Αυτή η παραμονή Χριστουγέννων ήταν η πρώτη, έπειτα από 20 χρόνια δουλειάς στον χώρο της εστίασης, που ο Σπύρος Χριστόπουλος είχε ρεπό και θα μπορούσε να δει τους φίλους του. Η μοίρα, όμως, επιφύλαξε άσχημο παιχνίδι στον 42χρονο, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο εκείνο το μοιραίο βράδυ, επιστρέφοντας από νυχτερινή διασκέδαση. Τα τελευταία λόγια του, λίγες ώρες πριν από το τροχαίο, συγκλονίζουν, καθώς ο Χρήστος δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά του που θα μπορούσε να περάσει την παραμονή, παρέα με τους δικούς του ανθρώπους.
Ο 42χρονος σκοτώθηκε τα ξημερώματα των Χριστουγέννων, όταν το δίκυκλο που οδηγούσε, εξετράπη της πορείας του κι ανετράπη στη συμβολή του πεζόδρομου της Ρήγα Φεραίου με την Κολοκοτρώνη. Η κηδεία του τελείται αυτή την ώρα, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Αλεξιωτίσσης, στην Πάτρα.
Πάτρα: Συγκλονίζουν τα τελευταία λόγια του 42χρονου
«Με αγαπάει ο Θεός, έχω ρεπό και δεν θα δουλέψω παραμονή Χριστουγέννων, θα πάω να δω όλους τους φίλους μου, να τους χαιρετήσω», ήταν τα λόγια του λίγες ώρες πριν το μοιραίο, όπως αποκαλύπτει στην εφημερίδα «Πελοπόννησο της Δευτέρας » ο αδελφικός του φίλος και ιδιοκτήτης του μεζεδοπωλείου «παραμύθοι», Νίκος Ευαγγελάτος. Ανήμερα των Χριστουγέννων περίμενε τηλέφωνό του για να περάσουν μαζί την ημέρα, όμως η μοίρα είχε άλλα «σχέδια».
Η είδηση του θανάτου του 42χρονου που είχε διαγράψει επί σειρά ετών λαμπρή πορεία ως μετρ δουλεύοντας σε τοπικές επιχειρήσεις και εστιατόρια της Αθήνας και συμμετείχε ως επικεφαλής σε μεγάλα events, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στο χώρο της εστίασης. Όλοι όσοι τον γνώρισαν «πάγωσαν». Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, εκτός από ένας εξαιρετικός επαγγελματίας, πάνω απ’ όλα ήταν ένα καλόκαρδος, άνθρωπος δοτικός, ευγενής, ιδιαίτερα ευαίσθητος. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα ζώα και με δικά του έξοδα φρόντιζε αδέσποτα. Όλος ο κόσμος του όμως, ήταν η 8χρονη μονάκριβη κόρη του.
«Έφυγε ένας άγγελος. Ήταν ένα παιδί διαμάντι. Ποτέ δεν είχε πει κακή κουβέντα για κανέναν. Ακόμα και για εκείνους που τον πλήγωσαν, έλεγε ‘εδώ θα μείνουν όλα, πάμε παρακάτω’. Δούλευε 18 ώρες την ημέρα. Ήταν ένα παιδί μάλαμα, ψυχούλα, είμαι ευγνώμων που τον γνώρισα και τον είχα φίλο», αναφέρει συντετριμμένος από το ξαφνικό φευγιό του ο Νίκος Ευαγγελάτος.
Αγαπημένη συνήθεια και των δυο καθημερινά ήταν τα μεσημβρινά ραντεβού και οι κουβέντες για όλα όσα τους απασχολούσαν. Με συγκίνηση όπως εκμυστηρεύτηκε στην «ΠτΔ», ο κ. Ευαγγελάτος έδωσε μια υπόσχεση: «πλέον, κάθε μεσημέρι θα ανοίγω ένα μπουκάλι μπίρα, που συνήθιζε να πίνει… για εμένα θα είναι πάντα εδώ.
Πηγή: pelop.gr
