Πρόλαβεπρινναπέσει να πει «όχιπαρακαταθήκη, ευγενική ίσως, αλλά απλώς παρακαταθήκη, συνιστά μια νάρκη για τη γερμανική πολιτική, έτσι όπως την ακολουθεί (αλλά και την παρακολουθεί) το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κύπρος θα δυστυχήσει.
Έλαβε τη χειρότερηδυνατή «λύση» απ΄τους εταίρους της. Δεν τινάζεται μόνον η οικονομία της στον αέρα με το ένα της μισό, το τραπεζικό σύστημα, να υφίσταται βίαιοκαιακαριαίοθάνατο, αλλά – και κυρίως αυτό – η Κύπρος μπαίνει σεΜνημόνιο, δηλαδή
σε καθεστώςκατοχής. Μιας ακόμα κατοχής. Προσέτι, η Κύπρος αφοπλίζεται προκειμένου να αντέξει τα μέτρα που θα της ζητηθούν – τις απομένουν οι παραλίες.
ΤομέλλοντηςΚύπρου προδιαγράφηκε και προγράφηκε. Την περιμένει η ανεργία, τα χαμηλάμεροκάματα, η άγρια μετανάστευση η εξάρθρωση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών κατακτήσεων, καθώς και ο αμοραλισμός στην καθημερινή ζωή. Η Κύπροςδεν
είναιπλέονέναανεξάρτητοκράτος έστω με χαίνουσα την πληγή της κατοχής ενός μέρους του από την Τουρκία, αλλά ένα κράτος σε καθεστώς Εντολής, ένα κράτος ΦόρουΥποτελές,
μευποθηκευμένουςκιαιχμάλωτους τους φυσικούςπόρους, το έδαφος και τους ανθρώπουςτης.
Η Κύπρος, αβοήθητηαπ΄τηνΕλλάδα, υπέστη νέα ήττα στρατιωτικούτύπου. Τύπου ΜικρασιατικήςΚαταστροφής.
Γιατί;
Διότι υπήρξε, λέει αμαρτωλή.
Τιαμαρτία διέπραξε; Τηνίδια με της Γερμανίας. Είχε υπερδιογκωμένο τραπεζικό τομέα. Έκανε ακριβώς ό,τι κάνει η ίδια η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το Λιχνεσταϊν.
Με έναν λόγο ο ληστρικόςκαπιταλισμόςτωνχωρώναυτών απαίτησε από την Κύπρο να έχει έναν καπιταλισμό του κατηχητικού, να είναι οι κυπριακές τράπεζες Ουρσουλίνες – γελοιότητες!
Αυτές οι γελοιότητες όμως είναι θανατηφόρες.
Γιαόλοκαιπιοπολλούςπολίτες σε όλοκαιπιοπολλέςχώρες. Ο κυνισμός όμως με τον οποίον η Γερμανία κυρίως προωθεί τη μετατροπή σε «ζωτικόχώρο» χωρών και περιοχών, περνάει απ΄το ένα στάδιο στο άλλο με τρομακτική ταχύτητα. Τώρα οι καταθέτες θα θεωρούνται ένα είδος «επενδυτών» που αναλαμβάνουν οι ίδιοι την ευθύνη για την πορείαστομέλλον της τράπεζας που επιλέγουν!παράλογοληστρικό. Διότι ο κάθε πολίτης θα πρέπει να προβλέπεισωστά
κι αν όχι, θα φταίειο ίδιος (!) την εξέλιξη σε βάθος μικρού ή μεγαλύτερου χρόνου, της τράπεζας που θα αποθέτει τις οικονομίες του! Κι αν κάτι πάει στραβά –« αςπρόσεχε» που έλεγε και ο Σημίτης για τα θύματα του στο χρηματιστήριο.
Όμωςέτσι το σύστημα που διαμορφώνεται γύρω μας έχει ως εξής: οικαταθέσεις δεν είναι ασφαλείς…
οιμισθοίπερικόπτονται κατά το δοκούν…
η φορολόγηση αυξάνεται αυθαιρέτως και χωρίς τέλος…
Οικατασχέσεις μισθών, σπιτιών κι αγαθών έρχονταισεπρώτοπλάνο, καθώς και οι προσωποκρατήσεις ή άρση του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων, καθώς και η κάθε μορφής καταστολή εναντίον των πολιτών.
Ανσταπαραπάνω προσθέσει κανείς τη διαρκή μείωση του ΑΕΠ και τη διαρκήαύξησητηςανεργίας, πρόκειται περί εφιάλτη!
Ο εφιάλτης αυτός της «οικονομικήςφρίκης» έχει ένα τερατώδες πολιτικό αποτύπωμα. Φασιστικό. Έγραψε προχθές η Ισπανική « ELPAIS» στην ηλεκτρονική της έκδοση για τον «ζωτικόχώρο» που η Γερμανία δημιουργεί γύρω της. Λίγες ώρες μετά, το άρθρο κατέβηκε.
Είτεπρόκειται περί λογοκρισίας ( ή ακόμα χειρότερα περί αυτολογοκρισίας), ο ΑρθούροςΟυί είναι εδώ, ο
Ντούτσε είναι εδώ, ο χερ ΒόλφάνγκΣόϊμπλε
είναι εδώ, υπαγορεύει
υπαγορεύει, αποφασίζει
και διατάσσει
οτιη «νέα» συμφωνία για τη «διάσωση» της Κύπρου, δενχρειάζεταικαννα «περάσει» απ΄ την Κυπριακή Βουλή!!
Η Κύπρος τιμωρήθηκε – βεβαίωςτιμωρήθηκε– με μια δεύτερη απόφαση, τρισχειρότερη της πρώτης.
Τι δεν καταλαβαίνουμε απ΄αυτό το μήνυμα; Παραλήπτες είναι όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες.
Η Ευρώπη, η ΕυρωπαϊκήΈνωση, είναι πλέον μια ΒόμβαΝετρονίου. Κάθε φορά που θα εκρήγνηται, θα αφανίζειανθρώπους και θα αφήνει απείραχτα πράγματα,
πράγματαλάφυρα.
Μισθοί, καταθέσεις, σπίτια, φυσικοί πόροι, υπεραξίες, όλα λάφυρα
Σταχέριαεκείνων που αφανίζουν πρόσωπα, υπάρξεις, ζωές, ανθρώπους.
Κίνδυνος! Οι νεκροί έχουν πάρει τις ζωές μας στα χέρια τους…