Νανόπουλος: Ο άνθρωπος στο μέλλον δεν θα έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι

Πώς ακριβώς άρχισε να δημιουργείται το ΣύμπανΔημήτρη Νανόπουλο, που υποστηρίζει ένθερμα την τυχαιότητα και την ανυπαρξία συμπαντικού σκοπού – μάλλον δεν είναι …τυχαίο ότι στρέφεται στον έναστρο ουρανό.Ποιο είναι το μεγαλύτερο άλμα που θα μπορούσε να επιτευχθεί στην επιστήμη σήμερα, για να μάθουμε περισσότερα; Τι δεν μας έχει “πει” ακόμη η αρχική ακτινοβολία από το Big Bang; Και σε ένα Σύμπαν που με βάση την κβαντομηχανική δεν λειτουργεί σαν “κουρδισμένο πορτοκάλι”, αλλά διέπεται από τυχαιότητα, έχει η Κβαντική Φυσική κάποια απάντηση ως προς το αν οι άνθρωποι έχουμε πραγματικά ελεύθερη βούληση; Πώς επηρεάζουν οι επιστημονικές ανακαλύψεις για το Σύμπαν τις θρησκείες, τη φιλοσοφία και οι τέχνες ; Θα μεταλλαχθεί η δημοκρατία, θα φτάσει ο Άνθρωπος σε νέα εσωτερικά “ξέφωτα”, θα ταξιδέψει άραγε ο Μετάνθρωπος στον χωροχρόνο μέσα σε “σκουληκότρυπες”;Η συζήτηση δεν μένει όμως εκεί: ο διακεκριμένος ‘Έλληνας επιστήμονας, που ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) κι από το 2002 κατέχει την έδρα Mitchell/Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Πανεπιστήμιο Τέξας A&M, απαντάει σε όλα τα ερωτήματα. Από το τι θεωρεί ότι προκάλεσε την κρίση στην Ελλάδα μέχρι το τι θα έκανε αν ήταν σήμερα νεαρός επιστήμονας στην Ελλάδα, όπως και το ποια είναι η άποψή του για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια…Στη συζήτηση περίπου μιάμισης ώρας με τον κ. Νανόπουλο, διευθυντή του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC) στο Χιούστον, ο Αϊνστάιν συναντά τον Πικασό, τον Ντιντερό, τον Βολταίρο, τον Σαρτρ και τον Καμί, με φόντο …τον γαλαξία μας, αλλά και την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας. Διαβάστε μερικές από τις απαντήσεις του: ΕΡ. Η πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας επιβεβαιώνει κατά τα φαινόμενα τον Einstein. Πώς νιώθει ένας φυσικός όταν βλέπει αυτές τις “χίλιες λέξεις”;- (…) Θεωρώ ότι η φωτογραφία αυτή είναι από μόνη της ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα και εξίσου σημαντικό βέβαια είναι ότι ένας ‘Έλληνας συνέβαλε σε αυτό το σπουδαίο έργο (σ.σ. ο Δημήτρης Ψάλτης, καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνας). Αυτό πρέπει να το τονίζουμε πάντοτε. Δεν λέω ότι η Φυσική είναι εθνική ή εθνικιστική, αλλά επειδή είμαστε μικρό κράτος, αυτά πρέπει να τα διατυμπανίζουμε. Ο Αμερικανός και ο Εγγλέζος δεν χρειάζεται να το κάνει, εμείς όμως ας το τονίσουμε, γιατί έτσι θα ανέβουμε. Παρόλο όμως που η φωτογραφία είναι ενδιαφέρουσα, επειδή είναι ένα από τα πολλά πράγματα