«Η δήλωσή μου στην τηλεοπτική στιχομυθία, ήταν ότι η έρευνα της Ευρωπαίας Εισαγγελέως και κάθε εισαγγελέως θα έλεγα εγώ, εθνικού δικαστή ή Ευρωπαίου δικαστή, όταν αποκαλύπτει σκάνδαλα και εγκλήματα, προφανώς μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις και βεβαίως να οδηγήσει σε παραίτηση την κυβέρνηση» ανέφερε ο Νίκος Φαραντούρης, σύμβουλος Ευρωπαϊκής πολιτικής του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος, εξηγώντας τι εννοούσε με τη δήλωση «θα ήταν ευχής έργον να ρίξει την κυβέρνηση η Ευρωπαία Εισαγγελέας».
«Βεβαίως στην κοπτοραπτική της Νέας Δημοκρατίας τις μεταμεσονύκτιες ώρες που ασχολήθηκαν μαζί μου και τους ευχαριστώ, δεν αναφέρθηκε η ουσία της τοποθέτησής μου» είπε στο Πρώτο Πρόγραμμα.
«Δεν έδωσα διάλεξη. Εάν ήθελε ο κ. Χατζής ή οποιοσδήποτε άλλος διάλεξη Συνταγματικού Ευρωπαϊκού Δικαίου, ευχαρίστως να έρθει στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Ούτως ή άλλως στα δημόσια πανεπιστήμια τα αμφιθέατρα είναι ελεύθερα για οποιονδήποτε επιθυμεί να παρακολουθήσει. Στιχομυθία είχαμε και είπα το αυτονόητο που ισχύει σε μια δημοκρατική, ευνομούμενη ευρωπαϊκή πολιτεία» τόνισε.
Όσον αφορά στην τοποθέτηση στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή, σχετικά με τον Άρειο Πάγο και τη χούντα, διευκρίνισε τα εξής.
«Για να τα βάλουμε τα πράγματα από την αρχή, διότι όταν αποσπασματικά επικαλείσαι πράγματα, δημιουργείς και τις λανθασμένες εντυπώσεις. Ειπώθηκε ότι ουδείς είναι υπεράνω κριτικής σε μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία. Η Ένωση Εισαγγελέων είναι ένα συνδικαλιστικό όργανο απολύτως σεβαστό και η γνώμη της και οι τοποθετήσεις της. Δεν σημαίνει ότι συμφωνούν όλοι οι δικαστές μαζί της και δε σημαίνει ότι συμφωνούν και όλοι οι υπόλοιποι μαζί της. Σεβαστή η γνώμη της, αλλά και αυτή πρέπει να υποστεί την κριτική.
Δεν σημαίνει ότι εγώ έχω δίκιο, αλλά δεν σημαίνει ότι και αυτοί έχουν a priori δίκιο. Κι αυτό που είπα είναι ότι και ο Άρειος Πάγος και τα συνδικαλιστικά όργανα της Δικαιοσύνης, αλλά και σύσσωμος ο δημόσιος βίος της χώρας, όσοι συμμετέχουμε στο δημόσιο βίο, είτε ως εκπρόσωποι της νομοθετικής εξουσίας, είτε ως εκπρόσωποι της δικαστικής εξουσίας, είτε ως εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας στην κυβέρνηση, κρινόμαστε. Ούτε είναι θέσφατο οτιδήποτε νομολογήσει ή αποφασίσει ο Άρειος Πάγος ότι είναι υπεράνω κριτικής. Και μάλιστα αναφέρθηκα, διότι οι συνομιλητές μου, μου λένε, Ο Άρειος Πάγος, αλίμονο. Δεν κατάλαβα, στο απυρόβλητο είναι οι δικαστικές αποφάσεις;»
