Ηταν ευφυής, χαρούμενος, αεικίνητος, λάτρευε τη ζωή – ένας μπριλάντε ζεν πρεμιέ που θριάμβευε στην κωμωδία κι ας αγαπούσε ο ίδιος, τόσο πολύ το δράμα, τα μεγάλα θέατρα, τους μεγάλους ρόλους. Πέρυσι μόλις, δήλωνε πως όνειρό του ήταν να παίξει άλλη μια φορά στην Επίδαυρο, να παίξει στο Μικρό Θέατρο του Κάρολου Κουν – εκεί όπου είχε πρωτοδεί θέατρο – και να ανεβάσει ένα έργο του Σέξπιρ, που είχε στο μυαλό του. Δεν πρόλαβε…Ο Κώστας Καρράς γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1936 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου – επίσης, ήταν απόφοιτος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου. Το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην “Ποντικοπαγίδα” της Αγκάθα Κρίστι. Τότε ξεκίνησε την επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη και εμφανίστηκε μεταξύ άλλων και σε έργα όπως “Γυμνοί στο Πάρκο” του Νιλ Σάιμον (Neil Simon’s “Barefoot in the Park”) (στο ρόλο του Paul Parker) και στο “Λεωφορείον ο Πόθος” του Τένεσι Ουίλιαμς (στο ρόλο του Κοβάλσκι). Από τότε δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο “Ημερολόγιο ενός τρελού” του Γκόγκολ και στο “Blithe Spirit” του Νόελ Κάουαρντ (ως Charles).Σημαντική είναι η συνεισφορά του ως ηθοποιού στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961. Η καλύτερή του ωστόσο κινηματογραφική εμφάνιση θεωρείται ο ρόλος του Μενέλαου στην “Ιφιγένεια” του Μιχάλη Κακογιάννη(1977). Στην ελληνική τηλεόραση πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά σίριαλ. 
Το πάλεψε ως το τέλος…
