Πώς οι Belharra «κλειδώνουν» Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο

Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με την απόκτηση των Belharra γίνεται ένα από τα ισχυρότερα ναυτικά της Μεσογείου.

του Χρήστου Μαζανίτη

Ήταν το 1989 όταν η Ελλάδα παρήγγειλε για τελευταία φορά φρεγάτες. Οι 4 ΜΕΚΟ αποτελούσαν τότε την τεχνολογία αιχμής. Όπως και οι φρεγάτες Belharra σήμερα, οι οποίες είναι προϊόν των παρατηρήσεων του Πολεμικού μας Ναυτικού στις φρεγάτες Fremm.

Με εκτόπισμα 4.100 τόνους σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να τα τοποθετήσει στα «βαριά» πλοία, αφού η Fremm και η ισπανική F-100 που επίσης προτάθηκαν στο ΠΝ έχουν εκτόπισμα 6.100 ως 6.500 τόνους.

Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θεωρούνται «ελαφρά» πλοία σε ότι αφορά τον εξοπλισμό τους.

Η ελληνική διαμόρφωση των FDI Belharra θα φέρει 32 κελιά εκτόξευσης αντιαεροπορικών πυραύλων Aster 30. Πρόκειται για ένα νέο οπλικά σύστημα που εισάγεται στο Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο αναμένεται να φέρει τα πάνω κάτω στις αντιαεροπορικές επιχειρήσεις, όπως συνέβη και με τον πύραυλο Meteor των Rafale.

Πρόκειται για αντιαεροπορικούς πυραύλους εμβέλειας 120 χιλιομέτρων που μπορούν να καταρρίψουν με μόνο μια βολή εχθρικό μαχητικό, πύραυλο ή drone. Το κάθε πλοίο θα φέρει 32 πυραύλους, και σε πλήρη ανάπτυξη των τριών φρεγατών θα μπορούν να αντιμετωπιστούν 96 ταυτόχρονες απειλές από αέρος.

Το δεύτερο σύστημα που φέρει είναι η αναβαθμισμένη έκδοση των ανιπλοϊκών πυραύλων Exocet. Το φόβητρο κάθε αντίπαλου Στόλου. Τους διαθέτει μόνο η Ελλάδα, μπορούν να πετούν μόλις 2 μέτρα πάνω από το νερό και όταν ο αντίπαλος τους αντιληφθεί έχει μόνο 18 δευτερόλεπτα προθεσμία να αντιδράσει. Η κάθε Φρεγάτα θα είναι εξοπλισμένη με 8 πυραύλους Exocet. Πρόκειται για πολικό σύστημα που το γνωρίζουν άριστα στο ΠΝ, αφού με αυτό είναι εξοπλισμένες και οι ΜΕΚΟ όπως επίσης και οι πυραυλάκατοι.

Το υπερσύγχρονο ραντάρ του με την δυνατότητα ηλεκτρονικού πολέμου αποτελεί την αιχμή της τεχνολογίας. Πρόκειται για ραντάρ σάρωσης τεσσάρων διαστάσεων με εμβέλεια έως 300 χιλιόμετρα που μπορεί να καθοδηγήσει ταυτόχρονα 16 πυραύλους κατά εχθρικών απειλών.

Όμως, οι δυνατότητες του πλοίου δεν σταματούν εκεί. Σημαντικό ρόλο παίζει και η σχεδίαση του, η οποία έχει τα χαρακτηριστικά Stealth, αφήνοντας πολύ μικρό αποτύπωμα στα αντίπαλα ραντάρ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιχειρησιακή δράση κι επιβιωσιμότητα.

Επίσης, θα είναι πλήρως διαλειτουργική με τους στόλους της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα θα γίνει, έτσι, η δεύτερη χώρα που διαθέτει αυτή την φρεγάτα πολλαπλών αποστολών, ανεβάζοντας τον αριθμό των μονάδων που παράγονται από πέντε, για το Γαλλικό Ναυτικό, σε οκτώ συνολικά, με option για 1 ακόμη.

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, όμως, είναι τι γίνεται; Τελειώσαμε με τις 3 Belharra τον εξοπλισμό του ΠΝ;

Η απάντηση που λάβαμε απ’ όσους μιλήσαμε στο ΠΝ, εν ενεργεία ή εν αποστρατεία, ήταν η ίδια και μονολεκτική «όχι».

Όλοι τους θεωρούν βέβαιο ότι οι 3 Belharra θα γίνουν 4. Όπως 4 θα είναι και οι κορβέτες ή ελαφριές φρεγάτες Gowind, που τελικά θα συμφωνηθούν, όταν καταλήξει το ΠΝ στην διαμόρφωση τους.

Όμως, ο σχεδιασμός του Πολεμικού Ναυτικού για τον Στόλο Φρεγατών αναφέρει 14 μονάδες. Δεδομένου ότι οι 4 ΜΕΚΟ θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για πολλά χρόνια με τις 8 νέες προσθήκες, που θα έχουν ολοκληρωθεί ως το 2027 θα έχουμε 12 πλοία.

Θεωρείται βέβαιο ότι ως το 2030 θα έχουν αποσυρθεί όλες οι φρεγάτες κλάσης “S”. Συνεπώς προκύπτει ένα «κενό» 2 πλοίων. Κάτι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σίγουρα θα πρέπει να αναμένουμε κι άλλες εκπλήξεις.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