Η Κρουαζιέρα (Μέρος Β’)
Γράφει ο Παναγιώτης Τουμάσης
«Θα σας διεμβολίσω», φώναξε με τον τηλεβόα στα γερμανικά ο καπετάνιος του άλλου πλοίου!
«Τι είπε;», ρώτησα τη Σούλα που γνωρίζει φαρσί τα γερμανικά…
«Ότι θα μας διεμβολίσει»!
«Πες του ότι θα μου κλ… μια μάντρα α…»
Η Σούλα πήρε τον δικό μας τηλεβόα, τον τσίγκινο. Φανταστικό βέβαια, καθώς όλη την περιπέτεια τη ζούμε – όπως είπαμε και στο Α΄ μέρος – από το κρεβάτι μας στην κρεβατοκάμαρά μας.
«Ράους, ράους και ράους!», είπε η Σούλα.
«Αυτό είναι η μετάφραση»; Ρώτησα.
«Ναι»… Απάντησε.
«Και, η λέξη “μάντρα” πώς είναι στα γερμανικά»;
«“Ράους”», έκανε αθώα.
Έκρινα πως δεν είχε νόημα να επιμείνω. Στον μάταιο τούτο κόσμο που κατασκευάσαμε, δεν αποκλείεται τελικά να είναι κι έτσι. Πήρα εγώ ο ίδιος τον τηλεβόα στα χέρια μου και μίλησα:
«Κάπτα* (φόρος τιμής στον Νίκο Καββαδία και το διήγημά του, «Λι») τάδε μου, κάπτα πώς σε λένε… Για άκου ’δώ, μωρέ!… Το καράβι μας είναι ελληνικό! Δεν έχεις δικαίωμα να μάς διεμβολίσεις»!
«Έχω και παραέχω»!!! (Ο άλλος τηλεβόας).
«Μπα; Και γιατί παρακαλώ»; (Ο δικός μας τηλεβόας).
«Γιατί χρωστάτε της Μιχαλούς, εεε της Αγγέλας. Και πρέπει να πληρώσετε»! (Ο άλλος τηλεβόας).
Για τη συνέχεια πατήστε εδώ
