Θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του πολύ σημαντικού συνθέτη Γιάννη Σπανού σε ηλικία 85 ετών. Ο Γιάννης Σπανός έγραψε ιστορία με τα τραγούδια του, συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες και πρωτοστάτησε στο μουσικό ρεύμα “Νέο Κύμα”.
Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας στις 26 Ιουλίου 1934, σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια. Στο Κιάτο ήταν που ξεκίνησε και σπουδές πιάνου, ενώ στη συνέχεια εγκατέλειψε τη Νομική και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου έπαιζε πιάνο σε μπουάτ.
Γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με αστέρια της γαλλικής μουσικής σκηνής, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Πία Κολόμπο κ.ά. Ασχολήθηκε με τη σύνθεση, μελοποιώντας Γάλλους ποιητές.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 επέστρεψε στην Ελλάδα . Πρωτοστάτησε στο μουσικό ρεύμα που ονομάστηκε Νέο Κύμα ενώ το πρώτο του ελληνικό τραγούδι ήταν η σύνθεση “Μια αγάπη για το καλοκαίρι” που ερμήνευσε η Καίτη Χωματά.
Τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι: “Σαν με κοιτάς”, “Οδός Αριστοτέλους”, “Σπασμένο καράβι”, “Μια φορά θυμάμαι”, “Μαρκίζα”, “Είπα να φύγω”, “Βροχή και σήμερα”, “Θα με θυμηθείς”, “Στην αλάνα”, “Μια Κυριακή” κ.ά.
Έχει μελοποιήσει στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Γιώργου Παπαστεφάνου, αλλά και ποιήματα των Βασίλη Ρώτα, Γεωργίου Βιζυηνού, Μυρτιώτισσας, Νίκου Καββαδδία, Μίλτου Σαχτούρη κ.ά.
Σημαντικότεροι δίσκοι του:
1965 Ο Γιάννης Σπανός Παίζει Σπανό 1965 Αποδημίες – Καίτη Χωματά
1966 Η Σούλα Μπιρμπίλη σε τραγούδια του Γιάννη Σπανού και του Νότη Μαυρουδή
1967 Α’ Ανθολογία -Νέο Κύμα 1968 Β’ Ανθολογία -Νέο Κύμα
1968 Ο Γιάννης Σπανός Διευθύνει Γιάννη Σπανό
1969 Σκιές στην άμμο -Καίτη Χωματά, Μιχάλης Βιολάρης
1969 Μια Κυριακή -Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Σταμάτης Κόκοτας, Βίκυ Μοσχολιού
1969 Όλο το καλοκαίρι -Μπέμπα Μπλάνς
1971 Εκείνο το καλοκαίρι- Αφροδίτη Μάνου (Α’ Βραβείο Μουσικής Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)
1972 Η γλυκειά Ίρμα -Έλλη Λαμπέτη
1973 Μέρες Αγάπης -Δήμητρα Γαλάνη
1974 Ο Μορμόλης – Χρήστος Λεττονός, Γιάννης Φέρτης, Ξένια Καλογεροπούλου , Τάνια Τσανακλίδου 1974 Οδός Αριστοτέλους -Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου ,Γιάννης Καλατζής
1975 Γ’ Ανθολογία -Αρλέτα, Κώστας Καράλης
1976 Η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1977 Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1978 Μ’αγαπούσες θυμάμαι -Δήμητρα Γαλάνη
1981 Στου καιρού τα ρέματα -Μανώλης Μητσιάς
1982 Φίλε -Τάνια Τσανακλίδου
1984 Έξοδος Κινδύνου -Άλκηστις Πρωτοψάλτη
1985 Χάρτινες Καρδιές – Γιάννης Πουλόπουλος
1988 Προσωπικά -Ελένη Δήμου
1991 Ανάμεσα σε δυο αγάπες (β’ πλευρά με στίχους Αντ. Ανδρικάκη)-Χριστίνα Μαραγκόζη
1992 Η Τάνια Τσανακλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1992 Να’χα δυο καρδιές να σ’αγαπώ -Κατερίνα Κούκα
1993 Ο Δημήτρης Μητροπάνος τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1996 Άκου λοιπόν -Ελένη Δήμου
Οι τσακωμοί με την Αρλέτα και η εξομολόγηση για την προσωπική του ζωή
“Όλα πήραν ένα δρόμο από μόνα τους. Δεν επιδίωξα ποτέ δόξα και προβολή. Έκανα πάντα αυτό που αισθανόμουν και ποτέ μου δεν προκάλεσα. Προσωπικά, έκανα μια ενδοσκόπηση για να καταλάβω ποια είναι τα όριά μου. Ακόμα και σήμερα είμαι πολύ προσεκτικός όταν μιλάω. Δεν θα έλεγα ποτέ για τον εαυτό μου πως είμαι σπουδαίος”, είχε πει ο Γιάννης Σπανός σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο People το 2017 και εξήγησε στη συνέχεια ότι “πλάι στον κορυφαίο Γάλλο πιανίστα, συνθέτη και φίλο μου, Michel Legrand, έμαθα τι σημαίνει να είσαι μεγάλος μουσικός και να μη μιλάς καθόλου για αυτό. Αυτός είναι και ο λόγος που τσακωνόμαστε με τη φίλη μου, την Αρλέτα, γιατί επιμένει πως είμαι ανόητος, καθώς θωρεί πως δεν προωθώ τον εαυτό μου και δεν δείχνω ποιος είμαι. Έβλεπε τους άλλους καλλιτέχνες που ήταν πιο εξωστρεφείς και τα έβαζε με μένα! Πάντα γινόταν έξαλλη που διατηρούσα χαμηλούς τόνους”.
