Ο ζωγράφος Γιάννης Μίχας εμπνέεται από τον κόσμο της αλμύρας και της σκουριάς, όπως τιτλοφορείται η νέα ατομική του έκθεση, και παρουσιάζει βιωματικά έργα στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά έως τις 18 Φεβρουαρίου.
Της ΚΟΡΥΝΑΣ ΜΑΝΤΑΓΑΡΗ
Κάτω στον Πειραιά, στο λιμάνι, παρουσιάζεται η ατομική έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Μίχα με τίτλο «Aπό σκουριά και αλμύρα». Η έκθεση, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, άνοιξε τις πύλες της με δωρεάν είσοδο για το κοινό στις 8 Φεβρουαρίου στο επιβλητικό Φουαγιέ του πρώτου ορόφου του Δημοτικού Θεάτρου της πόλης και θα διαρκέσει έως τις 18 Φεβρουαρίου. Γεννημένος στο Κυριάκι Βοιωτίας, ο Γ. Μίχας μεγάλωσε στον Πειραιά, σπούδασε τεχνολόγος ναυπηγός στην Ανωτέρα Σχολή Ναυπηγών Πειραιά και εργάστηκε ως ναυπηγός στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ έχει δραστηριοποιηθεί και στον πολιτικό στίβο, καθώς έχει διατελέσει νομάρχης Πειραιά.
Η ζωγραφική ήταν η μεγάλη του αγάπη, την οποία και ακολούθησε μαθητεύοντας κοντά στον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Κώστα Ηλιάδη. Τα γεμάτα χαρά χρώματα που επιλέγει στις ελαιογραφίες και στις υδατογραφίες του μας παρασύρουν σε νέες θαλασσινές περιπλανήσεις. Έργα που οδηγούν τον θεατή στα λιμάνια και στους αθέατους πρωταγωνιστές τους. «Η θάλασσα και ο κόσμος που δουλεύει σε αυτήν είναι η βασική πηγή έμπνευσής μου. Αυτή τη φορά προσπάθησα, εκτός από τα πλοία μου, τα ναυπηγεία, τα καρνάγια, να έχω περισσότερο αριθμό έργων με βάση τους ανθρώπους της θάλασσας. Ναυτικούς, ανθρώπους στα καρνάγια και στα ναυπηγεία, ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια συνδιαλέγομαι, είμαι σε επαφή και ταξιδεύω μαζί τους, έχω ζήσει τα προβλήματά τους από το μεγάλο λιμάνι, γιατί ως ναυπηγός δούλεψα πάνω από τριάντα χρόνια. Καταλαβαίνετε πως η έμπνευση οφείλεται κατά κύριο λόγο σε αυτούς τους ανθρώπους».
Ο δύσκολος αγώνας των ναυτικών στον καμβά
Στα έργα του Γ. Μίχα αντικατοπτρίζεται έντονα η αγάπη που έχει για τη θάλασσα. «Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να δώσω μέσα από το χρώμα και το φως στους ανθρώπους αυτούς, που πραγματικά τα χέρια τους είναι γεμάτα σκουριά και τα πρόσωπά τους γεμάτα αλμύρα ή αλισάχνη, όπως θα έλεγε ο Καββαδίας. Έχω δουλέψει πολύ καιρό και μαζί τους, σε αυτή τη δύσκολη δουλειά του ναυτικού και των ναυπηγείων στο Πέραμα και στα καρνάγια και προσπαθώ με τη ζωγραφική μου να πα- ρουσιάσω όσα βίωσα στα λιμάνια, κυρίως με όσους ζουν στη θάλασσα και αφιερώνουν τη ζωή τους σε αυτήν. Πολλοί από αυτούς έχουν δώσει τη ζωή τους για να μπορέσει να επιβιώσει η οικογένειά τους. Αυτή η έκθεση είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους της σκουριάς και της αλμύρας, στους ανθρώπους της θάλασσας, που με τον ιδρώτα τους προσπαθούν να χτίσουν αυτά τα θεόρατα σκαριά, έτσι ώστε να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Ως θέμα δεν μαγνητίζει το βλέμμα όπως ένα όμορφο τοπίο. Ζωγραφίζω, όμως, εκτός από το καράβι, το απίθανο φως της Ελλάδας μας με το γαλάζιο και την ώχρα. Πραγματικά στο μυαλό όλων, ακόμα και αυτών που δεν έχουν ταξιδέψει, έρχεται ο δύσκολος αγώνας των ναυτικών, των ανθρώπων οι οποίοι κατασκευάζουν ή επισκευάζουν αυτά τα πλοία».
Το καλαίσθητο λεύκωμα της έκθεσης το έχει επιμεληθεί ο γιος του, για τον οποίο ο ζωγράφος αναφέρει: «Για το λεύκωμα αυτό υπεύθυνος είναι ο Δημήτρης, ο οποίος είναι αρχιτέκτονας και τον ευχαριστώ πολύ. Ήταν 14 χρόνια στο Λονδίνο και τώρα δουλεύει στην Ελλάδα».
«Αυτά τα θαλασσινά ταξίδια είναι δρόμος από το μέλλον στο παρόν μας. Με τα χρώματα και τα σχήματά μου προσπαθώ να ενώσω τα λιμάνια, τους ναύτες και τα πλοία», σημειώνει, ενώ μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον χώρο που φιλοξενεί την έκθεσή του: «Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι ένα πραγματικό στολίδι όχι μόνο για την πόλη μας, αλλά για τη χώρα ολόκληρη. Τώρα με το μετρό προσκαλώ όλους να δουν από κοντά το μοναδικό αυτό θέατρο. Ειδικά το φουαγιέ είναι ένας υπέροχος χώρος που εμένα προσωπικά μού δίνει την ευκαιρία να εκθέσω τη δουλειά μου με πολλή χαρά».
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της Realnews
