Τα ψέματα για τη χώρατέλειωσαν. Ο κ. Σαμαράς τα συνεχίζει. Η «εμφανισή του» στη Θεσσαλονίκη θύμιζε νομάρχη μεσοπολέμου. Που έκανε εξαγγελίες της δραχμής μπροστά σε ένα μάλλον πένθιμο ακροατήριο.
Μίλησεακόμα και για το «μεγαλύτεροκούρεμα» δανείων στην ιστορία, ακριβώς όπως μιλούσε και ο Γιωργάκης για το «μεγαλύτεροδάνειο της ιστορίας» υπερήφανος (!) που μας το εξασφάλισε.
Μιαμεγάληχώρα, διότι η Ελλάδα είναι μια μεγάλη χώρα, στα χεριά δύο μικρώνπολιτικών, ο ένας τηνέχωσε στο Μνημόνιο κι ο άλλος την κράτησεμέσα.
Επίγονοι μιας αλυσίδας μικρώνπολιτικών και οι δύο, αλυσόδεσαν κι αυτοί με τη σειρά τους τη χώρα πάνω σε έναν Καύκασο μαρτυρίων δίχως τέλος.
Μεμεγάλαλόγιαγιαμικράέργα, πράττοντας τα αντίθετα απ’ όσα κάθε φορά εξήγγηλαν, χωρίς αιδώ μπροστάστονλαό, τον εξαπάτησαν όσον περισσότερο μπορούσαν τοις ’κείνων ρήμασι πειθόμενοι – τωναφεντικώντους.
Αναίσχυντος ο ένας, αδίστακτος σιγά σιγά ο άλλος, ξέφυγαν απ΄τη στοιχειώδη λογική και ηθική – ο ένας ο Γιωργάκης μαςέκοβεταπόδια και δήλωνε ταυτοχρόνως ότι συμπάσχειμαζίμας, ενώ ο άλλος, ο Αντώνης, υπερέβαλε τη φαντασίατουΟβίδιου με τις μεταμορφώσεις του – τώρα, στην
Έκθεση Θεσσαλονίκης, προσπάθησε να εμφανισθεί εκ νέου αντιμνημονιακός, ή εκλογές μυρίζεται ή εκλογές ’τοιμάζει.
Φαιδρή ηπροσπάθεια, αλλά ως φαιδράπορτοκαλέα δεν αντιμετωπίζουν αυτήν εδώ τη χώρα όσοι την πουλάνεαπομυζούν οι ντόπιοικοτζαμπάσηδες και να τη νέμονταιοι ξένοιιμπεριαλιστέςσχοινί – κορδόνι με το οποίο κυβερνάται η Ελλάδα πολλά χρόνια τώρα, δένεται μ’ αυτό, δέρνεται και συχνά απαγχονίζεται;
Σε ένα απ’ όσα είπε ο κ. Σαμαράς έχει δίκιο: στο ότι οι ευρωπαϊκοίλαοίσέβονταιτηνιστορίατους και την ταυτότητάτους. Όντως!
Πλην όμως αντιθέτως, στην Ελλάδα, δεν σέβονται την ιστορία της και την ταυτότητα του λαού της ούτεοιευρωλιγούρηδες, ούτεκαιοιψευτοπατριώτες που έχουν κορώνα στο κεφάλι τους τη Ζήμενς. Την Μπούντεσμπανκ.
Τα ψέματα έχουν τελειώσει. Όλοι γνωρίζουμε τί συμβαίνει. Κι αν ο μονοκομματικός δικομματισμός τα συνεχίζει είναι διότι ούτε μπορεί, ούτε ξέρει να κάνει κάτι άλλο, χωρίςναεξαφανισθεί.
Αλλά, αν το σύστημα της διαπλοκής και της υποτέλειας, ο μονοκομματικόςδικομματισμός είναι, όπως έχει αποδειχθεί, ικανός για το χειρότερο, είναι ικανός και για το έγκλημα.
Διότι ο κ. Σαμαράς διαπράττει πολιτικόέγκλημαπεριωπής. Παγιδεύει τη χώρα στη μέγγενη της θεωρίας των δύοάκρων. Ταυτίζει την Αριστερά με τον φασισμό. Εμφανίζει τα δύο άκρωςαντίθετα ως όμοια, ως ένα μονόφθαλμοτέρας που βλέπει τα πράγματα με τον ίδιον τρόπο.
Τοπρόβλημα δεν είναι μόνον ιστορικό, δεν παρακάμπτει μόνον το αίμα που έχυσε η Αριστερά υπέρ της δημοκρατίας κι εναντίον φασισμού, αλλά αφορά κυρίωςστομέλλον της χώρας, ώστε να υπονομευθεί τόσον, όσον έχει παγιδευθεί το παρόντης.
