Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Ξημέρωσε με μια ακόμα απώλεια, του ακάματου καλλιτεχνικά, ευφάνταστου, εξαιρετικού παραγωγού Μιχάλη Αδάμ που έφερε στη χώρα μας top παραστάσεις θεάτρου, χορού, κορυφαίους τραγουδιστές και μοναδικά συγκροτήματα και που μας “πλούτισε” με δεκάδες συναρπαστικές υπερπαραγωγές του απο το Badminton, όπου μεγαλούργησε, μέχρι σε δεκάδες θέατρα. Θεϊκά μιούζικαλ, δυνατές παραστάσεις και πόσα όνειρα είχε ακόμα…
Τον θυμάμαι σε ένα δείπνο στη Θεσσαλονίκη έπειτα απο μια παράσταση του σπουδαίου Master Class του -το τελευταιο του διαμάντι με την Μαρία Ναυπλιώτου σε ρεσιτάλ ερμηνείας!- να μου μιλά με πάθος για όσα πέτυχε και κυρίως για όσα ονειρευόταν. Ανέβαζα πάντα τον πήχη ψηλότερα αγαπώντας πραγματικά το Θέατρο, τον χορό, τη μουσική, τα αληθινά Μεγαλα Ταλεντα. Είχε τοσα να προσφέρει ακόμα…
Η είδηση της περιπέτειας της υγείας του με τον κορονοϊό μας είχε λυπήσει όλους. Κάποια στιγμή πήγαινε καλύτερα. Πήραμε μια ανάσα. Μα μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Στα τηλέφωνα ήμασταν όλοι αναστατωμένοι. Δεν τα κατάφερε όμως, βυθίζοντας σε πένθος τον καλλιτεχνικό χώρο… Τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του, στους συνεργάτες του που τον λάτρευαν…
Τελευταίο πλάνο. Ήμασταν έξω απο το Αριστοτέλειον με ένα ποτό στο χέρι. Οι ουρές του Master Class τεράστιες. Καμάρωνε απ´τη μια κι απ’ την άλλη έκανε σχέδια. Μιλούσε για αυτά και έλαμπε. Το θυμάμαι σαν τώρα το χαμόγελο του… Θα μας λείψει, όπως θα μας λείψει και το πάθος του για την Τέχνη και τη ζωή…