που επαληθεύουν τη θεωρία του Αϊνστάιν, δεν θα τη συνέκρινα με την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων που έγινε πριν 3-4 χρόνια. Να σας πω και κάτι ανάποδο; Θα ήταν πιο συναρπαστικό αν βρίσκανε ότι αυτό που βλέπουν δεν είναι συμβατό με τη θεωρία της σχετικότητας. Αυτό δηλαδή που πάντα θέλουμε εμείς οι θεωρητικοί φυσικοί να βλέπουμε…   ΕΡ. Το σύμπαν διέπεται, με βάση την κβαντομηχανική, από τυχαιότητα. Θεωρείτε ότι μέσα σε αυτή την τυχαιότητα οι άνθρωποι έχουμε πραγματικά ελεύθερη βούληση; -Μα αν αυτό (το Σύμπαν) ήταν ένα κουρδισμένο πορτοκάλι, αν όπως έλεγε ο Νεύτων κάποιος το κούρδισε και δουλεύει και πηγαίνει έτσι, τότε προφανώς δεν θα είχαμε ελεύθερη βούληση. Μα εδώ, στη βάση της καινούργιας φυσικής, της κβαντομηχανικής στον μικρόκοσμο, είναι ακριβώς η έννοια της πιθανότητας και του τυχαίου, που μάς δίνει τη δυνατότητα να έχουμε πραγματικά ελεύθερη βούληση. Έχει σαφέστατη απάντηση σε αυτό το θέμα η κβαντική φυσική.ΕΡ. Δεν είμαστε όμως ταυτόχρονα και έρμαια της τυχαιότητας αυτής;-Βεβαίως είμαστε, αλλά με αυτό δεν υπονοώ ότι βγαίνω στον δρόμο με ένα πιστόλι, σκοτώνω κάποιον και λέω “κοίταξε να δεις, μου έτυχε εκείνη τη στιγμή, μια άλλη στιγμή δεν θα γινόταν”. Δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο, προφανώς, αλλά βεβαίως είμαστε έρμαια της τύχης, όλο το σύμπαν είναι έρμαιο εδώ που τα λέμε. Δεν είναι μόνο ότι είναι τυχαίο γεγονός ότι μένουμε στον τρίτο βράχο από τον ήλιο, ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά, σε ένα ηλιακό σύστημα, σε έναν τυχαίο γαλαξία, σε ένα τυχαίο σύμπαν (…) Αλλά η τυχαιότητα βεβαίως συνεπάγεται και την έλλειψη συμπαντικού σκοπού… Κι όπως έλεγε κι ο Καμί και ο Σαρτρ, ο καθένας μας δίνει τον σκοπό στη ζωή του, δεν υπάρχει κανένας σκοπός που είναι γραμμένος κάπου με φωτεινά γράμματα, ότι αυτό έχουμε γεννηθεί να κάνουμε. Ο καθένας γεμίζει τη ζωή του με τον δικό του σκοπό… ΕΡ. Οι φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του Πολυσύμπαντος, έχετε πει ότι παραπέμπουν σε νέο Διαφωτισμό. Τι μπορεί να σημαίνει αυτός ο νέος Διαφωτισμός για την ανθρωπότητα;-(…) Ο Διαφωτισμός δε γεννήθηκε έτσι ξαφνικά. Δεν βρέθηκαν ο Βολταίρος και ο Ντιντερό ξαφνικά και έκαναν Διαφωτισμό. Αυτά ήταν παράγωγα -και το τονίζω αυτό για να το ακούσουν οι φιλόσοφοι- της φυσικής του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου και του Κοπέρνικου κτλ. Κατάλαβαν όμως οι Γάλλοι αστοί, γιατί ήταν μορφωμένοι -το τονίζω αυτό- τι ήθελαν να πουν ο Νεύτων και ο Γαλιλαίος και ο Κοπέρνικος και άρχισαν να εμπιστεύονται τον ορθό λόγο και το πείραμα κι έγινε η Γαλλική Επανάσταση κι από εκεί και πέρα τα πράγματα