Άναυδη έμεινε η Θεοφανία Παπαθωμά όταν πληροφορήθηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τον θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 74 ετών χθες (20/11). Η ηθοποιός και ο σκηνοθέτης είχαν συνεργαστεί στην σειρά του ANT1 «Άγγιγμα Ψυχής», η οποία προβλήθηκε από τον Οκτώβρη του 1998, έως τον Ιούνιο του 1999 και είχε αγαπηθεί από το κοινό.
«Έχω μείνει άναυδη, δεν ξέρω τι να πω. Δεν είχα ακούσει τίποτα. Αν είχα ακούσει, θα τον έπαιρνα ένα τηλέφωνο να μιλήσουμε», ανέφερε αρχικά η Θεοφανία Παπαθωμά.
Συνεχίζοντας είπε ότι: «Κρίμα, γιατί ήθελα να του μιλήσω και μάλιστα σκεφτόμουν ότι με αυτόν τον άνθρωπο έπρεπε να ξαναδουλέψουμε μαζί κάποια στιγμή! Είχαμε μιλήσει πριν 2-3 χρόνια για κάτι που τελικά δεν έγινε, αλλά το ήθελα πάρα πολύ να του μιλήσω».
«Του έκανα κάτι like στο Facebook, που τον έβλεπα πολύ ενεργητικό και χαιρόμουν. Τι να μου μείνει από εκείνον; Αυτή η τόσο ωραία σειρά που κάναμε, που ήταν μία πολύ ωραία συνεργασία. Ο Μανούσος ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας γνήσιος καλλιτέχνης. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του, λυπάμαι πάρα πολύ», κατέληξε.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε ανάρτηση που έκανε στο προφίλ που διατηρεί στο Facebook, η Θεοφανία Παπαθωμά έγραψε: «Ο Μανούσος ήταν σαν παιδί. Χαιρόταν μ’ αυτό που δημιουργούσε πολύ! Ήταν το παιχνίδι του.
Ήταν ένας σοβαρός άνθρωπος που έλεγε συνέχεια αστεία. Ήθελε τριγύρω του να υπάρχει χαρά. Ήθελε να είναι σωστός. Έκανε πάντα αυτό που έπρεπε. Έδειχνε σεβασμό προς όλους, μικρούς και μεγάλους. Ήταν αληθινός καλλιτέχνης. Του άρεσε η ομορφιά και την αναδείκνυε. Ήταν κι ο ίδιος ένας πανέμορφος άντρας στα νιάτα του.
Είχε ένστικτο, διεισδυτική ματιά. Ήταν ο μόνος που έβγαζε πρωταγωνίστριες. Έβλεπε τις δυνατότητες ενός ανθρώπου. Ήταν σεμνός, προσιτός. Αγαπούσε την Μαρία του! Ήταν οικογενειάρχης. Άνοιγε το σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη κι έκανε τραπέζια τεράστια. Μου έμαθε πώς να ξεγελάω τα όστρακα και να τα ανοίγω.
Έκανε ωραίες σειρές που ευχαριστιόσουν να συμμετέχεις. Κάποτε έσκυψε στο έδαφος, πήρε μια πέτρα και με σοβαρότητα σαν να ήταν διαμάντι, μου την έδωσε και μου είπε: “Μην την χάσεις ποτέ!”. Μανούσο μου καλέ, σ’ ευχαριστώ που μου άνοιξες το δρόμο και με αξιοποίησες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το διαμάντι που φτιάξαμε παρέα κι έμεινε στην αιωνιότητα. Θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη».
