Του Βασίλη Μπουζιώτη
Διαβάστε τις σημερινές σημειώσεις στην ατζέντα του Μπουζ.
Έγραφα χθες πως το ιδιαίτερο project που ετοίμαζε για το Pantheon ο «πολύς» Μιχαήλ Μαρμαρινός με μουσικό τον άξιο Δημήτρη Παπαδημητρίου «ναυάγησε» λόγω κρίσης, «έσκασαν» όμως νέες πληροφορίες που φέρνουν καινούργια δεδομένα στο«σκηνικό».
Η εν λόγω φιλόδοξη παραγωγή δεν θα ανέβει μεν το καλοκαίρι, όπως όλοι περιμέναμε,αλλά δεν «ναυάγησε» όπως σας ενημέρωσα.Απλώς αναβλήθηκε για τον Απρίλιο του 2017!
Μετατέθηκε η έναρξη της δουλειάς για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα,μια και όπως έμαθα θα είναι μια υπερπαραγωγή αξιώσεων που θέλει πολύ χρόνο και κόπο για να ετοιμαστεί…
Ο πολυπράγμων Μαρμαρινός κάνει ήδη τον σχεδιασμό της δουλειάς και θα κάνει πρόβες σε δύο περιόδους με πολύ ισχυρή «ομάδα» -να περιμένεις να στα «προδώσω» όλα όταν έρθει ώρα και να μην βιάζεσαι τόσο πολύ…
Μεγάλη είναι η ανταπόκριση που έχουν οι κατά Τάρλοου «Τρεις αδελφές»στο θέατρο «Πορεία».
Η παράσταση που κέντρισε με το που ξεκίνησε το κοινό κι έχει αρχίσει να παίρνει θερμές κριτικές,θα επαναληφθεί σύμφωνα με πηγές μου και τον επόμενο χειμώνα!
Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού οι θεατές κάνουν ουρές στο εν λόγω θέατρο για να απολαύσουν το αριστουργηματικό έργο του Άντονν Τσέχοφ διασκευασμένο αλλά και σκηνοθετημένο από τον Δημήτρη Τάρλοου.
Ο Τσέχωφ έγραψε τις «Τρεις αδερφές -ένα έργο για την προσδοκία- το 1901, στο γύρισμα του 20ου αιώνα. Ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτηρίζει το έργο του «κωμωδία» και τους χαρακτήρες του «μπουφόνους», καθώς φέρνει κάθε έναν από αυτούς, κάθε τους ελπίδα, κάθε τους αγωνία, αντιμέτωπους με την πραγματικότητα, όπως αυτή σμιλεύεται αμείλικτα από τον χρόνο.Τα τέσσερα παιδιά ενός μορφωμένου στρατιωτικού, οι τρεις κόρες του και ο μοναχογιός του, «ξεμένουν» μετά τον θάνατό του στον τόπο της τελευταίας του μετάθεσης, σε μια απομακρυσμένη και μονότονη πόλη της ρωσικής επαρχίας.
Ο στενός πυρήνας της οικογένειας και των στρατιωτικών φίλων τους λειτουργεί ως μια «νησίδα πολιτισμού» για τα αδέλφια και διατηρεί ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής στην ιδανική πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Μόσχα.
Ωστόσο, η μικρή, ιδιότυπη κοινότητά τους φυλλορροεί μέσα στον χρόνο και την πραγματικότητα συμπαρασύροντας κάθε προσδοκία.Ο Δημήτρης Τάρλοου μας εξ-οικειώνει με το έργο με μια δραματουργία-έκπληξη, που αν και «μικραίνει» τις χιλιομετρικές αποστάσεις, τονίζει την απόσταση από τον εαυτό, από το μέλλον και το παρελθόν.
Όπως σημειώνει και ο ίδιος: «Σ’ αυτή τη σπουδή για το πέρασμα του χρόνου οι χαρακτήρες βρίσκονται να ζουν την δικιά τους δυστοπία αναζητώντας την ουτοπία μιας Ιθάκης.».Θες και διανομή!