έγιναν όπως τα ξέρουμε… Ο καινούργιος Διαφωτισμός, με αυτά που είπαμε προηγουμένως για τυχαιότητα και έλλειψη σκοπού, νομίζω πως λύνει τα χέρια των ανθρώπων με ανοιχτά μυαλά και τους οδηγεί σε ένα καινούργιο ξέφωτο. Και δεν μιλάω μόνο για το ξέφωτο που στηρίζεται πάνω στην τεχνολογία, μιλάω για εσωτερικό ξέφωτο, που το βλέπεις, το καταλαβαίνεις και λες, “είμαι αυτό, είμαι από εδώ μέχρι εκεί”… (…) Ο νέος Διαφωτισμός είναι αυτός που μας ελευθερώνει από τα δεσμά 2000 ετών (…) Ο καθένας θα πρέπει να ανοίξει τα φτερά του, αλλά παράλληλα με αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά και η τεχνολογία και η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση (…) Καμιά φορά παίζω με τις λέξεις και επειδή ξέρουμε ότι το φως είναι φωτόνια, ονομάζω τον νέο Διαφωτισμό “Διαφωτινισμό”…ΕΡ.Τι δεν μας έχει πει ακόμη η αρχική ακτινοβολία από το Big Bang, που ευελπιστείτε να το μάθουμε; Ποιο είναι το πιο συναρπαστικό κομμάτι του παζλ στο CERN, που εξακολουθεί να λείπει; -Η κοσμολογία, δηλαδή αυτά που μας δίνουν τα space telescopes, μας έχει πει καταπληκτικά πράγματα. Και εξακολουθεί να μας λέει. Από την άλλη, στο CERN προσπαθούμε να δούμε ό,τι αφορά αυτό που λέμε “υπερσυμμετρικό κόσμο”, που νομίζω ότι για τους περισσότερους από εμάς (τους φυσικούς) είναι αναπόφευκτος… Μάλιστα, όταν βρέθηκε το σωματίδιο του Higgs και είδαμε τη μάζα που έχει, δηλαδή 125 GeV (σ.σ. γίγα-ηλεκτρονιοβολτ), αυτό αποτέλεσε χαρακτηριστική ένδειξη ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα, ένα καινούριο υπόστρωμα της ύλης που για πολλά χρόνια τώρα το λέμε “υπερσυμμετρική ύλη”. Όμως δεν το έχουμε βρει ακόμα. Πολλοί από εμάς θα θέλαμε ήδη να το έχουν βρει, αλλά δεν έχουμε παραδώσει ακόμα τα όπλα, δεν έχουμε “ρίξει την πετσέτα στο ρινγκ”. Μάλιστα περιμένουμε πολύ σύντομα πολύ θετικά αποτελέσματα…-ΕΡ. Έχετε πει πως πιθανώς οι περισσότεροι άνθρωποι θα μεταναστεύσουν σε άλλους πλανήτες και σε κάποιες δεκαετίες θα υπάρχουν παιδιά που στην ταυτότητά τους θα αναγράφεται “τόπος γέννησης, σελήνη”. ‘Εχετε προσδιορίσει χρονικά το πότε θα μπορούσε να συμβεί αυτό;-Δεν είμαι ειδικός επί του θέματος, δεν είμαι επαγγελματίας μελλοντολόγος (…) αλλά γενικά νομίζω ότι στα επόμενα 20-30 χρόνια, θα αρχίσει αυτό για τα οποίο μιλάμε να γίνεται πάρα πολύ αισθητό. Από τα διαβάσματά μου και από συζητήσεις με συναδέλφους μου από τη NASA και την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA), τα πράγματα αυτά «συμβαίνουν» κι εργάζονται πολλοί επιστήμονες πάνω σε αυτές τις δυνατότητες αυτή την ώρα που μιλάμε εμείς…ΕΡ. Σας φοβίζει καθόλου ότι το επόμενο μεγάλο άλμα σε αυτό το πεδίο πιθανότατα θα γίνει