ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Πρώτος σου αποκάλυψα πως ο πολυπράγμων Τάκης Χρυσικάκος ετοιμάζει για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας την συναρπαστική «Βαβυλωνία»του Δημήτρη Βυζαντίου,πρώτος πρόδωσα την δυνατή διανομή που έφτιαξε, πρώτος «ανέβασα»φωτογραφίες απ’τις πρόβες και τώρα επανέρχομαι με αποκλειστικό υλικό από την επίσημη φωτογράφηση που έγινε για την προώθηση της υποσχόμενης παραγωγής που ξεκινάει στις 23 Οκτωβρίου στη σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών. Δες το εντυπωσιακό «πακέτο»που εξασφάλισα και πάμε να στα πω όλα για την παράσταση που σκηνοθετεί με μεράκι ο Χρυσικάκος,ο οποίος όπως πρώτος έχω…προδώσει κρατά και τον εξαιρετικό ρόλο του Ανατολίτη σε αυτή. Φύγαμε λοιπόν…
Το θεατρικό έργο «Βαβυλωνία» του Δημήτρη Βυζαντίου σκηνοθετεί ο Τάκης Χρυσικάκος στο ΚΘΒΕ ευελπιστόντας, μέσα από το γλωσσικό χάος να καταδείξει πως από την εθνική ασυνεννοησία αποκτήσαμε την εθνική μας ταυτότητα.
Ανατροπές, παρεξηγήσεις, αμάθεια, απέλπιδες προσπάθειες εθνικής ανάτασης, κρατική γραφειοκρατία και κυρίως…γλωσσικό χάος ή καλύτερα το «γλωσσικό ζήτημα», να κυριαρχεί σε μια λαϊκή κωμωδία, που όταν γράφτηκε το 1836 ανέδειξε την ανάγκη για μία ενιαία νεοελληνική γλώσσα!
Ναύπλιο 1827. Σε ένα χάνι διασκεδάζει μια παρέα ανδρών από διαφορετικά μέρη της χώρας. Ένας Χιώτης, ένας Αρβανίτης, ένας λόγιος, ένας Μωραΐτης κι ένας Κρητικός, ο Μανωλιός, που είναι ερωτευμένος με τη Γαρουφαλιά, την όμορφη κόρη του Μπαστιά.Πάνω στο γλέντι ξεσπά ένας καβγάς –για τα μάτια της Γαρουφαλιάς– και ο Αρβανίτης λαβώνει τον Μανωλιό στο χέρι.Ο επτανήσιος αστυνόμος Γεώργιος Φάντες προσπαθεί να διαλευκάνει αν το όλο επεισόδιο ήταν εκ προμελέτης ή κατόπιν ατυχήματος. Καθώς οι ντοπιολαλιές είναι έντονες δεν αντιλαμβάνεται τίποτε απ’ όσα ακούει, Έτσι, διατάζει να συλληφθούν όλοι και να οδηγηθούν στη φυλακή, απ’ όπου και απελευθερώνονται μόλις γίνεται κατανοητή η αιτία του επεισοδίου.
Ο Δημήτριος Κ. Βυζάντιος έγραψε τη Βαβυλωνία το 1836. Με φόντο το επίκαιρο για την εποχή του γλωσσικό ζήτημα, δημιούργησε ένα έργο που έφερε στο προσκήνιο το πρόβλημα των τοπικών διαλέκτων και την έλλειψη μιας ενιαίας μορφής προφορικού λόγου.
Ο συγγραφέας θέλησε «τὴν λυπηρὰν αὐτὴν κατάστασιν» να τη μετατρέψει σε κωμωδία με στόχο να παροτρύνει το κοινό στη διάδοση της παιδείας και να αναδείξει την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας ενιαίας νεοελληνικής γλώσσας.
Οι λεκτικές παρεξηγήσεις που οδηγούν σε διαπληκτισμούς αποτελούν ένα βασικό στοιχείο της λαϊκής κωμωδίας· στη Βαβυλωνία αναδεικνύονται σε κομβικό άξονα του κειμένου.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία- δραματουργική επεξεργασία: Τάκης Χρυσικάκος
Σκηνικά- Κοστούμια: Σάββας Πασχαλίδης
Διανομή
Ανατολίτης: Τάκης Χρυσικάκος
Αστυνόμος: Κοσμάς Ζαχάρωφ
Λογιότατος: Νικόλας Μαραγκόπουλος
Πελοποννήσιος: Κώστας Ίτσιος
Χιώτης: Ηλίας Μπερμπέρης
Λοκαντιέρης: Δημήτρης Παλαιοχωρίτης
Αρβανίτης: Αλέξανδρος Μούκανος
Κρητικός: Κωνσταντίνος Χατζησάββας
Κύπριος: Βασίλης Παπαδόπουλος
Γραμματέας Αστυνόμου: Λευτέρης Λιθαρής
Στρατιώτης: Θανάσης Ραφτόπουλος
Τη δραματουργική επεξεργασία του κειμένου που έγραψε ο Δημήτριος Κ. Βυζάντιος επιμελήθηκε ο σκηνοθέτης, Τάκης Χρυσικάκος, ο οποίος βασίστηκε πάνω στις δύο εκδοχές του έργου (1836 και 1840) με στόχο να δημιουργήσει το υλικό εκείνο που θα αναδείξει την ιδιαίτερη σκηνοθετική του ματιά.
