Ευρω-Νταχάου!

 

 

 

 

Ο Ερυθρός Σταυρός, με βάση στοιχεία τα οποία του υπέβαλαν 22 από τις εθνικές επιτροπές του στην Ευρώπη, κατέγραψε ότι χορηγείται επισιτιστική βοήθεια σε 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους, ένας αριθμός κατά 75% αυξημένος σε σύγκριση με την περίοδο τρία χρόνια πριν. Αυτή είναι η Ευρώπη που, κατά την χτεσινή ομιλία του κ.Σαμαρά,   «αφήνει πίσω της κρίση»…

   Μετά τις υπέροχες κυβερνητικές φιέστες για την ανάληψη της εκ περιτροπής προεδρίας της ΕΕ (τέτοιες γιορτές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις αντίστοιχες υπέρλαμπρες τελετές που διενεργούνταν στο σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας) ας επιστρέψουμε στην πραγματική ζωή.

   Σε αυτήν, στην πραγματική ζωή, οι χτεσινές φιέστες θα μπορούσαν να εκληφθούν ακόμα και ως ετεροχρονισμένο δοξαστικό υπέρ της τρόικας και των Μνημονίων. Γιατί, ας μην το ξεχνάμε: Τα 2/3 της λαομίσητης τρόικας, είναι «made in ΕU»: Είναι Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα…

   Στην πραγματική ζωή, λοιπόν, η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τα φληναφήματα περί της λέσχης των «ισότιμων εταίρων». Αντίθετα, μέσα στην ΕΕ εκείνο που ευδοκιμεί νομοτελειακά είναι η ανισομετρία και οι αντιθέσεις. Προϊόν αυτής της ανισομετρίας είναι και το γεγονός, για παράδειγμα, ότι:

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ παράγοντας άμβλυνσης των ανισοτήτων, αλλά πεδίο όπου βασιλεύει ο νόμος που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στις ηγέτιδες και πλούσιες Γερμανία και Γαλλία:

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ η «Ευρώπη των εργαζομένων». Ήταν είναι και θα είναι μια διακρατική ένωση των μεγαλύτερων μονοπωλίων της Ευρώπης για την ανακατανομή της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, των πηγών πρώτων υλών και των σφαιρών εξαγωγής κεφαλαίου. Για τη μεγαλύτερη διείσδυσή τους στην οικονομία των πιο αδύναμων συνεταίρων τους και την αρπαγή του εθνικού τους πλούτου. Μια ένωση για την εντατικότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Σε αυτήν, στην πραγματική ΕΕ:

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ αρωγός της «ανάπτυξης» σε όφελος των λαών. Είτε πρόκειται για τους λαούς των χωρών του Νότου, είτε πρόκειται για τους λαούς των κρατών – ατμομηχανή της ΕΕ. Σήμερα, στην πραγματική ΕΕ:

 

   Η ΕΕ έχει τόση σχέση με την «δημοκρατία»

–          όση και οι πολλαπλές ταχύτητες στο εσωτερικό της, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση του δικαίου του ισχυρότερου,

–          όση και ο διορισμός του κογκλάβιου της Κομισιόν καθώς και η απαξίωση της εκλογής του εν πολλοίς διακοσμητικού ευρωκοινοβουλίου, εκλογές όπου συμμετέχουν λιγότεροι από το 50% των Ευρωπαίων πολιτών,

–          όση και  κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών – μελών που οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ την παραχωρούν στην αρένα της μεταξύ τους λυκοφιλίας και «εποπτείας»,    

–          όση και η δράση της ΕΕ σε όλα σχεδόν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα του πλανήτη σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι Ιρακ και Αφγανιστάν,

–          όση και η συμμετοχή των φασιστών σε μια σειρά κυβερνήσεις των κρατών – μελών της, όση και η αναβίωση του φασισμού στο σύνολο της ευρωενωσιακής επικράτειας, όση και η βιομηχανία παραχάραξης της Ιστορίας από τα ευρωκοιναγορίτικα επιτελεία εδώ και δεκαετίες,