από εταιρείες όπως η SpaceX του Elon Musk ή η Blue Origin του Jeff Bezos;- (…) Πιστεύω πως κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν την αγωνία ότι η Γη δεν θα αντέξει και θέλουν να φτιάξουν κι αυτοί κάτι για να βοηθήσουν στο μέλλον. Θα έλεγα ότι (η εμπλοκή τους) θα λειτουργήσει θετικά (…) Όταν δε, μιλάμε για αυτούς που θα φύγουν (από τη Γη), δεν θα ειναι αυτοί που θα έχουν τα πουγκιά και θα πετάνε τις λίρες και θα λένε “πάρε τα λεφτά, μπαίνω στο πλοίο και φεύγω”. Θα υπάρχουν άλλου είδους κριτήρια, γιατί δεν θα θέλουμε να πάμε σε άλλους πλανήτες και να φτιάξουμε το Μετάνθρωπο από αυτούς που κάναν τη Γη όπως είναι τώρα…ΕΡ. Πώς όμως μπορεί να γίνει η επιλογή αυτών που θα αποικίσουν άλλους πλανήτες; – Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Όλοι οι άνθρωποι προφανώς γεννιόμαστε ίσοι, δεν το συζητάμε αυτό τώρα, όλοι έχουμε προφανώς τα ίδια δικαιώματα, αλλά σίγουρα δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Είναι καθαρά τυχαίο αυτό -κι ευτυχώς δεν έχει σχέση ούτε με κοινωνικές τάξεις, ούτε με φιλοσοφίες, ούτε με δεξιούς κι αριστερούς, όπως έλεγε κάποια φίλη μου. Το πνεύμα το πού πάει και κάθεται, το αποφασίζει μόνο του (…)   ΕΡ.Ο άνθρωπος παραβίασε την “κλειδαριά” της εξέλιξής του και κατά πολλούς ο Homo Sapiens όπως τον ξέραμε τελειώνει. Πού πιστεύετε ότι οδεύουμε ως είδος;-Θα είμαστε ένα περίεργο μείγμα, δεν μπορεί να το προσδιορίσει κάποιος ακριβώς, αλλά σίγουρα δεν θα είμαστε όπως είμαστε. Αυτό που λέτε για την παραβίαση της κλειδαριάς της εξέλιξης είναι πάρα πολύ ωραίο και βασικό. Γιατί είχαμε φτιαχτεί για να είμαστε πάνω στα δέντρα και να τρώμε χαρούπια. Έπεσε κάποιος κάτω από το δέντρο -ή αν είχε DNA ελληνικό τον έσπρωξε κάποιος- και είδε ότι εκεί είναι καλύτερα. Σηκώθηκε στα δύο πόδια και κατάλαβε ότι έτσι βλέπει πιο εύκολα τα λιοντάρια να έρχονται από ό,τι όταν είναι πεσμένος στα τέσσερα… Δεν είχε όμως η φύση προβλέψει ότι το μυαλό μας θα είναι αυτό που έχουμε τώρα… ‘Εχοντας αυτό το μυαλό επιδράσαμε πάνω στη φύση. Δεν μιλάω μόνο για τις κλιματικές αλλαγές. Η φύση δεν νόμιζε ότι θα πάει κάποιος να μείνει στη Στοκχόλμη λόγω του κρύου, και δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι μεγάλοι πολιτισμοί αναπτύχθηκαν χάρη στο κλίμα στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά το ανθρώπινο είδος κατασκεύασε ατμομηχανές, θέρμανση, ηλεκτρικό και τώρα η Σουηδία έχει γίνει καλύτερη από την Ελλάδα(…) Τώρα λοιπόν νομίζω ότι αυτό που συζητάνε όλοι, μέσα από την 4η βιομηχανική επανάσταση, είναι ο Μετάνθρωπος, η νέα εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. ΕΡ. Η στιγμή του θανάτου φαίνεται ότι