Διανομή:
Πρόζοροφ Ανδρέας: Λαέρτης Μαλκότσης
Ναταλία: Μαριάννα Δημητρίου
Όλγα: Αλεξάνδρα Αϊδίνη
Μαρία: Ιωάννα Παππά
Ειρήνη: Λένα Παπαληγούρα
Κουλίγκιν Θόδωρος: Κώστας Κορωναίος
Βερσίνιν Αλέξανδρος: Γιάννης Νταλιάνης
Τούζενμπαχ: Παντελής Δεντάκης
Σολιόνι: Δημήτρης Μπίτος
Τσεμπουτίκιν: Γιώργος Μπινιάρης
Φεντότικ: Πάρις Θωμόπουλος
Ροντέ: Βασίλης Παναγιωτόπουλος
Φεραπόντ: Χάρης Τσιτσάκης
Ανφίσα: Μαριέττα Σγουρδαίου
Εξαιρετικά εντυπωσιακή είναι η πολυδάπανη αλλά και πολυπρόσωπη υπερπαραγωγή«Victor Victoria»που φιλοξενεί επιτυχώς το θέατρο Pantheon.
Ο Απόλλωνας Παπαθεοχάρης εξελίσσεται σκηνοθετικά και κερδίζει μέσα από σκληρή δουλειά που είναι ολοφάνερη και στον πιο αδαή θεατή, γόνιμο έδαφος στο χώρο.
Αγαπάει τα μιούζικαλ ο τάχιστα ανερχόμενος σκηνοθέτης και σε αυτό του Blake Edwards έδωσε τον καλύτερό του εαυτό…Η ιστορία της πάμφτωχης σοπράνο Βικτόρια Γκραντ που μεταμφιέζεται σε ομοφυλόφιλο άντρα και θριαμβεύει στα μεγάλα κλαμπ του μεσοπολεμικού Παρισιού ως κόμης Βίκτορ Γκραζίσκι, ξετυλίγεται στη σκηνή του «Pantheon» με μια ιδιαίτερη αισθητική ματιά από τον Παπαθεοχάρη, ο οποίος «φωτίζει»το σπιρτόζικο«σχόλιο»του δυνατού συγγραφέα πάνω στη σεξουαλική ταυτότητα και την διαφορετικότητα.
ΑΡΩΓΟΙ του Παπαθεοχάρη είναι η Μυρτώ Κοντοβά που στο ντεμπούτο της στο θέατρο έχει δεινότητα-γερή η διασκευή και υπέροχοι οι στίχοι της-,ο Αλέξιος Πρίφτης-εξαιρετική η ενορχήστρωσή του και καίριος ο τρόπος που διευθύνει την ορχήστρα-και ο Μανόλης Παντελιδάκης που υπέγραψε με οίστρο και αποτελεσματικότητα τα σκηνικά.
Ο ίδιος ο Παπαθεοχάρης έφτιαξε εντυπωσιακότατα κοστούμια-από τα πιο «πλούσια»αλλά και όμορφα που έχουμε δει στην χώρα μας…
Την πληρέστερη θεατρική της ερμηνεία πετυχαίνει ως…Victor-Victoria η Εβελίνα Παπούλια. «Γίνεται» με ακρίβεια η άνεργη σοπράνο που για να επιβιώσει οικονομικά παριστάνει τον άνδρα που παριστάνει τη γυναίκα. Εντυπωσιάζει και υποκριτικά και χορευτικά και κυρίως τραγουδιστικά με τις φωνητικές της δυνατότητες να καθηλώνουν το κοινό.Ιδανική για το είδος, το δίχως άλλο!
«Σαρώνει» τη σκηνή ο πληθωρικός Γιάννης Ζουγανέλης παίζοντας τον γκέι ιμπρεσσάριο φίλος της–μεγάλη κωμική στόφα και ζηλευτή αμεσότητα- και «απογειώνει»τις κωμικές σκηνές του έργου.
Ο Γιάννης Στάνκογλου στο ντεμπούτο του στο μιούζικαλ έχει ευθυβολία και κύρος.Ερμηνεύει με μεράκι και όρεξη τον αμερικανό γκάνγκστερ που ταλαντεύεται στο αν θα ακολουθήσει την καρδιά του ή όχι και το σκηνικό του εκτόπισμα είναι ζηλευτό.
Πλάι τους μας εκπλήσσει πολύ ευχάριστα η αγνώριστη Θεοδώρα Τζήμου στο ρόλο της ξανθιάς μπίμπο-ερωμένης του γκάγκστερ και κατά γενική ομολογία κλέβει στιγμές- στιγμές την παράσταση με το σπαθί της.
Απολαυστικός στο ρόλο του ο ικανότατος και στο μιούζικαλ Γιώργος Κοψιδάς-στην ανατροπή του ήρωα,είναι έξοχος!
Καίριοι οι Δημήτρης Φραγκιόγλου,Γιώργος Σουξές