Ερωτηθείς, στην ίδια συνέντευξη, εάν μετάνιωσε για την απόφασή του να μην κάνει οικογένεια και παιδιά, είπε: “Δεν το μετανιώνω. Ο μουσικός μου κόσμος ήταν μια απαγορευμένη ζώνη. Ακόμα και οι συνεργάτες μου δεν έμπαιναν μέσα στη μουσική μου. Αν είχα κάποιον άνθρωπο στο σπίτι μου, δεν θα μπορούσα να κάνω μουσική. Αυτό ήταν μια συνειδητή επιλογή”. Παρ’ όλα αυτά, παραδέχτηκε πως κάποια στιγμή αφέθηκε σε ένα μεγάλο έρωτα: “Έτυχε ένας έρωτας να με αποπροσανατολίσει, αλλά για λίγο. Το πάθος μου για τη μουσική δεν με άφηνε να υποδουλωθώ σε τίποτα”.
“Τι με έσωσε από το να έχω πισίνα στα βόρεια προάστια”
Σε άλλη συνέντευξη που είχε δώσει το 2014 στο popaganda.gr, είχε μιλήσει για το νέο κύμα και για το τι τον έσωσε από να γίνει πολύ εμπορικός συνθέτης: “Στο νέο κύμα ξεκίνησα με παρέα τον Μαυρουδή και τον Κοντογιώργο. Θα έλεγα ότι σαν συνθέτης, έκανα ένα είδος μουσικής που το κουβαλούσα μέσα μου από το Παρίσι και είχε πιο ποιοτικά στοιχεία. Είχε να κάνει με μουσική για θεατρικές παραστάσεις, για μονολόγους και για σπουδαίες ερμηνεύτριες που έβγαιναν στην σκηνή μόνο με ένα μικρόφωνο και δυο τρία κεριά. Πιστεύω ότι αυτό που έζησα το κουβαλάω ακόμα μέσα μου και ίσως να με έσωσε από το να γίνω πολύ εμπορικός συνθέτης και να έχω πισίνα στα βόρεια προάστια . Αυτή είναι η αίσθηση της απόλυτης τέχνης, η άρνηση στο εύκολο. Να επιλέγεις το δύσκολο και σπουδαίο τραγούδι και στίχος, μουσική, ερμηνεία να γίνονται ένα πράγμα εκείνη την στιγμή, σαν ένα θεατρικό μονόπρακτο που δεν επαναλαμβάνεται”.
Μιλώντας για τον τρόπο που έγραφε μουσική, είχε περιγράψει στην ίδια συνέντευξη: “Μερικές φορές, για να γράψω μουσική αυτοταλαιπωρούμαι. Συνήθως είναι βράδυ και σβήνω τα φώτα. Μπορεί να βάλω και κάποιο ποτό. Όταν γράφω, δεν θέλω απλά να είμαι μόνος μου, αλλά και να νιώθω απίστευτα μόνος μου. Μετά, γυρίζω σε καταστάσεις αυτοταλαιπωρίας που μπορεί να μην είναι αληθινές ή να τις είχα ξεχάσει και να τις ξαναφέρνω μπροστά μου για να δημιουργήσω ένταση συναισθημάτων”.
Και είχε αποκαλύψει ότι είχε διασκεδάσει σε σκυλάδικα: “Ένα καλό που έχουμε σαν λαός είναι ότι η ψυχή μας είναι ενιαία. Πολλές φορές έτυχε να βρεθώ σε σκυλάδικο με χάλια ηχητικά, αλλά μου άρεσε. Ένοιωθα να υπάρχει μια ψυχή για όλον τον κόσμο, χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν ποιος είναι ο διπλανός του. Καταλάβαινα ότι με βλέπανε σαν Γιάννη και όχι σαν Σπανό. Και σήμερα μπορεί να τύχει να βρεθώ σε κάποιο σκυλάδικο. Ακόμα, μου αρέσουν πολύ τα πανηγύρια. Πιστεύω ότι ή πας παντού και έχεις άποψη για την Ελλάδα ή δεν πας πουθενά και έχεις άποψη μόνο για τον εαυτό σου! Εγώ υποστηρίζω το πρώτο”.