απομακρύνεται ολοένα χρονικά για τον μέσο άνθρωπο και αρκετοί είναι αυτοί που μιλούν πλέον ακόμη και για κατάργησή του -τρόπον τινά. Αν βγάλουμε τον θάνατο από την εξίσωση, σε τι εκτιμάτε ότι θα πιστεύει ο άνθρωπος μελλοντικά; -Δεν θα έχει ανάγκη να πιστεύει σε κάτι. Υποτίθεται ότι όταν γίνει ο Μετάνθρωπος θα έχει μυαλό. Δεν με νοιάζει αν αυτό το μυαλό θα είναι φυσικό ή ψηφιακό (…) αλλά θα υπάρχει ένας πολύ ανεβασμένος μέσος όρος κι αυτό θα δώσει μια εντελώς διαφορετική όψη στον κόσμο γενικά. Μην ξεχνάμε ότι όλες οι σοβαρές θρησκείες έχουν πατήσει πάνω στον φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο, αυτό είναι ιστορικό γεγονός. Αν λοιπόν κάνουμε στο μέλλον τη ζωή να τραβάει όσο θέλεις, μέχρι να “βαριέσαι” -και δεν υπάρχουν θεωρήματα που να μας λένε ότι υπάρχει ανώτερο όριο- τότε τα πράγματα αλλάζουν εντελώς ως προς αυτό το θέμα (…)ΕΡ. Ο Mετάνθρωπος θα είναι πιο ελεύθερος ή απλά πιο ψυχρός;-Θα έλεγα και τα δύο. Δηλαδή και ελεύθεροι θα γίνουμε, σίγουρα, αλλά θα υπάρξει δυστυχώς και ψυχρότητα, αυτό είναι σίγουρο. Θα ελέγχουμε καλύτερα τα συναισθήματά μας. Θα ψηφίζουμε -αν υπάρχουν ακόμη ψήφοι- πιο σωστά, θα ξέρουμε γενικά τι κάνουμε…ΕΡ. Αυτό όμως ίσως οδηγήσει και στον θάνατο των τεχνών, γιατί διαχρονικά οι τέχνες προκύπτουν από τους δαίμονες που πολεμάμε…-Νομίζω πως θα έχουμε ίσως καινούργιους δαίμονες. Η ιδέα μου είναι ότι οι δαίμονες δεν θα μας αφήσουν ποτέ, πάντα θα θέλουμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Θα ήθελα να δω μεγάλες μεταβολές. Παρότι έχω πραγματική τρέλα με τον κινηματογράφο, θα ήθελα να δω καινούργια είδη τέχνης. Απλοϊκό αυτό που λέω, αλλά αν ήμουν τώρα 20-25 ετών, θα δημιουργούσα ένα θέατρο-κινηματογράφο, π.χ., με ολογράμματα, εικονική και επαυξημένη πραγματικότητα. Τέτοια μου περνάνε από το μυαλό. Οι νέοι θα μπορούν να έχουν απίστευτη γκάμα για να κάνουν πράγματα στο μέλλον για την τέχνη. Αρκεί να υπάρχει το drive, γιατί καταλαβαίνω το ερώτημά σας, τον φόβο ότι αν όλα είναι εντάξει και καλά, η ευδαιμονία μπορεί να φέρει αδράνεια.   ΕΡ. Κατά τη γνώμη σας τι οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση; -Η κρίση που άρχισε το 2008 ήταν διεθνές φαινόμενο. Και εμείς όμως ήμασταν έτοιμοι για την κρίση και το λέω με την αρνητική έννοια. Τι οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση; Τα μυαλά που κουβαλάμε και το φρούτο αυτό πάει πολύ πίσω (…) Είχαμε τις εποχές της αφθονίας, τις εποχές του “δώστα όλα” (…) Καταλαβαίνω ότι η Ελλάδα είχε περάσει από το 1936 -με εξαίρεση την περίοδο της “Χαμένης Άνοιξης” που έλεγε ο Στρατής ο Τσίρκας (…)- μια κατάσταση πολύ περίεργη, ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν