Αρκοί – Κάτοικοι 25 και ο Παναγιώτης μόνος στην… τάξη
Ο Παναγιώτης πηγαίνει φέτος στην πέμπτη δημοτικού. Η τάξη του όμως δεν θυμίζει καθόλου αυτές που ξέρουμε. Δεν ακούγονται παιδικές φωνές, ούτε φασαρίες. Στο διάλειμμα επικρατεί απόλυτη ησυχία και σε αντίθεση με τα άλλα σχολεία, το κουδούνι δεν χτυπάει ποτέ. Κι όλα αυτά επειδή ο Παναγιώτης είναι ο μοναδικός μαθητής στο σχολείο του. Όχι στην τάξη του. Σε ολόκληρο το σχολείο του!
Ο μικρός Παναγιώτης ζει στους Αρκούς. Το μεγαλύτερο νησί από μια συστάδα μικρών νησιών και βραχονησίδων στη βόρεια πλευρά των Δωδεκανήσων. Μένει εκεί με τους γονείς του και τα τέσσερα αδέλφια του. Τα τρία μεγαλύτερα έχουν τελειώσει το δημοτικό και ο τέταρτος αδελφός του δεν πηγαίνει ακόμα σχολείο.
Στο νησί του, που λατρεύει, ζουν συνολικά 25 κάτοικοι. Ο Παναγιώτης και τα αδέλφια του είναι τα μοναδικά παιδιά του νησιού και, όπως μας είπε ο ίδιος, θα ήθελε να έχει κι άλλα παιδιά στην ηλικία του για να παίζει.
«Βαριέμαι μόνος μου» ομολογεί με αθωότητα ο Παναγιώτης που σήμερα δεν παρέλασε. Ουσιαστικά παίζει μόνο με δύο παιδιά. Τον μεγαλύτερο αδελφό του που θα έπρεπε να πηγαίνει στο Γυμνάσιο και τον μικρότερο που θα πάει του χρόνου στο σχολείο. Τα άλλα δύο αδέλφια του είναι 16 και 19 ετών.
Αν και μοιάζει αδιανόητο για τους περισσότερους, τα παιδιά της οικογένειας δεν είναι εφικτό να παρακολουθήσουν το Γυμνάσιο. Πώς είναι δυνατόν το 2014 ένα παιδί στην Ελλάδα να μην μπορεί να πάει στο Γυμνάσιο; Κι όμως. Το Γυμνάσιο είναι στην Πάτμο και το καράβι, αν έχει καλό καιρό, φεύγει σε ώρες που δεν είναι οι κατάλληλες για να προλάβει ο μαθητής την έναρξη του μαθήματος. Αλλά ακόμα κι έτσι πώς θα γυρνούσε στο σπίτι του και τι ώρα;
Ούτε είναι εφικτό για μια οικογένεια κτηνοτρόφων να μετακομίσουν στην Πάτμο. Θα χάσουν το μοναδικό τους εισόδημα όταν μάλιστα όλα τα «χέρια» είναι απαραίτητα τις μέρες της οικονομικής κρίσης.
Ο μικρός Παναγιώτης, που δείχνει ξαφνιασμένος από το Skype, μέσω του οποίου γίνεται η συνέντευξη αλλά και αμήχανος, μια και είναι η πρώτη του συνέντευξη, παραδέχεται –αν και αρχικά είχε πει ότι δεν ξέρει ακόμα- ότι θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του και να γίνει κι εκείνος κτηνοτρόφος. Έχουν κατσίκια, χοίρους, κουνέλια και φυσικά κότες.
Η ζωή του, πιο απλή από τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του, δεν περιλαμβάνει videogames και playstation. Η ημέρα του Παναγιώτη δεν έχει εκπλήξεις. «Κάνω ποδήλατο με τα αδέλφια μου, παίζουμε μπάσκετ και ποδόσφαιρο και βλέπω τηλεόραση» απαντάει όταν τον ρωτάω πως περνάει τον ελεύθερο χρόνο του. Όμως βοηθάει και τους γονείς τους στις δουλειές: «Ταΐζω τις κότες και μαζεύω τα αβγά» λέει με παιδική αθωότητα.
Παρότι ο κόσμος του περιορίζεται στο μικρό του νησί, ο Παναγιώτης δεν ονειρεύεται ταξίδια μακρινά. «Θα ήθελα να πάω ξανά στη Λέρο» μου λέει. «Είχα πάει μια φορά με τους γονείς μου και μου άρεσε πολύ. Έχω πάει και στην Πάτμο αλλά η Λέρος μου άρεσε περισσότερο».
«Στο τέλος της χρονιάς θα πάμε με τον κ. Αντώνη (τον δάσκαλό του) μια εκδρομή στη Λέρο και θα δούμε το πολεμικό μουσείο» λέει ο Παναγιώτης για μελλοντικά σχέδια δασκάλου και μαθητή.
«Ξέρεις τι είναι η Ακρόπολη;» τον ρωτάω. «Όχι» είναι η μονολεκτική απάντησή του.
Πηγή: Infokids.gr
Διαβάστε επίσης
