Άθλος Φιλιππίδη στον “Ηλίθιο”

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Μπορεί ένας ηθοποιός που είναι κατά γενική ομολογία ο καλύτερος κωμικός της γενιάς του, να συναρπάζει και στο δράμα; Ο χαρισματικός Πέτρος Φιλιππίδης έχει αποδείξει πως ναι, ξέρει τον τρόπο να κερδίζει διάφορα και διαφορετικά “στοιχήματα”μέσα από σκληρή δουλειά με όποιο είδος κι αν καταγίνεται! Λίγο μετά από ένα κέντημα στον Αριστοφάνη, μπορεί να καθηλώνει το κοινό παίζοντας στο Θάνατο του Εμποράκου! Φέτος, λίγο μετά την ξεκαρδιστική του ερμηνεία στο Ψέμα στο ψέμα, ντύνεται τον Πρίγκιπα Μίσκιν στον “Ηλίθιο”του Ντοστογέφσκι που σπάει πόρτες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά! Οι άσσοι της παράστασης πολλοί:η έξοχη διασκευή των αδελφών Κουφαλη, η εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Νικου Διαμαντη,οι ταλαντούχοι συμπαίκτες του Μαρία Κίτσου, Γιάννης Στάνκογλου, Λένα Παπαληγούρα, Ιωάννης Παπαζήσης-με πολύτιμο πάντα τον κύριο Γιώργο Κωνσταντίνου! Τον ερμηνευτικό Άθλο όμως,την ερμηνεία-διαμάντι την πετυχαίνει αυτός που δεν φεύγει τρεις ώρες από τη σκηνή καταθέτοντας ιδρώτα σώματος και ψυχής, παίζοντας τον απαιτητικότατο ρόλο του Πρίγκιπα Μίσκιν!

Έχω απολαύσει πολλές “νίκες” του Πέτρου Φιλιππίδη στα χρόνια που έχει κάψει στο σανίδι. Τον έχω θαυμάσει από τα πρώτα βήματα του, τον έχει δει να ανθίζει και να κερδίσει δύσκολα στοιχήματα από τον Σαιξπηρ,τον Αριστοφάνη και τον Γκολντονι μέχρι τα μιούζικαλ,τις κομεντί και τις κωμωδίες. Στον “Ηλιθιο” κάνει την αρτιότερη και πληρέστερη ερμηνεία της γόνιμης καριέρας του καθώς “γίνεται”,όχι απλώς “μεταμορφώνεται”ο ήρωας του Ντοστογέφσκι! Κυρίαρχος των μέσων του,με σπάνιο μέτρο και ζηλευτή ακρίβεια,με δυσεύρετη εσωτερικότητα και αλήθεια “είναι”ο Πριγκιψ Λέων Νικολαγιεβιτς Μίσκιν! Δεν… καμώνεται τον Μίσκιν,δεν τον περιγράφει,δεν φέρει στοιχεία του! “Είναι”ο ήρωας που εμπνεύστηκε ο σπουδαίος συγγραφέας και σαρώνει τη σκηνή έχοντας την αθωότητα, την ευγένεια, την αληθεια, την ποιότητα, την δοτικότητα, την γενναιοδωρία, την τραγικότητα του. Για τρεις ώρες συγκλονίζει, συνταράζει, καθηλώνει το κοινό είτε ερμηνεύοντας τις ακριβές ατάκες του Ντοστογέφσκι,είτε υπάρχοντας με ηχηρές σιωπές που κόβουν την ανάσα! Έχει το βλέμμα του Μίσκιν-καθαρό, αθώο,παράφορα ερωτευμένο, λυπημένο. Στάζουν αίμα οι σιωπές του. Ναι, στον Μίσκιν του καταφέρνει την πιο σπουδαία και ολοκληρωμένη ερμηνεία- νίκη του ο Φιλιππιδης. Τρέξτε να τον δείτε στον Πειραιά! Τρέξτε να δείτε όλο τον δυνατό θίασο που έφτιαξε ο Διαμαντης, αλλά κυρίως τρέξτε να δείτε μια ερμηνεία που θα κουβαλάτε για χρόνια!

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