εκτέλεσε δωσίλογους και το πληρώσαμε. Μετά πάμε στη χούντα, τη μεταπολίτευση, νομίζω ότι από το 1974 ως το 1980 ήταν μια καλή διαχείριση, έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν κατά κάποιο τρόπο (…) και μετά βεβαίως έχουμε την αλλαγή, η οποία ήταν αναμενόμενη, αλλά νομίζω πως το σύστημα εξόκειλε πολύ σύντομα από εκεί και πέρα με την έννοια των παροχών κι όλων των πραγμάτων που έγιναν… (…) Εγώ πιστεύω ότι οι Έλληνες …τους κακομάθανε είτε θελητά είτε αθέλητα. Έπρεπε να γίνουν κάποια πράγματα και καλώς γίνανε, αλλά νομίζω ότι έγινε μια υπερεκτίμηση του πόσο βαστάμε και νομίζω ότι αυτό μας οδήγησε σε αυτά που μας έχει οδηγήσει (…) Και άλλα κράτη είχαν κρίσεις, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος. Κοιτάξτε πού είναι αυτοί και πού είμαστε εμείς. Είναι μεγάλη κουβέντα γιατί είμαστε έτσι που είμαστε, γιατί μαλώνουμε συνέχεια… Έχουμε το κουτάκι της διχόνοιας κλειστό και όποτε το χρειαζόμαστε, το ανοίγουμε (…)ΕΡ. Αν ήσασταν σήμερα νέος επιστήμονας στην Ελλάδα, τι θα κάνατε; -Θα έφευγα για το εξωτερικό. Αυτό. Δεν θα έκανα τίποτα άλλο (…)ΕΡ. Ποιος είναι κατά την άποψή σας ο κυρίαρχος λόγος που κάνει μεγάλη μερίδα των Ελλήνων να αντιμετωπίζει εχθρικά την ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων;- Πρώτον, η γενική μου αίσθηση είναι ότι ευθύνεται η άγνοια. Δεύτερον, δεν ξέρω αν είναι όντως μεγάλη μερίδα των Ελλήνων που είναι εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστήμιων. Αλλά σίγουρα στα σινάφια των δημοσίων πανεπιστημίων -και προφανώς βγάζω εκτός τα κέντρα αριστείας για τα οποία ήδη μιλήσαμε- δεν αρέσει αυτό το πράγμα, κάτι που εγώ θεωρώ τρομαχτικά οπισθοδρομικό, είναι ιδεοληψίες του 19ου αιώνα, αυτού του είδους οι πεποιθήσεις, και είμαι κάθετος. Κι όταν λέω ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν εννοώ “τα μαγαζάκια της κεντρικής οδού”, μιλάω για σοβαρά ιδιωτικά πανεπιστήμια. Εγώ θα τα προτιμούσα να είναι και παραρτήματα μεγάλων ευρωπαϊκών ή αμερικανικών πανεπιστημίων (…) ‘Ολο αυτό μας κάνει κακό. Μας κάνει κακό ήδη και στην Ευρώπη που μας κοιτάνε όλοι περίεργα για αυτό το θέμα (…) Κατά τη γνώμη μου το θέμα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι όπως όταν ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση, που ανάγκασε και τη δημόσια να φτιάξει (…) Δεν με ενδιαφέρει αν αυτά τα λέει η ΝΔ ή το ΚΙΝΑΛ ή δεν τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ δεν έχω καμία κομματική ένταξη, σημαίες και ομπρέλες (…), αλλά -το τονίζω- η παρούσα κατάσταση των συγχωνεύσεων και της «ομογενοποίησης» των Πανεπιστημίων μας κάνει κακό και οδηγεί σε αδιέξοδο…