Το ημερολόγιο έγραφε 2 Ιουνίου 1971. Τότε που ο Παναθηναϊκός, η μοναδική ελληνική ομάδα που έφτανε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, έγραφε τη “χρυσή σελίδα” του Γουέμπλεϊ. Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην… πηγή αλλά δεν ήπιε νερό, καθώς απροσπέλαστο εμπόδιο μπροστά στου στάθηκε ο Άγιαξ. Ηττήθηκε με 2-0. Ωστόσο η παρουσία του σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ήταν μεγάλη επιτυχία σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια.
Φίλαθλοι του “τριφυλλιού” δεν έχουν ξεχάσει τον μεγάλο άθλο της ομάδας τους. Μέλη της Θύρας 13 Ηνωμένου Βασιλείου μπήκαν στο ιστορικό γήπεδο στο Λονδίνο για να τιμήσουν τη σημερινή ημέρα και άναψαν πράσινα καπνογόνα, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μαγευτική.
“Είναι τιμή να είμαι οπαδός σου, γι’ αυτό και ήμασταν εκεί για να τιμήσουμε όπως αρμόζει την επέτειο από τo μεγαλύτερο κατόρθωμα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για την ομαδάρα του Πούσκας, για τους χιλιάδες πατεράδες μας που έκαναν καταπράσινο τον Τάμεση και όλο το Λονδίνο. Θύρα 13 πριν από 50 ακριβώς χρόνια στον ίδιο χώρο, για πάρτη μας. Άλλωστε αυτή ειδικά η μέρα από τη ζωή μας ούτε σε 100 ζωές όλων των υπολοίπων. Τα χρόνια περνάνε, η ιστορία κυλάει, αλλά οι λέξεις ΠΑΟ ΘΥΡΑ 13 δε χάνουν ποτέ τη μαγεία γιατί έχουμε πάντα το Τριφύλλι στην καρδιά! Μισός αιώνας υπερηφάνειας για το ακατόρθωτο και “στο Γουέμπλεϊ βάλαμε φωτιά” αναφέρουν σε ανάρτησή τους στα social media.
Οι “αρχιτέκτονες” της επιτυχίας και η πορεία προς το… όνειρο
Προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν ο αείμνηστος Φέρεντς Πούσκας, ο οποίος ανέλαβε και επίσημα τα ηνία της ομάδας στις 2 Ιουνίου του 1970. Το μεγάλο μυστικό ήταν ότι δούλεψε με την ψυχολογία των παικτών, με αποτέλεσμα να καταφέρει να τους κάνει να μην φοβούνται τους αντιπάλους τους.
Ο Μίμης Δομάζος είχε δηλώσει στη διάρκεια της πορείας προς τον τελικό για τον θρυλικό «καλπάζοντα συνταγματάρχη» ότι «το τροπάριό του ήταν άκρως αποτελεσματικό, δεν είχαμε κανένα κόμπλεξ απέναντί τους».
Ο Παναθηναϊκός απέκλεισε τέσσερις ομάδες για να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, πετυχαίνοντας 16 γκολ στην πορεία του, ενώ δέχθηκε 10. Ο Μίμης Δομάζος ήταν το μυαλό της ομάδας, αλλά αυτός που έβγαζε τα… κάστανα από την φωτιά ήταν ο Αντώνης Αντωνιάδης. Ο «ψηλός» σημείωσε τα 10 από τα 16 τέρματα, επίδοση που του χάρισε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης.
Το πρώτο εμπόδιο ήταν η Ζενές Ες από το Λουξεμβούργο, την οποία οι πράσινοι νίκησαν δύο φορές, 2-1 εκτός έδρας και 5-0 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ακολούθησαν οι αναμετρήσεις με τη Σλόβαν Μπρατισλάβα από την -τότε- Τσεχοσλοβακία. Ο Παναθηναϊκός έβαλε τις βάσεις για την πρόκριση από το πρώτο παιχνίδι, όταν επικράτησε με 3-0, με αποτέλεσμα η ήττα του 2-1 στην Μπρατισλάβα στη ρεβάνς να έχει… γλυκιά γεύση. Στους προημιτελικούς το τριφύλλι αντιμετώπισε την πρωταθλήτρια Αγγλίας Έβερτον και απέσπασε ισοπαλία 1-1 στο «Γκούντισον Παρκ». Το εκτός γκολ του Αντωνιάδη αποδείχθηκε «χρυσό», καθώς στη ρεβάνς οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες χωρίς τέρματα (0-0), αποτέλεσμα που έστειλε τον Παναθηναϊκό στους «4».
Εκεί οι παίκτες του Φέρεντς Πούσκας αντιμετώπισαν τον Ερυθρό Αστέρα. Οι πράσινοι ηττήθηκαν 4-1 στο Βελιγράδι, αλλά το γκολ του Αριστείδη Καμάρα αποδείχθηκε καθοριστικό. Κι αυτό, γιατί στη ρεβάνς ο Παναθηναϊκός νίκησε 3-0 με δύο γκολ του Αντωνιάδη και ένα του Καμάρα και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό με αντίπαλο τον Άγιαξ.
