ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Είχα δει πριν από λίγο καιρό το αθηναϊκό ανέβασμα του «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» στο «Καρέζη»με τον Γιάννη Νιάρρο να «κεντάει»στον πρωταγωνιστικό κι απαιτητικότατο ρόλο του Κρίστοφερ και πήγαινα στη Μονή Λαζαριστών, κάπως… μουδιασμένος για να εδώ το εκεί ανέβασμα του έργου. Με είχε συναρπάσει-καθηλώσει ο Νιάρρος στην παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου κι ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά.Με το που βγήκε στη σκηνή ο νεότατος Βασίλης Ντάρμας παίζοντας τον ίδιο ρόλο, κάμφθηκαν οι αντιστάσεις μου.Δεν θα μπω στο τριπάκι να κάνω συγκρίσεις των δύο παραστάσεων και των δύο ηθοποιών.Θα σταθώ στο πόσο με συγκίνησε αυτό το νέο αγόρι,αυτός ο ταλαντούχος νέος ηθοποιός που καταθέτει ψυχή στο «στοίχημά»του αυτό και συγκινεί βαθιά με τον τρόπο που «αναδεικνύει»την αλήθεια του ήρωα που παίζει.
Η παράσταση που έφτιαξε με πολύ ευαισθησία και λιτές,καθαρές γραμμές η Ελεάνα Τσίχλη είναι μια δυνατή δουλειά Ο τεράστιος άσσος της είναι αυτός ο νέος ηθοποιός.Τον παρακολουθούσα να γίνεται ο Κρίστοφερ Τζον Φράνσις Μπουν,αυτό το ιδιαίτερο,διαφορετικό παιδί που’ ναι γεμάτο ταλέντα και γνώσεις,το οποίο προσπαθεί να λύσει τον μυστηριώδη θάνατο ενός σκύλου και που πέφτει πάνω σε μυστικά και ψέματα τα οποία φέρνουν μια σειρά από ανατροπές στη ζωή του-και στη ζωή των άλλων.Ο Ντάρμας γίνεται όσο αθώος είναι ο Κρίστοφερ.Ο Ντάρμας επιμένει όπως ο Κρίστοφερ, φοβάται όπως αυτός, αλλά και τολμά να προχωρήσει μπροστά όπως εκείνος,χωρίς να αφήνει κανέναν να τον αγκαλιάζει και χωρίς να επιτρέπει κανένα ψέμα να σταθεί όρθιο μπροστά του.Βαθύτατα συγκινητικός είναι ο Βασίλης Ντάρμας.Βούτηξε μέσα στον Κρίστοφερ και με ένα τρόπο έγινε αυτός-τι κίνηση,τι δουλεμένη φωνή για να παραπέμπει σε μικρό αγόρι,τι ακρίβεια και στην πιο μικρή λεπτομέρεια. Ισχυρή η «νίκη»του στο έργο των Χάντον-Στήβενς και σίγουρα την οφείλει και στη σκηνοθέτιδά του Ελεάνα Τσιχλη και στους συνοδοιπόρους του που’ ναι εξαιρετικοί.Ο λόγος για τους Μελίνα Γαρμπή,Μαρία Μπαγανά, Χάρη Παπαδόπουλο,Ορέστη Παλιαδέλη,Χρύσα Τουμανίδου,Μαριάννα Αβραμάκη, Γωγώ Παπαϊωάννου,Θοδωρή Παλιαδέλη και Αλκιβιάδη Σπυρόπουλο.
Εξαιρετική η ιδέα του διευθυντή του ΚΘΒΕ Γιάννη Αναστασάκη να παρουσιάσει την γερή αυτή παράσταση στην εφηβική σκηνή γιατί μέσα από αυτή περνούν ισχυρά μηνύματα στους νέους- για την αλήθεια, την αγάπη,την διαφορετικότητα, τις αξίες της ζωής.Το απόγευμα του Σαββάτου που είδα την παράσταση ήταν πολλές οικογένειες στην πλατεία που την παρακολούθησαν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και που στο τέλος χειροκροτούσαν όρθιες φωνάζοντας μπράβο σε όλους τους συντελεστές και κυρίως στον Βασίλη Ντάρμα. Μαθαίνω πως υπάρχει η σκέψη να παιχτεί η δουλειά αυτή τον Απρίλη για λίγες βραδινές παραστάσεις προκειμένου να την δουν κι άλλοι θεατές και ελπίζω να υλοποιηθεί,γιατί πρέπει να την δουν πολλοί, ή μάλλον όσοι περισσότεροι γίνεται!