Ο κ.Σαμαράς ταυτίζει τους αγώνεςτουλαού που υποστηρίζει η Αριστερά με τηναντίδρασητωνεκμεταλλευτώντου, που υποστηρίζει ο φασισμός.
Αυτό είναι απαράδεκτο κα επαίσχυντο για κάθε δημοκράτηπολιτικό, δεξιόν ή ό, τι άλλο. Είναι επιπέδου Βενιζέλου ή Αδώνιδος Γεωργιάδη, αλλά γίνεται εγκληματικό για τη χώρα, όταν υιοθετείται από έναν πρωθυπουργό.
Εγκληματικό όχι μόνον επειδή είναι παιδαριώδες κι ανιστόρητο, ούτε επειδή καταδείχνει έναν πρωθυπουργό να καταφεύγει στην ξετσίπωτηφαιάπροπαγάνδα, αλλά επειδή παγιδεύει τις πολιτικές εξελίξεις στη χωρά σε επικίνδυνες, ακόμα και εμφυλιοπολεμικέςατραπούς, νεκρανασταίνοντας τις ακροδεξιέςμεθοδεύσεις για «κομουνιστικό κίνδυνο», μιάσματα και δεν συμμαζεύεται.
Αντί ο κ. Σαμαράς και η Δεξιά να έχουν ανοιχτόμέτωποκατά της Ακροδεξιάς και υπέρ της δημοκρατίας, μετέρχονται μιας (ακροδεξιάς εν τέλει πολιτικής) που ταυτίζει την Αριστερά με αυτό που πολεμάει, τον φασισμό.
Τόσο λοιπόν αγαπάει την Ελλάδα ο κ. Σαμαράς, τόσο σέβεται την ιστορία της (και το αίμα που χύθηκε σε αυτά τα χώματα εναντίον του φασισμού), τόσον τιμά την ταυτότητα του λαού, ώστε να ατιμάζει την ίδιατηνπολιτικήτηςΔεξιάς μετά τη μεταπολίτευση, υιοθετώντας την πολιτική της Ακροδεξίας, του εμφυλίου και του Ψυχρού Πόλεμου. Του παρακράτους των εθνικοφρόνων και των πολεμοκάπηλων, δηλαδή των πολιτικώνπρογόνων της Χρυσής Αυγής.
Αναυτό για τη Δεξιά είναι όνειδος, είναι ταυτοχρόνως και το κύκνειοάσμα για τον κ. Σαμαρά. Διότι η χώρα δεν μπορεί να πορευθεί στο μέλλον πατώντας πάνω στις επανενεργοποιημένεςνάρκες του παρελθόντος.
Κιανείναι ντροπή για τον κ. Σαμαρά να ’ναι το κύκνειοάσμα του ο κ. Μιχαλολιάκος, είναι έγκλημα για τη χώρα η παγίδευσήτης στον τρόμο ενός νεκροταφείουβρυκολάκων – η Χρυσή Αυγή η σκοτεινήκαιμαύρηχειρτωνκαπιταλιστών δεν ταυτίζεται με την Αριστερά, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι αντίπαλος. Όπως αντίπαλος της Αριστεράς είναι αυτό που εκπροσωπείτε εσείς, εκχωρώνταςτηχώραστουςπάμπλουτους κι εξαθλιώνονταςτονλαότης. Αυτό είναι το «χθες» που κατά τα άλλα εξορκίζετε, όμοιο με το «αύριο» που ετοιμάζετε: να πουλάτε τα τρένα, το νερό, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, τον φυσικόπλούτο και να σας φταίνε τάχα γι’ αυτό αυτοί για αυτό αυτοί που «ταφάγανεμαζίσας» αυτοί που στην πραγματικότητα τρώτεεσείςο ίδιος προσφέροντας τους μισθούς, τις συντάξειςτους , τα σχολείατους, τα νοσοκομείατους και συχνά τις ζωέςτους βορά στο βρώμικομεγάλοφαγοπότι των τεμπέληδων μιας άγονης πια κοιλάδας. Των παράσιτων που κηδεμονεύουν πολιτικούς όπως τη Μέρκελ, τον Ολάντ ή άλλους όπως τους υπαλληλίσκους της Τρόικας στα προτεκτοράτα.
Πολλοίκορόιδεψανπολλούς πολλέςφορές, αλλάουδείςόλουςγιαπάντα, όπως έλεγε κι ένας απ’ αυτούς που το διέπραξαν…
