Της Τζίνας Αρβανίτη
Την εποχή του Μεσοπολέμου κι ενώ η πολιτική ζωή αποχαιρετά την έννοια της σταθερότητας, η κοσμική τάξη ανθεί, μέσα από κοινωνικές συγκεντρώσεις όπου οι εξαντλητικοί χοροί του φοξ τροτ και του τσάρλεστον έχουν την τιμητική τους. Την ίδια ώρα, κυρίες φιγουράρουν στους δρόμους με τα εκκεντρικά καπέλα τους, υποδεχόμενες τις ευρωπαϊκές τάσεις της μόδας, ενώ το μεγαλύτερο «σκάνδαλο» της εποχής, πραγματοποιείται στις πλαζ, όπου τα πρώτα μικτά μπάνια, τα λεγόμενα «μπαιν μιξτ» είναι πλέον γεγονός.
Η πρεμιέρα που σόκαρε
Και κάπου εκεί, στις 27 Ιουνίου του 1931, κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους, η πρώτη ταινία στην Ευρώπη, που δείχνει γυμνούς τους πρωταγωνιστές. Όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις ήταν πολλές. Κάποιοι την αποκάλεσαν «πορνογράφημα». Αργότερα ωστόσο, χαρακτηρίστηκε ως «η πιο καλλιτεχνική ταινία του προπολεμικού καλλιτεχνικού κινηματογράφου». Ο λόγος για την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκου με τίτλο «Δάφνις και Χλόη».
Οι πρωταγωνιστές
Τον ρόλο του Δάφνι έπαιζε ο Έντισον Βήχος και τον ρόλο της Χλόης η ελληνοαμερικανίδα χορεύτρια, Λούση Μπατλή, την οποία τότε έλεγαν ότι ο Λάσκος είχε ερωτευτεί παράφορα. Οι περισσότερες σκηνές της βουβής ταινίας γυρίστηκαν στη λίμνη Βουλιαγμένης και στη Λέσβο, ενώ οι πρωταγωνιστές φορούσαν κοστούμια από τις Δελφικές Γιορτές που διοργανώθηκαν από τον Άγγελο Σικελιανό το 1927-1930 στους Δελφούς.Το σενάριο και ο εμπνευστής του
Η ταινία ήταν βασισμένη σε ένα από πρώτα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα που γράφτηκαν ποτέ, του Έλληνα συγγραφέα Λόγγου, ο οποίος μάλιστα, θεωρείται από τους πρώτους μυθιστοριογράφους του κόσμου. Είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του, ο οποίος έζησε την περίοδο της Ρωμαϊκής εποχής πιθανόν στη Λέσβο, όπου και διαδραματίζεται και η υπόθεση του έργου.
Πρόκειται για ένα αρχαίο βουκολικό ειδύλλιο το οποίο διασκευάστηκε και έγινε ταινία το 1931. Στη Λέσβο, ο βοσκός Λάμωνας βρίσκει κάποια μέρα ένα εγκαταλειμμένο αγοράκι να βυζαίνει μια γίδα και το υιοθετεί, ονομάζοντάς το Δάφνι. Την ίδια περίπου εποχή, ένας άλλος βοσκός, ο Δρύαντας, βρίσκει κι αυτός ένα εγκαταλειμμένο κοριτσάκι κι επίσης το υιοθετεί, ονομάζοντάς το Χλόη. Ο Δάφνις και η Χλόη μεγαλώνουν μαζί και περνώντας το κατώφλι της εφηβείας νιώθουν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Δεν ξέρουν όμως τι τους συμβαίνει, ώσπου μια όμορφη γυναίκα, που επιθυμεί ερωτικά τον Δάφνι, τον μυεί στα μυστικά του έρωτα. Ο Δάφνις με τη σειρά του μυεί και τη Χλόη. Στο μεταξύ, αποκαλύπτεται ότι ο Δάφνις είναι γιος του άρχοντα Διονυσιοφάνη και η Χλόη κόρη ενός άρχοντα της Λέσβου, του Μεγακλή.
Η “κοινή” μοίρα του μυθιστορήματος και της ταινίας
Η ιστορία αγάπης των δύο βοσκών μεταφράστηκε πρώτη φορά στη Γαλλία το 1551 και σε πολλές χώρες τα επόμενα χρόνια. Για αρκετούς αιώνες έλειπε ένα κομμάτι από το έργο, το οποίο βρέθηκε τελικά αρχές του 19ου αιώνα στη Φλωρεντία από έναν Γάλλο. Όπως συνέβη με το μυθιστόρημα του Λόγγου, έτσι έγινε και με τη ταινία.Το αρνητικό και η αρχική κόπια της χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου, για να βρεθούν μετά από χρόνια στην Αμερική και τελικά να αποκατασταθούν το 1992 από την ταινιοθήκη της Ελλάδος με τη βοήθεια του Λάσκου.
Το βουκολικό μυθιστόρημα του Λόγγου ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους και γλύπτες της εποχής που φιλοτέχνησαν αγάλματα και ζωγράφισαν πίνακες με τη μορφή των νεαρών βοσκών.
Πηγές πληροφοριών: tainiothiki, mixanitouxronou, musicmania, Athena Vibrating
