Από ασφυξία επήλθε ο θάνατος των τεσσάρων ορειβατών στα Βαρδούσια Όρη, όπως προκύπτει από την ιατροδικαστική έκθεση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τέσσερις ορειβάτες δεν έφεραν εξωτερικές κακώσεις και η αιτία θανάτου τους, είναι η ασφυξία. Με βάση αυτά τα στοιχεία, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, η πιθανότερη εκδοχή είναι οι άτυχοι ορειβάτες να καταπλακώθηκαν από μεγάλες ποσότητες χιονιού κι έτσι να κατέληξαν.
Τα θύματα είχαν βρεθεί σχεδόν αγκαλιασμένα, καταπλακωμένα από τεράστιο όγκο χιονιού, σε δύσβατο σημείο της Φωκίδας, ενώ η πολύωρη επιχείρηση ανάσυρσης και μεταφοράς των σορών με ελικόπτερο ολοκληρώθηκε νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου (27/12).
Μέσα στο πυκνό χιόνι και το ψύχος, άνδρες της ΕΜΑΚ, φορώντας κράνη, ισοθερμικές στολές, σακίδια με είδη πρώτης ανάγκης και κρατώντας στα χέρια τους μπατόν ορειβασίας, ερεύνησαν τα ίχνη των ορειβατών σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 2.200 μέτρων στην κορυφή κόρακα, στα Βαρδούσια όρη.
Μετά την ανάσυρση των σορών από το βουνό, οι ορειβάτες μεταφέρθηκαν αρχικά στο Γενικό Νοσοκομείο Άμφισσας και στη συνέχεια στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών.
Οι 4 νεκροί ορειβάτες
Ο Θανάσης Κολοτούρος, ένας εκ των τεσσάρων ορειβατών που έχασαν τη ζωή τους, είχε μιλήσει πριν δύο χρόνια στο αφιέρωμα της ΕΡΤ και τη δημοσιογράφο Νεκταρία Μανουσουδάκη, όταν είχε διασχίσει την Κρήτη σε 16 μέρες. «Είναι ωραία να τελειώνεις μια διαδρομή με τόσο γαλήνια και άγρια, καταπράσινα και άγονα μέρη – σημεία της κρητικής γης και ψυχής. Για να αρχίσει μια άλλη» είχε πει, συγκεκριμένα.
Επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Γιώργος Δόμαλης, ο οποίος διατηρούσε σπίτι στο χωριό Αθανάσιος Διάκος, και έκανε συχνά τη συγκεκριμένη ανάβαση.
Νεκρή ανασύρθηκε και η 31χρονη δασκάλα Θεοδώρα Καπλάνη, με καταγωγή από τη Φωτάδα Τρικάλων. «Την πήρε τηλέφωνο ο φίλος της, φόρτωσαν το αυτοκίνητο και όταν έφτασε σε κάποιο σημείο μας πήρε και μας είπε μόνο περιμένω την παρέα για να ανέβουμε στο βουνό. Αλλά δεν μας είπε που. Έτσι έκανε πάντα, ανέβαινε και μετά μας έπαιρνε, στην επιστροφή» ανέφερε ο πατέρας της.
O τέταρτος της παρέας, ήταν ο 35χρονος Κωνσταντίνος Πατίκας από την Κοζάνη. Ζούσε στο εξωτερικό, εργαζόταν ως προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, με λαμπρές σπουδές.
Στην αποστολή θα συμμετείχε και ένας ακόμη γνωστός ορειβάτης από τον Πύργο Ηλείας, ο Παναγιώτης Καπώνης, στενός φίλος του Θανάση Κολοτούρου. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν του επέτρεψαν να ακολουθήσει, γεγονός που αποδείχθηκε σωτήριο. Ο ίδιος ήταν εκείνος που ειδοποίησε τις Αρχές όταν οι φίλοι του δεν έδιναν σημεία ζωής.
Τα σενάρια
Τρία είναι τα πιο πιθανά σενάρια της τραγωδίας με τους τέσσερις νεκρούς ορειβάτες.
Πρώτο σενάριο: Οι τέσσερις φίλοι να αποπροσανατολίστηκαν και να κίνησαν από δύσβατο μονοπάτι προς την κορυφή.
Δεύτερο σενάριο: Να μην πήραν τις απαραίτητες προφυλάξεις για να φτάσουν στο σημείο Κόρακας.
Τρίτο σενάριο: Να δυσχέραναν ξαφνικά οι καιρικές συνθήκες, εκείνοι να πάτησαν σε φρέσκο χιόνι, προκαλώντας τη χιονοστιβάδα που τους καταπλάκωσε.
«Αυτή λοιπόν όταν πατήσεις πάνω ξεκολλάει από το προηγούμενο γιατί δεν έχει αποκτήσει συνοχή. Δεν ήταν και πολύ το χιόνι, ήταν όμως πακτωμένο, έφυγε όλο αυτό και αυτοί όπως γλίστρησαν και καταλήξαν κάπου, όλη αυτή η πλάκα έπεσε πάνω τους», εξήγησε ο ορειβάτης Παύλος Τσιάντος.
Το υψόμετρο, το έντονο ανάγλυφο της περιοχής και οι καιρικές συνθήκες φαίνεται ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην τραγωδία.
Συγκλονίζει η μητέρα της 31χρονης – «Της είπα Θεοδώρα μου μην πας»
Συγκλονίζουν τα τελευταία λόγια που είπε η μητέρα της στην 31χρονη δασκάλα που καταπλακώθηκε από χιονοστιβάδα μαζί με τρεις φίλους της στα Βαρδούσια Όρη.
«Της είπα “Θεοδώρα μου, να μην πας σε αυτά τα πράγματα γιατί δεν θα έχεις καλό τέλος παιδί μου”. “Εσύ μάνα, μην ανησυχείς…”». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που αντάλλαξαν μητέρα και κόρη στο τηλέφωνο λίγες ώρες προτού η Θεοδώρα Καπλάνη, η δασκάλα σε σχολείο του Ναυπλίου και μοναδική κοπέλα από την παρέα των τεσσάρων ορειβατών, χάσει τη ζωή της στα Βαρδούσια Όρη.
«Ήξερε από κορυφές», λένε όσοι την γνώριζαν. Είχε βάλει στόχο να κατακτήσει ακόμη μεγαλύτερες, παρά τις ανησυχίες που εξέφραζαν οι δικοί της άνθρωποι για την επικινδυνότητα που πάντοτε ελλόχευε στις αποστολές της.
«Ήταν το άθλημα που αγαπούσε, ήταν ένα τολμηρό παιδί. Ήθελε το καλοκαίρι να πάει στο Έβερεστ, της έλεγα “Θοδώρα μου δεν θα πας εκεί”. “Μάνα εγώ θα ανέβω, θα βάλω τη σημαία επάνω και ας πεθάνω, θα πεθάνω ευτυχισμένη”, μου έλεγε» ανέφερε η μητέρα της μιλώντας στο MEGA.