Η Ζωή Κωνσταντοπούλου με ανάρτησή της στο facebook ενημέρωσε για τη δικαίωση μίας 20μελούς οικογένειας από το Μονομελές Πρωτοδικείο, στη δικαστική μάχη με τον δήμο Φυλής.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε αναλάβει δικηγόρος της οικογένειας και στην ανάρτησή της εκφράζει τη χαρά της για την έκβαση της υπόθεσης.
Σημειώνει ότι ο δήμος Φυλής τον περασμένο Φεβρουάριο είχε εκδιώξει την οικογένεια από το σπίτι, το οποίο γκρέμισε, και πέταξε στον δρόμο την 90χρονη γιαγιά με 9 ανήλια παιδιά, γονείς και παπούδες σε συνθήκες παγετού, εν μέσω πανδημίας και lockdown.
Ενημερώνει ότι το Δικαστήριο “έκρινε ότι οι ενέργειες του Δήμου ήταν παράνομες, καταχρηστικές, αντίθετες στα χρηστά ήθη και προκάλεσαν ανυπαίτια βλάβη στην οικογένεια” και υπογραμμίζει πως πρόκειται για “μια μεγάλη νίκη της ανθρωπιάς και του δικαίου, απέναντι στην αναλγησία, την αυθαιρεσία και τον ρατσισμό”.
Επίσης, προσθέτει ότι η δικαστική απόφαση είναι “ένα μάθημα, ότι, όσο δυνατοί κι αν νομίζουν ότι είναι οι μηχανισμοί της εξουσίας, οι άνθρωποι, όταν αγωνίζονται απέναντι στην αδικία, μπορούν να τους νικήσουν”.
Αναλυτικά η ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου
“Καλό μήνα!
Το Μονομελές Πρωτοδικείο μόλις δικαίωσε την 20μελή οικογένεια που ο Δήμος Φυλής, τον περασμένο Φλεβάρη, εκδίωξε από το σπίτι της, γκρεμίζοντάς το και πετώντας στο δρόμο την 90χρονη προγιαγιά, τα 9 ανήλικα παιδιά, τους γονείς και τους παππούδες τους, σε συνθήκες παγετού και εν μέσω Πανδημίας και lockdown.
Το Δικαστήριο, με εμπεριστατωμένο σκεπτικό, έκρινε ότι οι ενέργειες του Δήμου ήταν παράνομες, καταχρηστικές, αντίθετες στα χρηστά ήθη και προκάλεσαν ανυπαίτια βλάβη στην οικογένεια. Η δικαστική απόφαση ανέστειλε το πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής της οικογένειας, διαπιστώνοντας την ακυρότητά του, και ο Δήμος Φυλής, που γκρέμισε το σπίτι με το πρόσχημα ότι «θα κάνει χώρο πρασίνου» και άφησε επί 6.5 μήνες, μέχρι σήμερα, τα μπάζα του γκρεμισμένου σπιτιού εκεί, καλείται τώρα να αποδώσει πίσω το οικόπεδο και να αποκαταστήσει την οικία που κατέστρεψε.
Μια μεγάλη νίκη της ανθρωπιάς και του δικαίου, απέναντι στην αναλγησία, την αυθαιρεσία και τον ρατσισμό. Κι ένα μάθημα, ότι, όσο δυνατοί κι αν νομίζουν ότι είναι οι μηχανισμοί της εξουσίας, οι άνθρωποι, όταν αγωνίζονται απέναντι στην αδικία, μπορούν να τους νικήσουν.
Ως δικηγόρος της οικογένειας, χθες πήρα τη μεγαλύτερη ανταμοιβή: το χαμόγελο των μικρών παιδιών της οικογένειας, που προσμένουν πια να επιστρέψουν στην εστία τους.”
