τελικό chip διαθέτει 10 κβαντικά σωματίδια, κάθε ένα αποτελούμενο από ένα μικρό αριθμό ατόμων φωσφόρου. Οι διπλοί χημικοί δεσμοί προσομοιώθηκαν τοποθετώντας τα σωματίδια σε μικρότερη απόσταση από αυτά με μονούς δεσμούς.
Μία από τις πιθανές εφαρμογές των κβαντικών υπολογιστών είναι η μελέτη τεχνητής φωτοσύνθεσης και πώς το φως μετατρέπεται σε χημική ενέργεια μέσω οργανικών αντιδράσεων. Μία άλλη εφαρμογή μπορεί να είναι η δημιουργία λιπασμάτων κάνοντάς τα πιο αποδοτικά, εξοικονομώντας αρκετή ενέργεια και χρήματα.
Η διάρκεια των εννιά ετών που χρειάστηκε για την εξέλιξη του πρώτου κβαντικού τρανζίστορ στο πρώτο κβαντικό κύκλωμα συμπίπτει με την εξέλιξη των παραδοσιακών υπολογιστών, καθώς το πρώτο τρανζίστορ δημιουργήθηκε το 1947 και το πρώτο κύκλωμα το 1958, δηλαδή με εννέα χρόνια διαφορά.
