” Ήμουν “ψωνάρα” κανονική”…

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες, που είναι προικισμένοι με μια καταπληκτική φωνή, που δεν βαριέσαι να την ακούς ποτέ.Με ένα νέο διπλό cd να τον συνοδεύει, ” Οι άγγελοι ζουν ακόμη στη Μεσόγειο” και με μια συναυλία, με μεγάλους ξένους κι Έλληνες καλλιτέχνες, που έρχεται στις 9 Ιουλίου, στο Καλλιμάρμαρο, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, παραχωρεί μια συνέντευξη στη “Real Life” γεμάτη με τις δικές του αλήθειες…Σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη…Η κρίση μπορεί τελικά να παράγει τέχνη;Ναι, μπορεί. Αλλά, ξέρεις τι άλλο παράγει η κρίση; Κατάθλιψη. Και η κατάθλιψη θέλει άμυνες.  Συν το ότι τώρα, με τα γεγονότα, άρχισε να με πιάνει μια άρνηση τρομερή για τον Βορρά, ένα “μα τι, θα πεθάνουμε εμείς, για να ζήσουν οι “Αγγλοσαξονοβησιγότθοι”; Τρελάθηκα! Είπα ότι θα κάνω ένα δίσκο που θα “πατάει” στη Μεσόγειο, να μαζευτούμε πέντε δέκα άνθρωποι που κάνουμε αυτό το πράγμα, να παίξουμε τις μουσικές τις δικές μας, αυτές τις μελωδίες που έχουν μέσα τους φως. Να κάνουμε και μια μεγάλη συναυλία στο “Καλλιμάρμαρο”, στην “καρδιά” της Αθήνας. Να δείξουμε ότι υπάρχουμε, ότι δεν μας έχουν ρουφήξει ο καναπές, η κρίση και η αδράνεια. Αυτή την ανάγκη είχα”.Σε κάποιο άλλο σημείο της συνέντευξης, αποκαλύπτει ότι ήταν “ψωνάρα”.Τι βλέπεις όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη;Τι βλέπω; Έναν ταλαίπωρο, μια αστεία φάτσα, ξέρω εγώ…( γέλια). Εντάξει, αυτό πάει με τις στιγμές, αλλά γενικά, μου έχουν περάσει τα πολλά ναρκισιστικά. Μικρότερος είχα και τέτοια. Έλεγα “πόπο, ρε μεγάλε, είσαι μάγκας”, είχα την αίσθηση πως ήμουν γεννημένος αρχηγός, προσωπικότητα. “Ψωνάρα” κανονική.  Γι’ αυτό δεν σήκωνα μύγα στο σπαθί μου, διέλυα τα συγκροτήματα – εγώ τα διέλυα, δεν μπορούσαν να με ανεχτούν οι άνθρωποι, σηκώνονταν κι έφευγαν. Τώρα, όμως, οι άνθρωποι που έχω κοντά μου με αγαπάνε πολύ. Κι εγώ τους αγαπάω. Με το χρόνο γίνονται οι σχέσεις, με τα χρόνια καταλαβαίνεις πόσο μ…ς ήσουν, με τα χρόνια βλέπεις τα λάθη σου και τα διορθώνεις. Αν μπορείς…”.