Tι συμβαίνει πραγματικά με τη γλουτένη;
Εδώ και 5 περίπου χρόνια στην καθημερινότητά μας έχει εισβάλλει μια άγνωστη, φοβερή και τρομακτική ουσία η «γλουτένη». Οι «ειδικοί» την καταδικάζουν για την αύξηση όλων των ασθενειών στον άνθρωπό, αλλά και στα κατοικίδια!, από τον καρκίνο και τα αυτόανοσα νοσήματα, μέχρι τις ψυχικές διαταραχές και φυσικά για την παχυσαρκία. Πως όμως ο «ευλογημένος καρπός του σιταριού» κατέληξε να είναι ο «απαγορευμένος καρπός» και ο φόβος και ο τρόμος των οπαδών της «υγιεινής διατροφής και του fitness»;
Όλα ξεκίνησαν το 2011, με την έκδοση του βιβλίου “Wheat Belly”, από τον καρδιολόγο Dr. William Davis, το οποίο ήταν καθοριστικό για την δημιουργία ενός κλίματος «φόβου και μίσους» σχετικά με την γλουτένη. Ο συγγραφέας στο βιβλίο του και στην συνέχεια στα blog και site του, τονίζει ότι ένα χημικό συστατικό της γλουτένης, περιέχει ένα οπιοειδές, που προσδένεται σε υποδοχείς στον εγκέφαλο, διεγείροντας την όρεξη. Επίσης, ο ίδιος παρατήρησε στον εαυτό του και στους ασθενείς του ότι στην κατανάλωση του σίτου και της γλουτένης οφείλεται η αυξημένη χοληστερόλη, τα αυξημένα επίπεδα ζαχάρου, η αυξημένη περίμετρος κοιλίας, αλλά και συμπτώματα, όπως το φούσκωμα, η έλλειψη ενέργειας, οι πόνοι στις αρθρώσεις, ο άσχημος ύπνος κτλ.
Ο γιατρός τόνισε μάλιστα ότι το σύγχρονο σιτάρι περιέχει μια πρωτεΐνη την «γλιαδίνη», που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε σε μια γενετική έρευνα την δεκαετία του 1960 -1970. Η «γλιαδίνη», όπως ισχυρίζεται είναι το «πρόβλημα», καθώς συνδέεται με τους υποδοχείς των οπιούχων στον εγκέφαλο και επομένως, διεγείρει την όρεξη, τόσο πολύ έτσι ώστε, κατά μέσο όρο, οι Αμερικανοί έτρωγαν 440 επιπλέον θερμίδες κάθε μέρα! Στη συνέχεια, υπάρχει ένα υποτιθέμενο επιπλέον «πρόβλημα» με το άμυλο του σιταριού, την «αμυλοπηκτίνη», η οποία είναι διαφορετική από των άλλων υδατανθρακούχων τροφών, όπως οι πατάτες και τα λαχανικά και ότι η δομή της, της επιτρέπει να μετατρέπετε σε σάκχαρα πολύ γρήγορα, προδιαθέτοντας για διαβήτη τύπου II. Τέλος, με λανθασμένη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων, δήλωσε ότι η διάδοση των προϊόντων σίτου ήταν ανάλογη με την αύξηση του μεγέθους της μέσης του πληθυσμού.
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