–          όση και η «δικαιοσύνη», η «νομιμότητα» και η «ηθική» των οικονομικών σχέσεων εντός της ΕΕ που περιλαμβάνει από τις μίζες της «Ζήμενς» μέχρι την αναγόρευση της Γερμανίας σε έναν από τους  δέκα μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους και κέντρα παραοικονομίας του κόσμου, σύμφωνα με έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης,

–          όση και η απόφαση της κυβέρνησης του λίκνου της Δημοκρατίας, της Ελλάδας, να εκδώσει έκτακτα κυκλοφοριακά μέτρα, να διακόψει τη λειτουργία του μετρό, να μετατρέψει την Αθήνα σε σιδερόφραχτη πόλη, στην προσπάθεια να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις ενάντια στους «λαοπρόβλητους» ηγέτες της ΕΕ!     

 

   Αυτή είναι η ΕΕ. Η πραγματική ΕΕ. Κι ας ξαναθυμηθούμε, τώρα, ποια είναι και πως είναι η Ελλάδα μέσα σε αυτή την λυκοσυμαχία. Ποια είναι, δηλαδή, η – πραγματική – Ελλάδα, την οποία χτες η «Δημόσια Τηλεόραση» του κυρίου Καψή την παρουσίαζε περίπου σαν σουφραζέτα ξεμαλιασμένη από την ξέφρενη χαρά της γιατί της δώσανε να «κρατάει το τιμόνι της ΕΕ»… Ας δούμε ποια είναι η Ελλάδα του ελληνικού λαού, μετά την πάροδο 30 και πλέον χρόνων από την προπαγάνδα του «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια» (επί ένταξης στην ΕΟΚ), που μετά έγινε προπαγάνδα περί «ισχυρής Ελλάδας» (επί Μάαστριχτ) , και που τώρα εισπράττει τα επίχειρα της κάλπικης θεωρίας περί του «απάνεμου λιμανιού» (που θα της εξασφάλιζε, τάχα, η είσοδος στο ευρώ)…    

 

   Αυτή είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Που κατά τους θιασώτες του «ευρωμονόδρομου» δεν μπορεί να υπάρξει έξω από την ΕΕ, ούτε έξω από το ευρώ. Αλλά τόσο πατριώτες που είναι θα πρέπει να μας εξηγήσουν: Πως γίνεται αυτή η χώρα να υπήρξε εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, χωρίς ΕΕ και χωρίς ευρώ; Εκτός αν γι’ αυτούς η Ιστορία της Ελλάδας ξεκίνησε μόνο την στιγμή που μπροστά από το ΑΤΜ ο κ.Σημίτης ανέμιζε το ευρώ (σσ: τι απίθανη στιγμή)…

 

   Αυτή είναι και η Ευρωπαική «τους» Ενωση. Όπως ακριβώς την περιέγραφε πριν από 100 χρόνια ο Λένιν:

«… το σύνθημα των “Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης” – σημείωνε – δεν είναι σωστό από οικονομική άποψη. Είτε αυτό το σύνθημα είναι απραγματοποίητο στον καπιταλισμό (…). Είτε είναι ένα σύνθημα αντιδραστικό, που σημαίνει προσωρινή συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (…) για την καταλήστευση…».

Και πρόσθετε:

 «Φυσικά, οι προσωρινές συμφωνίες είναι πιθανές μεταξύ των καπιταλιστών και μεταξύ των κρατών. Από αυτή την άποψη οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι πιθανές ως συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων καπιταλιστών …αλλά με ποιο σκοπό;».

 

   Αν κάποιος, ρίχνοντας μόνο μια ματιά στα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών της ΕΕ, από τη μια μεριά, και στο άδειο πιάτο εκατομμυρίων πολιτών της ΕΕ, από την άλλη, δεν μπορεί να αντιληφθεί για «ποιο σκοπό» υπάρχει η ΕΕ,  τότε… 

Exit mobile version